Networked Urbanism: de stad als platform voor de community

Het is het tijdperk van de virtuele communities. Fora, sociale netwerken of blogs, we verzamelen ons allemaal wel op één maar meestal meerdere hoekjes van de digitale straat. Een fysieke locatie lijkt irrelevant, maar realiseren we ons hoeveel zinvolle data wij op een dag genereren voor onze stad?

Kan een stad innoveren op basis van gegevens die haar bewoners achterlaten online en kan de inwoner via “networked urbanism” meer betrokken worden gemaakt? Tijdens de sessie “The city is a platform” op SXSW werd het eens onder loep genomen.

Wereldwijd openen steden hun gegevens middels API’s voor developers om mee aan de slag te gaan. Water- en energieverbruik, afvalverwerking, gebruik van wegen, alles op te vragen met de juiste commando’s. Met als doel het inzichtelijk maken van de “werking” van een stad, maar misschien ook wel een ultieme poging om burger-betrokkenheid (opnieuw) te laten leven en tot grote hoogte te stuwen.

Tijdens de sessie komen twee goede voorbeelden van online interactie terug, beiden Amerikaanse initiatieven. Waar SeeClickFixz zich met de dagelijkse gang van zaken bezigt, is het meer game-achtige Manorlabs bezig met het cultiveren van innovatie.

Community-tool SeeClickFix laat zich het best omschrijven als een bugtracker voor je stad. Burgers kunnen via diverse kanalen melding maken van zogenaamde “non-emergency issues”, een kapotte straatlantaarn, graffiti of een defect aan de weg bijvoorbeeld. Via de (mobiele) website, de iPhone app, Twitter of e-mail kunnen zij melding maken op het platform. Aan de andere kant van het platform kunnen medewerkers van de stad, maar ook andere media zich aanmelden voor de service. Zij ontvangen op dat moment een melding van het probleem en kunnen daarop actie ondernemen.

De kleine Texaanse gemeente Manor ziet alle 6500 inwoners als innovators. Op het platform ManorLabs krijgen zij de mogelijkheid om hun ideeën voor verbetering van de stad te delen met hun stadsgenoten en leden van de gemeenteraad. Deze ideeën gaan door een zogenaamde “Funnel Of Ideas”, waarbij de bezoekers van het platform in eerste instantie zelf beoordelen of het idee goed genoeg is om te worden gelezen door de gemeente. Mocht dat zo zijn, gaat het plan door naar de volgende fase en wordt de inzender eventueel beloond met virtuele betaling in “inno-bucks”. Dankzij deze crowdsourcing en beloning hangt er een extra competitief element aan het platform.

Twee voorbeelden van het benaderen van een stad alsware het een online community die zeker de moeite van het vernoemen waard zijn. De komende tijd zullen steden mijn inziens echter ook actiever aan de slag moeten met het inzichtelijk krijgen van de data die inwoners achterlaten op andere platformen als blogs of Twitter.

Een andere interessante invalshoek die tijdens de sessie helaas onderbelicht bleef is het online brengen van de infrastructuur van de stad. Eerder schreef ik al over “the web of things” en het inzichtelijk maken van niet-menselijke interactie op het internet.
Volgens recent onderzoek van Gartner zal in 2012 meer dan 70% van het interverkeer niet-menselijke data zijn. Ondanks een goed voorbeeld rond het inzichtelijk maken van de afvalverwerking van de stad Seattle ging het panel niet verder in op de voor-, danwel nadelen van deze ontwikkelingen. En daar had ik nou juist graag wel wat meer over gehoord.

Eerdere posts over SXSW:
– De vluchtige wegwerp-content van de creatieve jeugd van tegenwoordig
– Video: Sfeerimpressie dag 3 van SXSW
– SXSW: The web of things
– SXSW: Dag 2 over viral video, privacy en Twittering Mad Men
– SXSW: een impressie van de eerste dag
– SXSW: Margot Bloomstein over de waarde van een content strategie
– SXSW: Behind the scenes
– Dutchcowboys vanaf SXSW