De aarde van Mars blijkt een goudmijntje. Niet dat er per se echt goud in zit, maar wel is het van een zodanige structuur dat onderzoekers denken dat je er prima mee kunt 3D-printen. Dat betekent dat mensen die straks (of nou ja, over vele jaren) voet zetten op Mars, alleen een 3D-printer hoeven mee te nemen in plaats van allerlei gereedschappen. Die gereedschappen printen ze gewoon terplekke door de rode aarde te gebruiken die rijkelijk te vinden is op Mars.
Naast gereedschappen zouden de astronauten op Mars bijvoorbeeld ook onderdelen kunnen printen, waardoor ze bij problemen mogelijk zelf de oplossing kunnen creëren. Geen The Martian-achtige taferelen nodig dus. Onderzoeker Amit Bandyopadhyay van Washington State University zegt: “Als we eenmaal naar Mars onderweg zijn, dan kunnen we niet even teruggaan om iets op te halen dat we zijn vergeten. Een 3D-printer kan zorgen dat iets alsnog kan worden gemaakt.”
De onderzoekers konden door middel van onderzoek op Martiaans regoliet met titanium tot hun conclusie komen. Titanium speelt een belangrijke rol, omdat het hittebestendig is en dus ideaal is voor de ruimte. Er werden twee mengels gemaakt: één met alleen maar regoliet (een nagebootste variant welteverstaan) en eentje die maar vijf procent regoliet bevatte. Met een laser werden deze mixjes verhit tot 2000 graden en in bepaalde vormen gemaakt. De sterkte en duurzaamheid van de mix met veel titanium was wel wat sterker: regoliet blijkt toch wat broos als het eenmaal is afgekoeld. Toch kan dat ook goed werken: zoals als beschermingslaag tegen roest.
Die variant met 5 procent regoliet en verder titanium was veel sterker: juist door die menging met regoliet ontstaat een materiaal dat sterker en beter is dan wanneer je alleen titanium zou gebruiken. Het is nu aan de onderzoekers om verder te blijven mengen en te kijken wat de perfecte mix is om materialen te maken op de rode planeet zelf. Daarnaast moet er ook nog een goede 3D-printer worden ontwikkeld om mee te nemen als we als mensheid straks echt voet zetten op de grillige planeet.
Dat gaat overigens nog wel even duren. Hoewel Elon Musk er vaak vanalles over roept, duurt het waarschijnlijk nog wel tien jaar voordat we ook maar dichtbij het doel zijn van die eerste astronaut op de rode planeet. Dat zou overigens waarschijnlijk ook geen Amerikaan zijn: China hoopt namelijk het eerst aan te komen op de planeet. Het is echter nogal een reisje: op dit moment zou een trip naar Mars zo’n half jaar tot 9 maanden in beslag nemen en is het bovendien de vraag hoe het mensen lichaam daarmee om zal gaan.
Maar, als het zo ver is, dan klinkt zo’n 3D-printer wel als een uitkomst. De Mars-aarde zou enorm veel geld kunnen schelen: het is heel duur om apparatuur mee te nemen in de ruimte. Bovendien scheelt het weer ruimte in het vaartuig waardoor er misschien iets anders wél kan worden meegenomen. Het schijnt dat één kilogram lading van aarde vervoeren naar de ruimte al 50.000 euro kost. Zie je, zo is ‘gewone rode aarde’ stiekem toch echt een goudmijntje.
