Terwijl de Europese ruimteorganisatie ESA nog steeds bezig is om uit te vinden welke mensen het meest geschikt worden bevonden als astronauten, blijven we de vraag stellen: zou je de ruimte ingaan, als je de kans had? Het heeft namelijk grote invloed op je lichaam. Naast de mogelijke kans op het tegen het lijf (?) lopen van buitenaards leven of een asteroïde waarmee je in botsing komt, zijn er vele gevaren voor astronauten.
Als je in de ruimte bent, en dan niet met één teen zoals Jeff Bezos, dan voel je gewichtsloosheid. Iets wat heel bijzonder moet zijn, want wij kennen het eigenlijk niet op aarde. Tegelijkertijd is het ook gevaarlijk. Je skelet is immers helemaal niet gewend om ‘niets’ te hoeven doen. Ben je langdurig in een staat van gewichtsloosheid, dan heeft dit negatieve impact op je skelet, dat hierdoor flink aftakelt.
Een ruimtemissie van een half jaar betekent dat het lichaam 54 procent meer rode bloedcellen vernietigt dan het normaal zou doen. Normaal vernietigen onze lichamen al heel veel rode bloedcellen: zo’n twee miljoen per seconde (!). Dat neemt in de ruimte dus alleen maar toe. Hierdoor krijg je bloedarmoede,
Tijdens de vroege Apollo-missies bleek al dat astronauten gehoorproblemen kregen, hartritmestoornissen, lage bloeddruk en dehydratatie. De astronauten op de Apollo-missie werden ziek toen ze net een week op aarde terugwaren. Ze kregen zelfs ineens weer waterpokken. Het komt omdat de zwakke zwaartekracht in de ruimte (microgravity genoemd) een effect heeft op het immuunsysteem.
Onderzoek van NASA heeft aangetoond dat langere ruimtereisjes ervoor zorgen dat het brein van astronauten eerder verouderd. Ook de weefsels rond de darmen hebben zwaar te lijden onder ruimtetrips. Je wordt ook nog eens eerder ziek: virussen die normaliter bij mensen sluimeren maar niet echt tot uiting komen, blijken in de ruimte hoogtij te vieren. De kans dat je dus in de ruimte ziek wordt is vrij groot.
Je ruggengraat heeft het moeilijk door het verschil van gewichtsloosheid en daarna weer volop het lijf moeten ondersteunen, maar denk ook aan de G-krachten die op je lijf drukken bij het opstijgen en terugkeren. Normale mensen kunnen 3G nog hebben, maar bij 4G tot 6G kun je out gaan. Sowieso duwen die krachten op je rug: het is om die reden ook niet verstandig om bijvoorbeeld in een achtbaan te gaan als je rugklachten hebt. Dat is natuurlijk nog veel heviger als je in een ruimtevaartuig wordt weggeschoten met honderden kilometer per uur.
Er zijn nog talloze redenen om misschien toch het leven van astronaut aan je voorbij te laten gaan. Denk bijvoorbeeld ook aan de straling die er is in de ruimte. Deze kosmische straling bestaat uit kleine deeltjes die zijn geladen met hoge energie. We hebben er op aarde weinig erg in, omdat ze botsen met de luchtmoleculen in onze dampkring, maar in de ruimte kan het wel degelijk van invloed zijn. Als je lijf je lief is, dan kun je dus beter hier op aarde blijven, maar als nieuwsgierigheid overwint, dan moet je dus wel een paar zaken voor lief nemen.
