Google verdient een lintje voor alles wat zij heeft gedaan om internet te maken tot wat het nu is. Uitgangspunt van Google was daarbij altijd de belangen van de internet-gebruiker en dat heeft ze voor wat betreft haar Search Machine ook volledig waar gemaakt. Tot nu toe moet ik er misschien bij zeggen want er zijn wat barsten in dit onbesmette blazoen van Google.
Ook het gratis ter beschikking stellen van zoveel nuttige programma’s op het internet is ongetwijfeld van veel waarde voor de consument en dus voor de ontwikkeling van het gebruik van het net. Ook was Google altijd helder in zijn standpunt over de openheid van de toegang tot internet. In september 2007 neemt Google op haar Google Public Policy Blog een principieel standpunt in: “ The nation’s spectrum airwaves are not the birthright of any one company. They are a unique and valuable public resource that belong to all Americans. The FCC’s auction rules are designed to allow U.S. consumers — for the first time — to use their handsets with any network they desire, and download and use the lawful software applications of their choice.” Applaus!
Het artikel is vooral gericht tegen de rechtzaken die Verizon tegen de toentertijd voorgenomen nieuwe regels van de FCC was begonnen. En nu drie jaar later schrijft Google samen met, jawel met diezelfde, Verizon weer een artikel ( A joint policy proposal for an open Internet) over de openheid van internet-netwerken en de net-neutraliteit voor de (mobile-)netwerken-operators. En hoewel de titel en de aanloop allemaal tranentrekkende zijn: “wij staan voor het algemeen belang van de internet consument”, komt de spreekwoordelijke aap later in het artikel uit de mouw.
Want in punt vijf van hun ‘policy’ komt opeens naar voren dat de aanbieders van mobiele netwerken wel eens nieuwe diensten zouden kunnen, willen en gaan ontwikkelen, die niet moeten vallen onder daarboven genoemde net-neutraliteit. En Google/Verizon vindt zelf dat de overheid (in dit geval de FCC) de nieuwe dienstenontwikkelaars dan zou moeten helpen: Our proposal also includes safeguards to ensure that such online services must be distinguishable from traditional broadband Internet access services and are not designed to circumvent the rules.”
In het volgende punt (zes) gaan ze nog een stuk verder door op te merken dat mobiele netwerken natuurlijk wel iets anders zijn dan de traditionele kabelnetwerken (competatief en snel veranderend), en dat daarom ‘under this proposal we would not now apply most of the wireline principles to wireless …..>’. Tja, dat is een verdachte uitspraak voor de ene partij (Verizon) die groot is in het exploiteren van die mobiele netwerken (en die operators zijn langzamerhand een slechte track-record over die net-neutraliteit aan het opbouwen door het uitsluiten van concurrerende diensten (Skype en VOIP over mobiel netwerk, sim-locks, e.d.) waar niet de consument baat bij heeft, maar alleen de uitbater van die mobiele-frequenties. En de andere partij, Google, die met Android toch een gevecht aan het leveren is om middels zijn operation software (zoals overigens Apple dat ook doet met haar diensten via i-Phone en i-Pad) feitelijk een monopoly aan het creëren is om voor google-search, maps/navigation, gmail, docs, buzz, etc door deze automatisch en gedwongen in de mobiele telefoons geïnstalleerd te krijgen.
De policy van Google/Verizon viel direct slecht in de media en bij internet-bloggers in Amerika. New York Times kwam met een heel negatief artikel en veronderstelt dat er inmiddels geheime gesprekken over samenwerking gaande zijn tussen Google en Verizon omdat anders de 180graden-draai van Google niet te begrijpen is. Google ontkent dit natuurlijk ten stelligste; NYT blijft bij haar opvatting en de negatieve stemming liep zo op dat Eric Schmidt en Ivan Seidenberg één dag na de publicatie van de policy een aparte life-blogging persconferentie moest geven, en gisteren een toelichting op hun ‘policy’ publiceerde in de Washington Post.
Een mooi overzicht van de opvattingen en meningen na de publicatie van de joint-policy vind je op Epicenter, en in het artikel Why Google Became A Carrier-Humping, Net Neutrality Surrender Monkey
Deze discussie wordt natuurlijk grotendeels gevoed door het feit dat onze politici en verantwoordelijke ambtenaren vaak niet de bevolkingsgroep is die zich dagelijks met de ontwikkelingen van het internet bezig lijkt te houden (“twitter, wat is dat?” en dat soort opmerkingen) en vaag anti-technologie zijn, zodat ze met oude-wereld-maatregelen de nieuwe-wereld regelgeving oplegt en dus geen leiding geeft aan de noodzakelijke politieke discussie. Maar ook omdat de ontwikkelingen van het (mobiele) net zo snel gaat en de wetgevingsprocedures zo langzaam dat er een onoverbrugbare kloof zal blijven bestaan tussen noodzakelijke regelgeving en de feitelijkheid van Internet. Dat de consument bij het internet gebruik zowel tegen de moralistische overheid als tegen (monopolische) industrie-spelers moeten worden beschermd is duidelijk. Dat de consument ook beschermd moet worden tegen rücksichloze organisatie als Brein e.d. is onvermijdelijk. De internet revolutie is niet te kanaliseren met alleen regelgeven over net-neutraliteit en algemene toegang, maar zal ook fundamentele heroverweging van het intellectuele eigendomsrecht en privacy wetgeving afdwingen. Wie neemt in Nederland (eigenlijk Europa) de leidende politieke rol die nieuwe principes te formuleren en in te voeren. Alleen dan kunnen wij als burgers weer de leiding nemen en de Google’s, Apple’s, en Verizon’s van deze wereld op hun passende plaats houden
