Het lijkt een steeds groter probleem te worden, onze verslaving aan social media. Het wordt voor veel Nederlanders langzamerhand een belemmering voor de dagelijkse gang van zaken en als je op dat punt komt wordt er gesproken van een heuse verslaving. Het soort verslaving waar je hulp voor zou moeten zoeken.
Toch gebeurt dat niet: officieel is dwangmatig social media gebruik namelijk geen ‘indicatie’ en dus wordt de eventuele behandeling daarvan ook niet vergoed door zorgverzekeraars.
Verslavingskunde Nederland zegt in het AD dat specialisten nu patiënten via een omweg moeten behandelen en in het ergste geval maar een ander soort verslaving moeten opgeven of zoeken om tot behandeling over te kunnen gaan. Dat zorgt er echter wel voor dat er geen goede cijfers over het probleem te krijgen zijn. En als er niet genoeg mensen problemen mee hebben is het geen echt probleem.
Vandaar dat de kip-ei situatie, die niet veel heel anders lijkt dan wat er jaren geleden met gameverslavingen aan de hand was. Uiteindelijk leidt dat voor een hoop patiënten tot een probleem waar geen oplossing voor is en dat is vrij zuur, zeker als het voortschrijdend inzicht dan – als de schade al is gedaan – zegt dat het toch wel een serieus probleem is. De experts en klinieken hopen dat de traagheid waarmee dat erkend werd (het is nog steeds geen officiële stoornis) nu achterwege kan blijven.
[Afbeeldingen © artursfoto – Adobe Stock]
