Net als veel andere overheidsorganisaties is het gebruik van TikTok voor medewerkers van de Politie ook verboden. Althans, als ze niet behoren tot een van de ‘gelukkigen’ die het sociale videonetwerk voor politiewerk mogen (of moeten) blijven gebruiken. Voor alle andere medewerkers van de Hermandad geldt dus dat ze op hun werk TikTok moeten missen. En dat geldt vanaf nu niet alleen voor de werktelefoons, maar ook voor alle andere digitale apparaten, zoals tablets.
Toch ziet de politie voor bepaalde taken ook voordelen bij het gebruik van TikTok. Een van die voordelen is dat zie via het sociale netwerk in contact kunnen komen met jongeren die anders moeilijk toegankelijk zijn. Bovendien versterkt het medium de informatiepositie van de politie. We moeten natuurlijk niet vergeten dat TikTok ook gebruikt wordt door criminelen. De ‘TikTok agenten’ doen dus ook belangrijk politiewerk. Aanwezig zijn op TikTok heeft voor de politie dus een groot operationeel belang.
Daarom heeft de politie een beperkt aantal agenten geselecteerd die op TikTok actief moeten blijven. Die agenten en rechercheurs krijgen daarvoor een speciale smartphone. Zo kan de organisatie garanderen dat TikTok veilig gebruikt kan worden voor opsporing, intelligence, communicatie, toezicht en handhaving.
“We hebben de verantwoordelijkheid om als politie in goede verbinding te zijn met iedereen in de samenleving en daar te zijn waar mensen zijn, ook online. Altijd wel met de juiste voorzorgsmaatregelen. Met de verschillende aanscherpingen in het beleid rond TikTok willen we de gevaren en risico’s voor dit platform ondervangen”, zo schrijft de politie.
Het feit dat steeds meer overheden, ook in andere landen, medewerkers verbieden om TikTok zakelijk nog langer te gebruiken, komt voort uit de angst dat het Chinese sociale netwerk gebruikt zou (kunnen) worden door de Chinese overheid om te spioneren.
Dat de Chinese overheid die macht heeft, lijdt geen twijfel. Volgens de Chinese wetgeving moeten bedrijven, als de overheid dat vraagt, hun medewerking verlenen. Let wel, een dergelijke wet- of regelgeving heeft vrijwel elk land. Toegegeven, in sommige landen wordt daar ‘losser’ mee omgegaan dan in andere.
