China staat in het westen bekend als het land dat alles kopieert en goedkoop weet na te maken. En dat tegen prijzen die we ons nauwelijks kunnen voorstellen. Wie websites als AliExpress bezoekt kan daarover meepraten. In China lijkt alles ook vele malen goedkoper. In realiteit is het maar net welke richting je uitkijkt, want misschien zijn veel producten wel degelijk effectiever en goedkoper te produceren.
Dat de eerste kopieën van westerse auto’s door China redelijke miskleunen waren op het gebied van veiligheid is een voldongen feit. Maar dat hoofdstuk lijkt al lang voorbij te zijn. BYD, inmiddels de grootste producent van elektrische voertuigen, heeft zijn visitekaartjes in het westen inmiddels afgegeven, net als Nio en Lynk & Co. Het Zweedse Volvo, toonbeeld van veiligheid, is al even eigendom van de Chinese Zhejiang Geely Holding. Beide zijn op hun beurt weer eigenaar van het eerdergenoemde Lynk & Co.
Ook technologiebedrijven als Oppo en Xiaomi, producenten van smartphones, slimme apparaten en andere consumentenelektronica, leveren hoogwaardige producten tegen veel scherpere prijzen.
Helemaal bovenaan de voedselketen op het gebied van technologie, communicatie en aanbieders van infrastructuur voor bedrijfsnetwerken en netwerkoplossingen staat Huawei. Het bedrijf raast in een niet bij te houden tempo door met haar ontwikkelingen en lijkt op niemand meer te willen wachten. Met name de praktische inzet van kunstmatige intelligentie (AI) en miljarden records met data zorgen voor een boost in haar toch al innovatieve oplossingen.
Voor Huawei is het van essentieel belang om de kennis en drang naar innovatie te kunnen blijven ontwikkelen op een zo hoog mogelijk niveau. Dat lukt je alleen als je ook de opleiding van mensen in je top 3 van bedrijfsdoelstellingen weet te plaatsen. Dat alles gebeurt op de Ox Horn-campus, het opleiding en researchcentrum van Huawei in Dongguan, gelegen in de Guangdong-provincie van China.
Het is wel even slikken als bij je aankomst in Dongguan tegenover een prachtig Chateau staat, wat zo lijkt te zijn overgevlogen vanuit de Franse Loire. Het is het begin van een bezoek aan Fribourg (Freibourg), Heidelberg en onder andere Brugge, naast nog een aantal andere locaties.
Copycats van Europese steden, nagebouwd op een zeldzaam professionele wijze, in een tijd dat je dit nog niet door AI kon laten doen. Vergelijk het vooral niet met de Efteling of andere toeristische trekpleisters. Hier slenter je door de straten van bestaande steden, met groen, eetcafe’s en gondels uit Italië, met een Zwitsers treinspoor, zelfrijdende voertuigen en robots voor het onderhoud van de parken. Mensen zie je er nauwelijks, die lijken voor ons te zijn verborgen, al zien we wel later op dag de steden wat meer tot leven komen.
We zouden graag binnenkijken, hoe kennis wordt gedeeld en innovatie wordt geboren. Helaas blijft dat grotendeels voor ons verborgen. We brengen een bezoek aan de prachtige bibliotheek. Adembenemend mooi met een collectie van ruim 100.000 boeken. Opvallend is dat ze wel genummerd zijn, maar verder volledig random staan opgeborgen. Romans naast wetenschap en dan ook nog eens in willekeurige talen.
Er moet een ‘why’ zijn. Zonder sortering kan, mits ze maar zijn geïndexeerd per locatie. De keuze van de boeken is op z’n minst opvallend. Logisch is het niet. De prachtig ontworpen koepel in het dak is soort van ‘mindfuck’: een ‘optical illusion’ waardoor je vanuit elke hoek denkt dat er een koepel is, wat in werkelijk een groot vlak raam is. Het zijn flitsen waarbij je je afvraagt waarom dit zo is gedaan. Indruk maakt het wel.
