Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Hoe langer deze generatie consoles duurt, hoe duidelijker het wordt: de verbreding van de typen games die we kunnen spelen zorgt er voor dat allerlei anders vergeten genres toch nog aan bod komen, veelal door opstartende studio’s die willen bewijzen dat ze goede ideeën hebben maar niet de investering kunnen of willen maken in een grote triple-A titel, zodat ik gisteren al blij verrast was door Bastion.
Nu is er dan Outland, een titel die niet door een startende studio is gemaakt: Zweedse ontwikkelaar Housemarque is natuurlijk bekend van Super Stardust HD en het aanstormende Dead Nation voor de PS3. Hun nieuwste creatie echter klinkt zo prachtig dat ik bij deze moet melden dat ik niet anders dan teleurgesteld kan gaan worden: een platformgame zoals Out of This World en Flashback die gemengd is met het licht/donker mechaniek uit Ikaruga, zo’n beetje mijn favoriete shooter aller tijden.
Het mechaniek waar de game op gebaseerd is werkt als volgt: je kunt kiezen of je licht of donker bent. Vijanden zijn óf licht, óf donker en zolang je dezelfde polariteit hebt als de vijanden doen ze je geen kwaad. Je kunt dus alleen als je licht bent gekwetst worden door donkere vijanden en vice versa. Dat brengt een hele andere dynamiek met zich mee, want dan zijn kogels niet altijd een dreiging en kun je puzzels integreren in een actiegame.
En Doordat we nu te maken hebben met een platformgame in plaats van een shooter is er meer dan kogels ontwijken door van polariteit te veranderen: de omgeving is ook te manipuleren, zodat liften bijvoorbeeld alleen werken of platforms je alleen dragen als je een bepaalde polariteit hebt. De game is gepland voor midden volgend jaar, maar zo te zien zijn ze toch al een heel eind vooruit met het concept.
Dit is wel zo’n moeilijk punt: moet ik nu vinden dat ze Treasure, die het polariteitsprincipe ook al gebruikte in Silhouette Mirage, dat ook al een platformer was (en een hele goede ook, trouwens, zeker spelen als je de kans krijgt!) hebben geript of moet ik gewoon maar blij zijn dat een goede studio een principe dat heel veel tot nu toe ongebruikte mogelijkheden heeft gebruikt in een game? Ik hang naar het laatste, maar hoop wel vurig dat het niet de al genoemde teleurstelling gaat worden, dat zou eeuwig zonde zijn.
...