NetherRealm Studios wist twee jaar geleden iedereen te verbazen door Mortal Kombat terug op de kaart te zetten. De makers brachten op een slimme manier kleine innovaties bij elkaar waardoor MK ineens weer fris en origineel werd. Met de superhelden knokker Injustice: Gods Among Us gaat de developer verder waar het gebleven was. De frisheid is er een beetje af, maar de nieuwste titel blijft -dankzij weer een paar innovaties- een solide vechter.
Mortal Kombat was bijna ter ziele toen NetherRealm Studios besloot een reboot te maken. De developer schrapte overbodige modes en moves, keek goed naar de concurrenten en gaf aan de dingen die ze overnamen zijn eigen draai. Gevolg: een game met een heuse storymode die nu door bijna alle rivalen wordt gekopieerd en een ton aan boeiende minigames en handicapmatches. MK9 blies zo – samen met Street Fighter IV – het ingeslapen genre weer nieuw leven in.
Met Injustice wil NetherRealm weer een stapje verder gaan. Dit lukt deels. De vechtgame komt met nieuwe ideeën voor het vechtsysteem, schrapt opnieuw overtollige zaken en wat irritaties uit MK9 en denkt verder na hoe ze de helden en schurken het beste voor de challenge opties kunnen gebruiken. Toch werken niet alle innovaties even zo lekker en duidelijk en voelt Injustice soms wel erg als een typische Mortal Kombat game.
Laten we beginnen met het vechtsysteem. Het sterkste nieuwe punt is de interactieve omgeving. Overal liggen objecten en voorwerpen die de DC vechters tegen hun vijand kunnen gebruiken. Denk aan granaten, gigantische beelden en vliegende robots. Je bent wel afhankelijk van de kracht van je karakter. Een reus als Bane gooit graag met auto’s, terwijl Deathstrokeze liever laat exploderen.Tactisch en visueel is het een geweldig idee. Spelers krijgen nieuwe opties en naarmate het gevecht vordert wordt het veld een steeds spectaculairdere puinhoop.
Door de Daily Planet
De andere innovaties wisselen van kwaliteit. De beteren zijn de supermove en het feit dat je een tegenstander naar een ander veld kan slaan. De eerste is de Injustice versie van de X-ray move en ziet er net zo sensationeel als pijnlijk uit. De tweede doet nog veel meer zeer, maar vereist een bepaalde plek, timing en wat geluk. De supermove zal je regelmatig gebruiken, terwijl de andere een enkele keer zal voorkomen. Maar als je de tegenstander bijvoorbeeld door vijftien verdiepingen van The Daily Planetslaat dan geeft dat een enorme kick.
Mindere opties zijn de Powers en het Clash-systeem. Met de eerste activeer je de speciale eigenschappen van je karakter. Flash wordt met zijn Speed Force bijvoorbeeld zo snel dat de hele omgeving vertraagd. Bij andere karakters is alleen het niet altijd duidelijk wat zijn/haar kracht nou doet. De handleiding geeft tekst en uitleg, maar zelfs dan is het de vraag of je hem gaat gebruiken. De Clash is nog vager. Het veroorzaakt een dramatisch moment waarbij twee karakters op elkaar afstormen. Hoe je het resultaat beïnvloed durven we niet te zeggen. Je kan net zo goed een muntje opgooien.
Alles bij elkaar opgeteld voelt vechten in Justice echter goed aan. Niet alles werkt (gelijk) en in het begin voelt de game (net zoals Mortal Kombat) aan als een blok beton met benen. Heb je eenmaal je favoriete karakter gevonden, dan vallen de meeste stukken op zijn plaats en begint het puzzelen hoe je alles tot een vernietigende combo aan elkaar kan rijgen. Vechtgames leren is als een flinke heuvel beklimmen en de games van Netherrealm zijn wat steiler dan van de concurrentie. Het maakt het moment dat je een honderd kilo aardbol in iemand zijn gezicht kwakt alleen maar mooier.
Justice League
De opties zijn grotendeels goed te noemen. De story mode is vergeleken met Mortal Kombat 9 drastisch ingekort, maar heeft de kwaliteit een stuk verbeterd. Het vijf uur durende verhaal voelt aan als een episode van de uitstekende Justice League serie. Battles is te vergelijken met de Ladder matches van MK9 waarbij je zelf een handicap kan kiezen. Zo kun je enkel tegen helden vechten of loopt je meter langzaam leeg. Een leuke vernieuwing van een oud concept.
S.T.A.R. Labs kan je vergelijken met de Challenge Tower. Je krijgt 240 verschillende missies met ieder hun eigen opdrachten en subtaken. Verslavend, hoewel je van sommig gillend gek wordt. Een van de leukste is waar je met The Flash tegen Solomon Grundy vecht en in de tussentijd burgers van vallende brokstukken redt. Wanneer je als Batman taarten en klapperende tanden van Joker moet ontwijken trek je echter de haren uit je hoofd, omdat Injustice niet geschikt is als platformer. Toch blijf je het proberen – want je weet dat er betere missies komen.
Door de regels heen lees je dat veel opties in Injustice: Gods Among Us regelrecht uit de laatste Mortal Kombat komen. Jammer, want daardoor voelt de game lang niet zo verfrissend als MK9. Door innovaties als de dynamische omgeving, de Powers en het Clash systeem is het geen pure Kombat kloon,maar het voelt af en toe alsof ieder moment Scorpion uit de grond kan rijzen (het gerucht gaat overigens dat hij straks als DLC te spelen is). Een groot probleem vind ik het niet, maar met een echt eigen smoelwerk was het een nog betere game geweest.
Injustice: Gods Among US is geen perfecte of baanbrekende game, maar dat probeert het ook niet te zijn. Het wil gewoon een leuke fighting game zijn. Daar slaagt het wonderwel in. Niet alles loopt soepeltjes en soms voelt het teveel als Mortal Kombat. De storymode, S.T.A.R. Labs en het gevoel om een compleet veld aan puin te slaan maken echter veel goed. Injustice is dus een solide vechtgame. Gelukkig, want dit jaar komen niet veel nieuwe vechttitels uit.
Injustice: Gods among us is ontwikkeld door Netherrealm studios en uitgegeven door Warner voor de PS3, Xbox 360 en WiiU.
