P2P muziek-file sharing heeft meer kenmerken van een “HITS”markt dan eerder werd verondersteld. Onderzoekers Will Page en Eric Gardland ontdekten in hun studie naar de spreiding van muziek bij P2P file sharing weinig Long Tail effecten. Page, econoom bij PRS for Music (de belangenbehartiger van muziekauteurs in de UK) en Eric Gardland, CEO bij online onderzoek bureau BigChampagne presenteren hun bevindingen volgende maand tijdens de The Great Escape Music Convention in Brighton, Engeland. BigChampagne kan de traject van individuele muzieknummers volgen en meten wie, welke nummers, waar en wanneer downloadt. Ze registreren ook het zoeken naar songs die (nog) niet beschikbaar zijn. Het onderzoek is nog niet afgerond, maar op de PRS for Music site presenteren zij alvast hun eerste bevindingen. Will Page: “Het blijkt dat er nog steeds meer tracks via P2P worden geconsumeerd, dan via de legale markt worden verkocht en daarbij is de spreiding nog steeds gericht op een gelimiteerd aantal “hits” en blijkt “de staart” heel kort.”
Wat dat betreft lijkt de P2P spreiding niet op die van betaalde distributeurs zoals iTunes. Page: “De dynamiek van de P2P markt kan lessen bevatten voor de bestaande muziekindustrie. We zien namelijk trends waarbij services als Spotify en We7 via streaming verdienmodellen gaan opleveren voor de rechthebbenden”.
Het Long Tail model van Chris Anderson heeft al eerder tegenstrijdige parallel onderzoeken opgeleverd. Anita Elberse, “Should You Invest In The Long Tail?” (zie DC), bestreed in haar HBR augustus 2008 artikel niet zozeer het bestaan van een tail, maar eerder de economische waardes die producenten en retailers eruit zou kunnen halen. Ook Will Page had eerder kritiek op het Anderson model, zijn presentatie met Andrew Bud en Gary Eggleton vorig jaar november tijdens TELCO 2.0 trok zelfs het bestaan van een tail in twijfel. Hij claimde dat 80% van de albums die via digitale muziekaanbieders beschikbaar waren, niet één exemplaar verkochten. Daarnaast benadrukte ook hij dat producten die minimaal verkopen geringe economische waardes voor aanbieders en distributeurs vertegenwoordigen. De variabele distributiekosten kunnen minimaal zijn, maar administratieve kosten zijn volgens Page e.a. niet verwaarloosbaar. Dat onderzoek leverde echter veel kritiek op; de onderzoekers weigerden hun onderzoeksdata voor verificatie beschikbaar te stellen.
Het blijft voorlopig nog even een kampenstrijd, waarbij de consument tot nu toe de grote winnaar is.
UPDATE 15/5/09: Hier kun je het onderzoek dowloaden.
