De discussie over privacy lijkt zich te verdiepen, aangeslingerd door ongerustheid, met name door de onthulling van Snowden en de overtredende rol die onze overheden daarbij blijkbaar spelen. Enerzijds de overheid die grote partijen als Google de les lezen over hun privacy beleid, alsof de (Europese) overheid de geschikte partij is om onze privacy te beschermen; het lijkt een beetje op de wolf in schaapskleren verhaal.
En er is ook een dilemma: zonder (enige) vorm van delen van privé gegevens over je zelf is überhaupt geen sociaal verkeer mogelijk. Ook niet in de gewone dagelijks met elkaar omgaan. Immers we houden er ook niet van om ons door anderen, bedrijven of de overheid als een nummer te laten behandelen. Maar dat laatste is alleen te vermijden als die anderen tenminste iets van je af weten. Eén ding is zeker Google weet heel veel van je af, zeker met een Google/Gmail-account. Kijk gewoon op je Google Dashboard
Nu kan je anderzijds ook beseffen dat privacy in een moderne -door internet en Sociale Media overheerste maatschappij- misschien gewoon fictie is. En dat we het gevoel van privacy maar gewoon overboord moeten zetten, want als je niets te verbergen heb dan zal privacy je ook worst wezen.
En dan komen de advocaten met een redelijk ongenuanceerde mededeling dat de gebruikers van Gmail niet moeten denken dat hun email privé is. Google kijkt mee, anderen kunnen meekijken. De vraag rijst nu: waarom maakt Google zich blijkbaar niet sterk om hun klanten te garanderen, of het uiterste te doen om hun privé email en sociale berichten (Google+ welke niet openbaar worden gepost) ook privé te houden voor die gebruiker.
De vraag is dan ook wat weet Google eigenlijk zelf over haar gebruikers. Die vraag is overigens vrij eenvoudig inzichtelijk te maken door als je een Google-account heb, je Google dashboard op te vragen. Doen, je zult verbaasd zijn.
In blog-o-sphere hebben vele bloggers dat inmiddels gedaan en zijn zich redelijk wild geschrokken: Google weet namelijk heel veel van je, en ze bewaart dat zo te zien ook (en misschien willen we dat ook wel zo) voor de eeuwigheid. In een blog op de Wall Street Journal van Tom Gara: “My Life, and Past, as Seen Through Google’s Dashboard”. Tot zijn verbijstering zag hij terug dat hij 134.966 emails heeft bewaard, 64.019 Google searches heeft gedaan, zelfs wanneer, in tijd en tijdstip van de dag, hoeveel Google documenten hij had gecreëerd en welke hij van andere personen had geopend, hoevel passwoorden er in de Chrome browser zijn opgeslagen, alle locaties waar hij geweest is, hoeveel en welke YouTube filmpjes hij heeft gezien, hoeveel contacten, en hoeveel keer gebruikt. Wat verder ook je opvattingen zijn over pricay op het internet, zo’n lijst zet iedereen toch wel aan het denken.
Ook in de Wall Street Journal een wat vrolijk, cynisch artikel van Amir Efrati ook over hetzelfde onderwerp. In dit artikel wordt Eric Grosse, het hoofd van de security en privacy afdeling van Google geciteerd, die zegt “that the company cares deeply about protecting people’s personal information and tries to be “as forthcoming as we can” about how all the intricate mechanisms on the Web work.”. Geruststellend?
Wat doet Google allemaal met deze data. Ten eerste creëert het samenhang en context om hun zoekmachines beter te laten werken, dat wil zeggen met meer relevante persoonlijke zoekresultaten te komen”. Dat mechanisme is voor ons eigen gemak; hoe beter de Google search, hoe mooier we dat zullen vinden. Ten tweede gebruikt Google de informatie om een context te creëren om specifiek op jouw (dagelijkse) behoefte advertenties te presenteren. Hier hebben veel consumenten grote problemen mee. Zo is het mij overkomen dat ik voor het werk als blogger voor DutchCowboys op zoek ga naar datings-sites. Prompt word ik, als gelukkig getrouwde, in veel Google producten op het scherm aangestaard door smachtende vrijgezellen. Maar ook hier geldt dat als je je realiseert dat bijna al die Google producten gratis zijn en dus dat Google geld moet verdienen aan advertenties, dat je liever relevante advertenties ziet dan saaie advertenties over wasmiddelen.
Vraag blijft: is dit allemaal nodig te onthouden, of wil Google dat zelf allemaal weten. Overigens is het wel zo dat alle gegevens in het dashboard door de gebruiker kunnen worden gewist. Je hoeft natuurlijk, naast Gmail niet al die diensten af te nemen, respectievelijk dat te doen met je Google account. Dus je hebt tot op grote hoogte alles wel in eigen hand. Vraag is dan alleen: ook als ik die gegevens wis, zijn ze dan toch niet ergens nog opgeslagen en kunnen – al dan niet met een gerechtelijke bevel – ze alsnog uit de catacomben van de Google-datacentra opgediept worden?
Ik vrees dat we dat nooit voor de volle 100% zullen weten.
