Andre Kuipers zweeft voorbij, de sterrenbeelden komen alsof ze van goud zijn in beeld en dan zijn er nog vele planeten uit ons sterrenstelsel die de aandacht krijgen. In Amsterdam is al enige tijd Destination Cosmos te zien: een meeslepende audio-visuele ervaring door ESA en NASA. We brachten deze ervaring in de Amsterdamse Fabrique des Lumières een bezoek. Is het de moeite om hier ook naartoe te gaan deze kerstvakantie? Zeker.
Het is een vreemde gewaarwording om binnen te lopen in de grote zaal van deze locatie op het Westergasterrein in de hoofdstad. Het is niet gewoon één grote projectie op één muur: er wordt op alle muren en zelfs de grond geprojecteerd, waardoor je er echt middenin staat. Er zijn ook zaaltjes in de grote zaal waarin de projectie op het plafond is gemaakt en je zelfs liggend kunt genieten van Destination Cosmos.
Ik had wel een iets andere verwachting bij wat Destination Cosmos is: ik dacht dat we echt meegingen in de ruimte alsof we zelf een astronautenpak droegen. Een audiovisuele ruimtewandeling maken, dat idee. Dat is Destination Cosmos niet. Er is veel meer moeite gedaan om er iets moois over de ruimte van te maken. En uiteindelijk voel je je wel een beetje zoals een astronaut: je voelt je ineens heel klein en nietig, als je ziet wat er allemaal is, zo om onze planeet heen.
Destination Cosmos kun je het beste omschrijven als een soort tijdlijn in de ruimte. Het begint met de eerste ruimtesuccessen van de Russen, met de Amerikaanse maanlanding, maar daarna komen er vooral allemaal ruimtesondes, marsrovers en andere apparatuur voorbij, steeds met als context een bepaalde planeet. Heel leerzaam: zo zie je precies hoeveel groter dan aarde Jupiter is, en hoe we die in de gaten houden. Eén van de hoogtepunten is wat mij betreft het zien van de foto’s van James Webb. Die plaatsen we hier natuuurlijk ook regelmatig, maar om er zo middenin te staan, die prachtige beelden van de kraamkamers van sterren, dat is toch wel heel erg bijzonder.
Deze space experience is dus niet maar op één muur te bekijken, je ziet verschillende onderdelen op verschillende plekken geprojecteerd worden. De grootste muren zijn wel het hoofdverhaal, maar aan de zijkant van bijvoorbeeld die ligzaal zie je vaak weer andere details. Hoewel je er technisch gezien dus ook doorheen kunt lopen (en dat doen sommigen ook), is het beter om een goed plekje te zoeken waar je zowel de grote muur ziet, als een zijkant van een andere muur. Althans, dat had mijn voorkeur: wil je liever lekker liggen of alleen de grote muur zien om je meer te focussen, dan kan dat natuurlijk ook.
In de Zuiveringshal kun je in ieder geval rekenen op enorme hoogten: de zaal is 17 meter hoog en dat geeft de ruimte veel ruimte. Zoals we eerder al schreven meent de directeur van de Fabrique des Lumières dat het geen audiovisueel spektakel is om te leren, maar juist om te ervaren. Dat ben ik totaal niet met hem eens. Dit is meer een expositie om van te leren, omdat er heel veel informatie wordt gegeven. Het is niet een soort first person-perspectief waarin je veel zelf ervaart. Dat is niet erg, want het is een heel meeslepende manier om informatie over te dragen en het is prachtig om te zien. Bovendien denk ik dat kennis overdragen inherent is aan alles wat met de ruimte te maken heeft.
Tegelijkertijd hoef je geen raketwetenschapper te zijn om iets te begrijpen: het is juist heel laagdrempelig en laat je goed het perspectief zien van de aarde ten opzichte van de rest van het universum dat we kennen. Eigenlijk is het 40 minuten lang verwonderen, door de adembenemende ruimte, de prachtige visuals en zelfs onze eigen Andre Kuipers die er dus ook even in voorkomt. Tof dat het op die manier ook nog lokaal gemaakt is, want onze eigen Nederlandse astronaut spreekt natuurlijk enorm: ook wij kunnen de ruimte in. Dat is zeker voor bijvoorbeeld kinderen een belangrijke boodschap. Niets is onmogelijk.
Een ticket voor deze ervaring is wel vrij duur: 17 euro per persoon. Nu is het ook een bijzondere ervaring, maar je kunt met je ticket bijvoorbeeld niet ook de standaard expositie rondom Dali en Gaudi zien. Ook is er naast die 40 minuten niet heel veel meer te ervaren: er zijn wel een paar schermen om te lezen met informatie en er is nog een andere film die wordt getoond, maar verder raden we je vooral aan om gewoon lekker twee keer naar Destination Cosmos te kijken achter elkaar. De ene keer bijvoorbeeld liggend, en de andere terwijl je naar de muren kijkt.
Het is nog maar even mogelijk om Destination Cosmos te bekijken. Tijdens de kerstvakantie is the immersive space experience te ervaren tot 7 januari tussen 13.30 en 21:30 uur. Je kunt het ook na de kerstvakantie nog tijdelijk zien, op bepaalde dagen tot en met 25 februari.
