ABN Amro ziet de voor- en de nadelen van crypto, maar staat er niet per se negatief in dat een financiële tussenpersoon hierbij niet nodig is. ABN is zelf vaak die financiële tussenpersoon. Hoewel het meent dat Bitcoin geen geschikt betaalmiddel is, erkent het wel dat tokenisering in de toekomst zal toenemen en deze systemen zonder tussenkomst van derden kunnen bestaan.
Cryptocurrencies bestaan door de blockchain, een decentrale digitale database waarin informatie niet op één punt, maar juist op meerdere punten is opgeslagen. Hierdoor is informatie verstrekken sneller en kan er moeilijk iemand tussenkomen om alles te verstoren. Alle informatie heeft een tijdsstempel en een digitale vingerafdruk, waardoor je de data niet zomaar kan veranderen.
ABN Amro schrijft dat er geen derde meer nodig is om alles te controleren. “Daarmee worden niet alleen tijd en kosten bespaard, ook worden processen geoptimaliseerd. Tevens kan de blokchain digitaal rechten toevoegen aan een object of bezit (asset) of kunnen slimme contracten (smart contracts) worden gecreëerd. Dat kunnen bijvoorbeeld contracten zijn over het periodiek uitkeren van dividenden.”
Tegelijkertijd ziet het ook de nadelen, want uiteindelijk is er minder toezicht en controle. Als een systeem niet goed is ingericht, dan is dit een risico. ABN vindt dat controle en toezicht wel noodzakelijk is, vooral rondom die slimme contracten en de afspraken die er worden gemaakt. “Controle en toezicht is dus noodzakelijk en zal leiden tot meer vertrouwen en verdere integratie van de technologie.“
Het is een dubbel verhaal. Enerzijds ziet ABN dat het wegvallen van een intermediair bij die blockchain zorgt voor economische waarde. Anderzijds verlangt het dus ook naar meer controle en toezicht. Toch is het wel begrijpelijk, als je het vergelijkt met bijvoorbeeld reisbureaus en de komst van internet, zoals ABN doet. “Consumptie en productie zijn geoptimaliseerd, reisbureaus zijn zo goed als verdwenen, de fysieke winkeloppervlakte neemt af omdat we meer online bestellen, er worden minder voorraden aangehouden en prijsvergelijking is verbeterd. Het internet maakt dit allemaal mogelijk en heeft daarmee veel dienstverlening (intermediairs) overbodig gemaakt.”
Dat er geen reisbureaus meer zijn, wil echter niet zeggen dat er geen ombudsman moet zijn die zorgt dat geschillen worden opgelost en er wel afspraken worden gemaakt en gerespecteerd. Dat is waarschijnlijk waar het op doelt als het zegt dat controle en toezicht noodzakelijk is. Als we gewone valuta in de ban zouden doen en allemaal op crypto zouden overstappen in de blockchain, dan zijn traditionele banken dus niet meer nodig. Maar overheden wel, om een bepaalde mate van controle uit te voeren. Niet op de tech, want die werkt wel, maar op het menselijke deel ervan: de regels.
