The long tail-theorie klopt niet, schreeuwden de kranten eind 2008 massaal. Twee Britse wetenschappers zouden hebben aangetoond dat de theorie, die beweert dat nicheproducten in het digitale universum beter verkopen, niet op gaat.
Deze bevindingen zijn echter niet gepubliceerd, en de bronnen van het onderzoek zijn niet bekend. Een Nederlandse onderzoeker heeft echter de onjuistheid van de theorie wél wetenschappelijk aangetoond.
The long tail-theorie – het verdienmodel van de nieuwe economie – verwerpt de pre-digitale regel dat 20% van de producten 80% van de inkomsten genereert.
Op het internet kan namelijk alles worden aangeboden, en alles zou ook gevonden en gekocht worden door het publiek. Dit is niet waar, zegt marketingprofessor Anita Elberse. Zij keek naar online muziekverkoop en filmverhuur en concludeert dat er digitaal wel meer producten worden aangeboden, maar dat de blockbusters het nog steeds het beste doen.
Het onderzoek toont aan dat 32% van de 32 miljoen verkochte muzieknummers afkomstig is uit 1% van het totale aanbod. Bij videoverhuur is 1% van het totale aanbod goed voor 18% van de totale verkoop. De reden waarom populaire producten ook op het internet hits blijven ligt in het feit dat consumenten zich ook hier laten leiden door anderen. De recommendation-mechanismen (`kopers van deze film kochten ook`) maken hits zelfs nog aantrekkelijker. (bron: Express.be/Vrij Nederland)
