De roddels over Apples nieuwe iPhone 13 spelen alweer flink op. Zo zou het toestel kunnen filmen in portretmodus en wordt hij voorzien van een ‘always on display’. Dat ‘always on’ zien we de laatste tijd vaker in gadgets. Dit zijn de voor- en nadelen van deze tech.
Het always on display is dus bepaald geen innovatie. Diverse Android-toestellen zijn al vele jaren voorzien van een always on display. Echter gaat het hier vaak om het tonen van alleen een klokje voor de tijd. Je kunt er soms ook nog een kleine eigen boodschap bijzetten, wat bijvoorbeeld handig is voor de vindbaarheid als je in een bedrijf allemaal hetzelfde type telefoon hebt.
Het always on display is ook niet nieuw voor Apple. Het heeft sinds twee jaar op Apple Watch ook de mogelijkheid om het display altijd aan te laten zijn. Let wel: always on betekent in dit geval niet dat het scherm altijd op volle sterkte vrij toegankelijk is. Het is juist een net zo gelockte versie, die niet alles toont als het scherm ‘slaapt’, maar alleen kleine details of iconen.
Toch kunnen er op always on schermen wel eens notificaties verschijnen die je misschien juist niet wil tonen. Een klassiek voorbeeld is natuurlijk een minnaar of minnares die van zich laat horen terwijl je met je man of vrouw aan tafel zit. Maar het kunnen ook andere dingen zijn: een testuitslag waarvan je niet per se vindt dat iedereen die moet kunnen lezen. Ook kan het irritant zijn als je in veel groepsapps zit, dat die je scherm constant vullen met notificaties. Kortom, een scherm dat altijd aan is en wat informatie weggeeft van wat er op de telefoon na unlocken te vinden is, helpt niet alleen jou aan informatie, maar ook de mensen in de buurt van het toestel.
Een scherm dat altijd aanstaat, klinkt als een enorme batterijvreter. Dat valt gelukkig enorm mee. De Android-toestellen die hiervan gebruikmaken lijken tot op heden niet enorm terug te lopen in batterijgebruik. Mensen rapporteren dat de batterij tijdens bedtijd zo’n 3 procent sneller terugloopt door een scherm dat altijd aanstaat. Het is eerder een probleem voor een andere batterij, namelijk je brein.
Tegenstanders van ‘altijd aan’ in het algemeen, zijn ook tegenstanders van telefoonschermen die altijd notificaties geven. Het scherm gebruiken als klokje is geen probleem, maar juist die notificaties en icoontjes triggeren dat je de telefoon wilt unlocken. Daarvoor nog ben je al getriggerd, want de icoontjes leiden je af van wat je op dat moment aan het doen bent. Dat kan een negatief effect hebben op je concentratie, maar ook op je rust. In een wereld waarin we vaak al vinden dat we te veel tijd spenderen op onze smartphone, werkt een always on display juist nog meer telefoontijd in de hand. Elke keer als we een berichtje of notificatie krijgen, dan komt er een stofje vrij dat ons een fijn gevoel geeft. We gaan dus steeds op onze telefoon kijken om dat goede gevoel te krijgen.
Dat is allemaal niet zo positief, maar een always on display heeft zeker voordelen. Het is net even wat netter om een korte blik op je smartphonescherm te werpen tijdens een meeting, in plaats van deze helemaal ter hand te nemen, te ontgrendelen en te gaan zitten lezen -en waarschijnlijk ook nog andere apps te openen-. Je weet heel snel wat er aan de hand is. Het is ook handig als je bijvoorbeeld veel in de keuken staat en dan niet steeds je telefoon wil ontgrendelen om een notificatie te lezen: je kunt je telefoon ergens neerleggen en daarop verschijnt vanzelf een bericht.
Uiteindelijk heeft een always on display zijn voors en zijn tegens. Waarschijnlijk maakt Apple het wel mogelijk om de optie aan of uit te zetten, al is dat nog niet officieel. Sowieso is de hele functie nog niet officieel, want iPhone 13 moet nog worden aangekondigd.
Beeldbron: Pexels
