“We” hebben voor het eerst de zon aangeraakt. Uiteraard geen mens, maar wel een sonde. De Parker Solar Probe van NASA heeft het voor elkaar gekregen om door de bovenste atmosfeer van de zon te vliegen. De laag die luistert naar de naam… corona.
Deze corona wist echter juist voor een lichtpuntje te zorgen, in plaats van de narigheid waar we inmiddels al twee jaar inzitten op aarde. Immers is het voor het eerst dat we de zon hebben aangeraakt en dat is niet alleen een leuk nieuwigheidje, het zorgt ook voor een berg nieuwe informatie over die gloeiende bol.
NASA heeft bekendgemaakt dat dit ‘monumentaal’ is voor de zonnewetenschap. Thomas Zurbuchen van het Science Mission Directorate zegt: “Dit is werkelijk opzienbarend. Deze mijlpaal geeft ons niet alleen diepere inzichten in de evolutie van onze zon en de impact ervan op ons zonnestelsel, maar alles wat we leren over onze eigen ster leert ons ook meer over sterren in de rest van het heelal.”
Parker blijft dichtbij het oppervlak van de zon cirkelen om nieuwe ontdekkingen te doen. Parker ontdekte in 2019 al dat er magnetische zigzagstructuren te vinden zijn in de zonnewind. Klinkt heel vaag, maar die zonnewind (stroomdeeltjes van de zon) heeft zelfs invloed op ons op aarde. Hoe die structuren ontstaan was echter onbekend, tot nu. Parker heeft ontdekt dat ze van het zonneoppervlak zelf komen.
Daarnaast kwam Parker tot de ontdekking waar het Alvén-oppervlak start. Dat oppervlak is het gedeelte waar de zwaartekracht en de magnetische velden niet meer kunnen zorgen dat materiaal dat van de zon wordt weggedrukt in toom wordt gehouden. De zon heeft geen vast oppervlak zoals de aarde, maar gebruikt materiaal dat door de magnetische kracht aan de zon is ‘gekleefd’.
De enorme hitte en druk zorgen dat dat materiaal toch wordt weggeduwd, vandaar dat het Alvén-oppervlak er is, wat precies dat verschil markeert waarop de zon het materiaal niet meer bij zich kan houden. Eerder was het niet bekend waar dat Alfvén-oppervlak startte, maar nu heeft Parker Solar Probe gespot dat dat op 13 miljoen kilometer afstand van de zon is.
Bijzondere ontdekkingen dus, die ons meer leren over de push- en pullfactoren binnen het universum. Dankzij het langs de zon vliegen van de Parker Solar Probe worden er steeds grotere ontdekkingen gedaan, omdat hij steeds dichterbij de zon kan komen. Hij gaat daar ook nog wel even mee door, waardoor zonnewetenschappers hem enorm dankbaar zijn. Wie weet wat hij ons nog kan leren over onze aarde of over hoe we het beste met de zon kunnen omgaan. In ieder geval heeft NASA gezegd dat de bevindingen eindeloos kunnen zijn, dus we houden die sonde de komende jaren in de gaten.
