Het volgen van oogbewegingen wordt al langer in neurowetenschappelijke onderzoeken gebruikt om te weten te komen hoe mensen naar afbeeldingen kijken, hoe ze gezichten bestuderen en waar hun aandacht op gefocussed is bij specifieke situaties. Deze kennis wordt onder andere ingezet voor marketingdoeleinden (neuromarketing), maar ook nieuwe devices ontwikkelen toepassingen waarbij gebruik gemaakt wordt van oogbewegingen.
Zo maakt de Samsung Galaxy S4 gebruik van eye-tracking technologie waardoor het scherm “bestuurd” kan worden door oogbewegingen en verscheen er op Smartplanet een artikel over de nieuwe training software Mindflash, waarbij de online training op een tablet automatisch stopt of vertraagd wanneer iemand wegkijkt van het scherm.
Dit lijken me leuke toepassingen, maar ik werd er door aan het denken gezet. Wat als Google besluit om eye-tracking te integreren in Google Glass, zouden we dan straks mee gaan maken dat adverteerders moeten gaan betalen per seconde dat iemand naar een advertentie kijkt. En dan zou je ook kunnen denken aan betalen voor content die aangeboden wordt via Google Glass, maar dat je dan alleen betaalt voor wat je daadwerkelijk bekijkt. Het geeft in ieder geval een andere dimensie aan “pay per view”.
