Na de tragedie in Korea van vorige week blijkt dat de zwarte doos mogelijk antwoorden kan geven over deze toch wat mysterieuze crash. Dat terwijl voor veel mensen die zwarte doos juist een soort mysterie vormt. Na het lezen van dit artikel niet meer, want we vertellen je alles wat je over de zwarte doos moet weten.
De zwarte doos werd in 1940 ontwikkeld en sloeg gegevens op een 88mm-film op. Het was een Fransman die met de uitvinding kwam. De oorsprong van de FDR zoals we die nu kennen wordt toegeschreven aan David Warren, een Australier die in 1956 met de moderne flightdatarecorder kwam. Het bijzondere is dat dit apparaat niet eens werd ontwikkeld met als doel de waarheid te vinden achter een crash. Het ging om aansprakelijkheid: in hoeverre was het ongeluk te wijten aan een fout van de fabrikant? Inmiddels ligt dat anders en willen we vooral weten wat er is gebeurd, zodat we dit in de toekomst kunnen proberen te voorkomen..
Een van de meest bekende verhalen over deze zwarte doos is dat hij niet zwart is en dat klopt. Het zou tussen de verkoolde brokstukken een enorm moeilijk te vinden apparaat zijn. Oranje is een goed alarmerende kleur en daarom is de flightdatarecorder oranje (al zijn ze ook soms geel, wat hetzelfde effect heeft). De zwarte doos heeft verder die wat platte naam niet van origine. Het heet eigenlijk een flightdatarecorder (FDR). Dat klinkt meteen een stuk minder spannend, maar wel aanzienlijk duidelijker. Het zegt precies wat het apparaat doet: de vluchtgegevens digitaal opslaan.
Om het goed opgeslagen te houden, is het apparaat van titanium of roestvast staal gemaakt zodat hij veel aankan: vallen van een grote hoogte, ondergedompeld worden in water, brand. Om vervolgens te zorgen dat hij eerder wordt gevonden hoeven we niet alleen terug te vallen op zijn kleur: er wordt een signaal uitgezonden waardoor mensen die hem zoeken hem eerder kunnen vinden. Het signaal wordt ongeveer een maand uitgezonden als een soort baken om aan te geven waar de FDR zich bevindt. Er is ook een underwater locator beacon dat onder water werkt, mocht het om een crash in het water gaan. Vaak wordt hierbij elke seconde een ultrasone puls gegeven die 10 ms lang.
Op de flightdatarecorder kan niet worden gehoord wat er in de cockpit is besproken. Daar is een andere datarecorder voor, de cockpitvoicerecorder. Wel zijn de twee apparaten vaak bij elkaar gelokaliseerd in de staart (of daar vlakbij). Als een vliegtuig immers naar beneden komt, dan is de neus vaak het eerste dat het oppervlak raakt, waardoor er een lange kreukelzone is in de vorm van de hele kop en romp van het vliegtuig, totdat we bij de staart aankomen. Zo hebben deze apparaten een grotere overlevingskans.
De gegevens die op de FDR staan zijn onder andere welke handelingen de piloot uitvoerde, plus wat de snelheid, de hoogte en de koers van het vliegtuig was. In de commerciële luchtvaart is de black box een vereiste, maar in kleinere vliegtuigen niet. Ook is de zwarte doos geëvolueerd: vroeger kon een A300B2 maar 100 parameters aan, maar de veel nieuwere A350 kan 3.500 parameters aan: die wordt al sinds 2015 gebruikt, inmiddels is er alweer een veel betere ontwikkeld. Er wordt dus nog steeds op geïnnoveerd, waardoor we nog sneller een goed beeld kunnen vormen van wat zich heeft afgespeeld.
Maar, de zwarte doos van het vliegtuig in Korea is beschadigd, dus de echte innovatie die we kunnen gebruiken is materiaal dat echt onaantastbaar is.
