Tientallen Aziatische e-scooter startups verslinden miljarden dollars in een poging om bliksemsnel marktaandeel te vergaren voordat grote spelers zoals het Amerikaanse Lime de markt betreden.
De manier waarop Aziatische stedelingen zich voortbewegen verandert, het is alleen de vraag wie er van gaat profiteren.
Dertien partijen, waaronder Lime, hebben toestemming gevraagd om in Singapore te starten. Singapore wordt gezien als een soort poortwachter naar de rest van zuidoost Azië, een regio met 600 miljoen inwoners. Domineer je Singapore dan volgt de rest.
Een aantal van deze aspiranten heeft ervaring en opereert al in Thailand, Maleisië, Indonesië en Australië. Gek genoeg is men in China minder happig op gedeelde e-scooters. Daar gaat de voorkeur uit naar gedeelde fietsen en elektrische brommers.
De Aziatische e-scooter markt is vooralsnog klein en wordt geschat op slechts $10 miljoen. Het potentieel zit ‘m in de sterk groeiende middenklasse, snelle urbanisatie en tjokvolle steden. Uiteindelijk woont de helft van de wereldbevolking in Azië.
De huidige situatie doet sterk denken aan de pogingen van Uber om Azië te veroveren. Dit mislukte, waarna Uber het moest stellen met een minderheidsbelang in lokale concurrenten Didi Chuxing en Grab.
Grab is hét grote voorbeeld voor de Aziatische e-scooter startups. Grab begreep als geen andere de zeer uiteenlopende wensen van de Aziatische afnemers was beter in het bespelen van lokale wetgevers.
De vraag is nu of lokale kennis kan opboksen tegen het grote kapitaal van de internationale spelers zoals Lime. Azië geldt als een continent dat moeilijk te doorgronden is voor buitenstaanders. Dit speelt de Aziatische startups in de kaart. Aan de andere kant is kapitaal ook van levensbelang. Grote spelers kunnen hun service voor lange tijd subsidiëren waardoor de concurrentie geleidelijk uit de markt wordt gedrukt.
