Voor onderzeeërs is het moeilijk om direct te communiceren met iets boven het water. Dit komt doordat onderzeeërs SONAR gebruiken en vliegtuigen radiosignalen of GPS. Sonarsignalen weerkaatsen tegen het wateroppervlak. Radiosignalen gaan snel verloren als ze het water bereiken. Communicatie tussen die twee heeft dus nogal wat voeten in aarde.
Bij MIT hebben wetenschappers nu een draadloos systeem ontwikkeld waarmee data onder water naar de lucht geleid kunnen worden. Een SONAR-signaal wordt naar de oppervlakte gestuurd, waar kleine vibraties op verschillende frequenties ontstaan. Een radar boven het water met een extreem hoge frequentie, kan minuscule veranderingen in signalen opvangen. Daarna hoeven de stukjes data alleen nog vertaald te worden in betekenis. Dit betekent dat het radarsysteem kleine trillingen, of rimpelingen, in het water kan opvangen.
De zee hoeft niet perse stil te zijn om de signalen op te vangen. Het systeem maakt onderscheid tussen hoge en lage golven, die de wetenschappers zoeken.
Het systeem is getest in een zwembad. Daar lukte het om de boodschappen vanaf onder water op te vangen. Het systeem kan er lang over doen om een grote hoeveelheid data te versturen. En bij golven die hoger zijn dan 16 centimeter, werkt het systeem niet. Het systeem wordt nog verder ontwikkeld om dit wel te kunnen, zodat het bij alle weersomstandigheden werkt.