Het verhaal van de Ox Horn-campus in Dongguan begint 1998 met de bouw van een 400 hectare grote campus bedoeld om zoveel mogelijk talentvolle jongeren te kunnen huisvesten. In 2003 werd deze campus echter omgebouwd tot het huidige wereldwijde hoofdkantoor. Pas jaren later werd het idee gepresenteerd voor de Ox Horn-campus in Dongguan.
Niet een state-of-art, futuristisch gebouwencomplex maar een bijna nostalgisch Europa wat bedoeld is als een soort Hogeschool voor opleidingen en trainingen (zowel mentaal als fysiek) op het gebied van data, programmering en andere IT-gerelateerde vaardigheden. Een Hogeschool als denktank en researchcentrum. Een droomplek voor aanstormend talent wat geen genoegen neemt met middelmaat, volledig gericht op de toekomst. En dat dan in een Europees ogende omgeving. Er moet echt over nagedacht zijn, wie denkt dat het een grap is, kan beter niet verder lezen.
Het complex is gebouwd aan de zuidkust van het Songshan-meer in Dongguan en bestaat uit meerdere zones die allen gemodelleerd zijn naar een Europese stad. Er zal ongetwijfeld een reden zijn waarom deze steden model hebben gestaan. Niet random gekozen, maar vrijwel zeker met een (historische) reden. Een glimp van Europa, 1,4 miljoen vierkante meter (140 hectare) al oogt het groter en verbonden door een treintje wat weer een replica is van de Stadler Rail, de leverancier voor de Jungfrau-spoorweg in Zwitserland. De spoorlijn heeft een lengte van 7,8 kilometer en is het belangrijkste transportmiddel op de campus. Ergens ter hoogte van het kasteel van Heidelberg komen we ook wat ‘pods’ tegen, volledig zelfrijdende taxibusjes. Er staan ook groene fietsen zonder stekker, al lijken deze niet te worden gebruikt.
Je moet echt even in je arm knijpen als je door deze schijnbare werkelijkheid loopt. Het lijkt erop dat de architecten en bedenkers van de Ox Horn-campus een soort westerse schijnwerkelijkheid hebben willen creëren als tegengewicht tegen de wereld van high-tech. Het scheppen van een balans met ongetwijfeld een bovenliggend doel. Je vraagt je het continu af, ook als je even een tussenstop maakt bij een grand-café op een Frans ogend station. Maar misschien moeten we er niet teveel over nadenken en heeft iemand het idee platgeslagen en geroepen: ‘Laten we het een Europees uiterlijk geven, gewoon omdat we dat verdomde goed kunnen!’
Dat Huawei een vermogen investeert in de opleiding van talent ga je pas begrijpen als je ziet dat 105.000 mensen, ruim 50% van alle medewerkers, betrokken zijn met onderzoek en ontwikkeling (R&D). Om dit op peil te houden moet je wel fors blijven investeren in het werven van talenten. Je kunt je verbazen over de vorm, maar niet over de effectiviteit gezien de voorsprong die Huawei opbouwt in de wereld van technologie, AI en communicatie.
Terwijl wij ons afvragen wat je moet met een kopie van Brugge, wordt elders in China de Mate 60 smartphone geïntroduceerd die het antwoord van Huawei is op de iPhone 15. Het toestel ondersteunt 5G-netwerken en satelliettelefonie en heeft een Kirin 9000-processor die volledig ‘made in China’ is. Een noodzaak omdat het westen deze processortechnologie om politieke redenen niet mag leveren aan China.
Je kijkt hier in China met verbazing naar de snelheid waarmee Huawei lijkt te innoveren, met verbazing over de cultuur waarin dit gebeurt maar ook met verwondering en respect want technologisch dendert de hogesnelheidstrein van Huawei, een schril contrast met het Jungfrau-treintje, door in de hoogste versnelling. Het westen staat wat dat betreft op een keerpunt: ga je hierin mee zoals de plaatsvervangend voorzitter van Huawei en CFO Sabrina Meng het wist te verwoorden of kun je je het blijven permitteren om deze trein, aangedreven door een uiterst exclusieve 5,5G netwerktechnologie (Huawei only) voorbij te laten gaan?
