Martijn Steinpatz
Martijn Steinpatz schrijft al jaren over games en speelt ze nog veel langer. Wil meer dan alleen standaard artikelen schrijven.
Episodic gaming, een spel opdelen in kleine afleveringen en vlak na elkaar uit laten komen, is een kunst op zich. Telltale Games bewees met Sam & Max en The Walking Dead er een meester in te zijn. Tot een paar maanden terug. Het duurde – voor hun maatstaven – ongewoon lang voordat de tweede episode van The Wolf Among Us uitkwam. Het resultaat – ‘Smoke and Mirrors’ blijkt zeker niet slecht, maar laat toch een onbevredigend gevoel achter.
Episodic games beginnen met goede bedoelingen: kleine games in een kort tijdbestek. Weinig developers kunnen zich alleen aan dat strakke productieschema houden. Vraag het de StarCraft en Half-Life fans. ‘Ieder jaar één deel’ werd hen beloofd. Uiteindelijk kwam Sarah Kerrigan tussen 2010-2014 slechts twee keer in actie – om over de zes jaar zonder Gordon Freeman maar te zwijgen.
Telltale Games heeft gelukkig een betere reputatie, maar die begint langzaam wat af te brokkelen. De drie seizoenen Sam & Max kwamen snel achter elkaar uit, The Walking Dead ging wat stroever, The Wolf Among Us verloopt zelfs in een slakkengangetje. Om de twee maanden zou een nieuwe aflevering uitkomen. Het tweede deel – Smoke and Mirrors – verscheen echter pas na vier.
De makers zeggen dat een ‘buitengewoon ongewone samenloop van omstandigheden’ de oorzaak was voor de late release. Dat willen we best geloven, ware het niet dat Telltale Games met veel meer titels aan gaat komen. Denk maar aan het tweede deel van The Walking Dead, een eigen versie van Borderlands én Game of Thrones. Dit zou wel eens te kosten kunnen gaan van de kwaliteit.
Niet dat het tweede deel van The Wolf Among Us een matige game is. Het spel vertelt op sublieme wijze de jacht van Big B. Wolf op de onbekende seriemoordenaar en bevat de nodige verrassende plotwendingen. Het speuren naar aanwijzingen zit er andermaal in. Foute beslissingen worden je zeer zwaar aangerekend – zodat je af en toe erg ongemakkelijk in je stoel zit.
Het duurt alleen te kort. Na twee uur gameplay kon ik mijn console weer uitzetten, sommige spelers waren zelfs na zestig minuten klaar. Episode 2 voelt vluchtig. Je wil meer speuren, verdachten ondervragen en knokken, maar Smoke and Mirrors geeft je daar de kans niet voor. Het doet je qua verhaal verlangen naar de volgende aflevering, qua spel ben je echter nog lang niet voldaan.
Ik vrees ook voor de tijd waarin de episodes uitkomen. Hoe langer het gaat duren, hoe meer ik van de game zal vergeten. Herinner ik mij over een paar maanden nog mijn belofte aan Holly? Of wordt dat zelfs volgend jaar? Telltale belooft weliswaar dat The Wolf Among Us weer in een regelmatig schema zal uitkomen, maar moet ik ze op hun woord geloven als ze met nóg drie titels bezig zijn?
The Wolf Among Us Episode 2 doet verlangen naar meer, in zowel positieve als negatieve zin. Smoke and Mirrors bevat uitstekende karakters en plotwendingen, maar had zeker meer gameplay en speeltijd kunnen gebruiken – en een kortere tijd tussen de vorige aflevering. Het blijft een uitstekende serie, maar ik twijfel nu een beetje of ik een Telltale game opnieuw in delen zal kopen, of toch maar wacht totdat ik het in één keer can consumeren. En dat kan niet de bedoeling zijn van episodic gaming.
...