Wetenschappers van de TU Delft hebben de kleinste harde schijf ooit gemaakt. Dat schrijven ze in het vakblad Nature Nanotechnology. De harde schijf is slechts 100 nanometer (0,00001 centimeter) breed.
De harde schijf gebruikt individuele atomen om informatie te rangschikken. Op de experimentele schijf kan maar 1 kilobyte aan informatie worden opgeslagen en dat is helemaal niet veel. De potentie is echter wel heel groot: in theorie passen alle boeken die ooit door de mensheid zijn geschreven, en dat op een oppervlak ter grootte van een postzegel.
Het doel van de kleine harde schijf is om zo min mogelijk ruimte te gebruiken, omdat er tegenwoordig steeds meer data komt die ook ergens opgeslagen moet worden. En deze datacentra nemen veel plaats in beslag en kosten veel energie. Daar moet verandering in komen! De bits moeten dus opgeslagen worden op een zo klein mogelijk oppervlak en dit deden de onderzoekers door chlooratomen op een bedje van koperatomen te leggen. Iedere chlooratoom kan op twee posities liggen.
Doordat de chlooratomen omringd worden door andere chlooratomen, behalve bij de gaten, houden ze elkaar op hun plek. Daardoor is deze methode met gaten veel stabieler dan methodes met losliggende atomen en geschikter voor data-opslag, zo schrijft TU Delft op hun website.
Hieronder legt TU Delft uit hoe de techniek precies werkt.
Helaas kan de harddisk van de TU Delft nog niet gebruikt worden in datacentra of mobiele telefoons. Het geheugen kan tot nu toe alleen nog worden gebruikt in een vacuümomgeving waar het bijna -200 graden is.
