De opwarming van de aarde, stijgende zeespiegel, steeds extremer weer en luchtvervuiling die in sommige gebieden levensgevaarlijke vormen aanneemt. Het is al lang geen nieuws meer, klimaatverandering die in en stroomversnelling geraakt is door ons, de mens. We moeten actie ondernemen, dat is ook bekend. Hoe snel en in welke mate? Daar wordt veel over gediscussieerd en gespeculeerd door (klimaat)wetenschappers en politici. De meest sombere onderzoeken en scenario’s spreken al over een onbewoonbare planeet over enkele decennia. Andere onderzoeken spreken dat weer tegen. Hoe dan ook, ons klimaat en daarmee ook de leefbaarheid van de aarde, verandert, en niet bepaald ten goede.
Toch zal het leven op aarde uiteindelijk vrijwel volledig uitsterven, zelfs als we de klimaatverandering kunnen tegenhouden en zo de verschillende doemscenario’s weten te vermijden. Ja, ook dat is een conclusie die door onderzoekers getrokken wordt.
Althans, dat is wat een supercomputer voorspelt die zich baseert op de kennis van de veranderde continenten en het klimaat op aarde. Over 250 miljoen jaar zullen, als die berekeningen dus kloppen, alle continenten tegen elkaar aangedreven zijn. Geologen noemen dat de supercontinentcyclus. Ooit zaten alle continenten aan elkaar ‘vast’. Door de beweging van de verschillende tektonische platen, die feitelijk op de gesmolten kern van de aarde drijven, zijn de continenten uit elkaar gedreven.
Uiteindelijk, in een cyclus van pakweg 600 miljoen jaar, drijven de contitenten weer naar elkaar toe. Dat is het moment waarop, volgens de berekeningen van de supercomputer, onze aarde schier onbewoonbaar wordt. Dat zal er dan weer toe leiden dat vrijwel al het leven, en zeker de mens, uitsterft.
Doordat de continenten namelijk weer aaneengesloten zijn, koelt het zeewater, dat dan dus één aaneengesloten oceaan vormt, niet meer voldoende af, met gemiddelde temperaturen die dan tussen de 40 en 70 graden liggen. Fors veel hoger dan de gemiddelde heetste maand ooit tot nu toe. Daar kan het meeste dierlijke leven op aarde, ook de mens, niet tegen en zal grotendeels uitsterven.
Ook voorspelt de computer een explosieve groei van het aantal vulkaanuitbarstingen, waardoor nog maar een fractie (maximaal 15 procent) van al het landoppervlak bewoonbaar zal zijn. Om nog maar te zwijgen van de enorme hoeveelheden CO2 die daardoor in de atmosfeer komen. Ook dat draagt bij aan een verdere opwarming van onze planeet. En dan komt de supercomputer dus niet uit op een stijging met een halve, hele of twee graden – zoals de komene decennia verwacht wordt door onze eigen geïnitieerde klimaatverandering. Nee, we moeten dan rekening houden met tientallen graden opwarming.
Het goede nieuws is dat we nog een kleine 250 miljoen jaar te gaan hebben voordat het zover is. We kunnen dus nog evolueren. Mits we de huidige klimaatverandering stoppen. Anders zijn we mogelijk veel, heel veel eerder klaar met ons leven op deze fraaie blauwe planeet.
