Graag neem ik je mee naar mijn grote practische leermoment over hoe internet werkt. Dat was in 1995 en het betrof het toenmalige NBM Amstelland project Westkeetshaven in Zwijndrecht. 1995 is inmiddels zo lang geleden dat ik alle namen van de betrokkenen zal noemen.
Ik werkte in 1995 als strateeg binnen een van de toenmalige Business Units van KPN. Die Business Unit had onder andere een divisie CableCom. CableCom werd geleid door Piet Voogd (thans MT iVent, onder meer de informatievoorzieningsclub van Defensie). Piet en ik werkten veel samen. We hadden vertrouwen in elkaars oordeel. We waren ‘Pal’s zoals ik dat later zou gaan noemen. Pal is een afkorting en staat dan voor je vermogen te poolen, ally-en en linken, reuzen bouwen zeg maar en een kerncompetentie in de internettijd. Piet had vooral toegang tot de operating capabilities van KPN vanwege zijn ondernemende persoonlijkheid en omdat hij een goede business draaide. Ik had vooral toegang tot externe relaties en had visie.
Een van die externe relaties was Guus van Meurs, toenmalige regiodirecteur Zuid-Holland van NBM Amstelland, trusted advisor van de toenmalige CEO van NBM Amstelland. Guus was verantwoordelijk voor het NBM Amstelland project Westkeetshaven. waar hij natuurlijk een succes van wilde maken. Een andere relatie was Hans Ketel, directeur-eigenaar van CAE, een innovatief architectenbureau in Rotterdam. KPN’s Michel Beer completeerde het gezelschap en zou later programmamanager voor dit joined effort worden.
En zo was er dus opeens een visionair team waarin visie, ondernemerschap en uitvoerend vermogen moeiteloos gekoppeld werden rond Westkeetshaven. De visie was dat het toen ontluikende internet en allerlei nieuwe applicaties in en rond het woonhuis (domotica) zou zorgen voor de noodzaak van extra kabelvoorzieningen in woonhuizen (wifi was er nog niet). Het ondernemerschap zorgde ervoor dat er geïnvesteerd werd in een plan, door CAE gemaakt, voor concrete extra bekabelingsplannen in die Zwijndrechtse huizen die daarmee ook extra selling points op de markt kregen. KPN CableCom en NBM Amstelland zorgden voor uitvoerend vermogen en PR.
Piet Voogd en ik bespraken dit plan met Roel Pieper in een prachtig huis in Bloemendaal en die vond het toen een geweldig idee. Dat hielp ook enorm ten aanzien van sponsorship binnen KPN. De relatie van Guus van Meurs met de toenmalige CEO van NBM Amstelland zorgde voor draagvlak bij de bouwer. Dat laatste was ook echt nodig want als bouwer een paar duizend gulden (1995!!) extra investeren in een woonhuis dat nog niet verkocht is, is een grote stap in die wereld.
Deze samenwerking in dit team, dat er opeens ‘zomaar’ was, werd beklonken in de prachtige omgeving van “het Roode Kooper” op de Veluwe, een bijeenkomst waar ik trouwens voor het eerst mijn verhaal over hoe internet Middeleeuwse structuren weer op de kaart zet, heb verteld. En een bijeenkomst die ‘sochtends om 7.00h begon met een heerlijke zomerochtend wandeling met de boswachter, een buitengewoon effectieve start van een seminar omdat iedereen elkaar dan al kent. Ik kan dit iedereen aanbevelen. (Later ben ik dit soort verbindende wandelingen vaker gaan organiseren bij Duinoord/Wassenaar onder het prikkelend label business blind date.
En zo zie je hoe ondernemen in het internet tijd in de grond van de zaak werkt. Laat een team ontstaan waarin een concrete visie, ondernemerschap en uitvoerend vermogen moeiteloos worden verbonden en in no time ben je ‘in business’. Daar komt geen business case aan te pas. Het gaat dus niet alleen om techniek en getallen. Het gaat vooral over netwerken, vertrouwen en weten wat je wilt: Chase the vision, not the money heette dat 20 jaar later in een presentatie die ik op een landelijke CFO dag in 2010 mocht doen.
Hoe het verder ging? NBM Amstelland liet toen een site bouwen (jawel..!) om potentiele kopers te informeren over het project WestKeetshaven en nam het besluit die extra kabels inderdaad in de huizen te investeren. Die site zat zo in elkaar dat je er als gebruiker meer van te zien kreeg naarmate je een serieuzere koper was. Mensen die echt gekocht hadden kregen volledig toegang.
Wat er toen gebeurde was heel leuk en voor mij heel onverwacht. Het bleek dat aanstaande buren en wijkgenoten elkaar heel snel vonden in gedeelde belangen nog voordat ze in die wijk fysiek woonden. Ze werden al buren vooraf aan de verhuizing en gingen via de site gezamenlijk optrekken: B2C wordt C2B. De site faciliteerde bijvoorbeeld een inkoopcombinatie richting notaris, bouwer, tuinbedrijven, gemeente Zwijndrecht etc. Ook werden door de dialoog die tussen aanstaande bewoners op gang kwam (kleine) ontwerpfouten uit het huis gehaald. En, tenslotte, NBM Amstelland kreeg uiteindelijk veel waardering in de markt, getuige diverse publicitaire uitingen, en kon zich als innovatieve bouwer afficheren. Dat heeft hen later veel opgeleverd.
Uiteindelijk heeft NBM Anstelland dit inderdaad allemaal zo gebouwd maar het feitelijke kabelplan is natuurlijk snel door de techniek (wifi) ingehaald. Toch beschouw ik het als een persoonlijk succes. Het initiatief had alleen maar winners namelijk. Niemand is er slechter van geworden. Ik ervoer competitie 2.0: to share is to gain.
Uiteraard had ook dit succes vele vaders. Voor mij persoonlijk is de oogst dat ik toen concreet begreep hoe “de nieuwe wereld” met internet werkte: innovatie is onverwacht, werkt bottom-up op basis van vertrouwen, een helder doel en een succesvol team. Waarom is innovatie onverwacht in dit Westkeetshaven voorbeeld? Het onverwachte toen was dat niemand had van tevoren bedacht dat de site, die echt een bescheiden rol was toebedacht, de drager van zo veel succes zou zijn. Dat was onverwacht.
Eigenlijk is dit alles, 15 jaar later, nog zo. Ik heb veel gehad aan Westkeetshaven. Het heeft me in zekere zin gevormd. Het heeft het mogelijk gemaakt de visie die ik toen al had in aardse vormen neer te zetten samen met anderen. Ik noem dat nu vaak in mijn speeches het beeld van de ‘Jacobsladder’: die ladder waar Jacob een droom over had, die omhoog tot in de hemel wijst maar die tegelijkertijd wel met zijn voetjes op de grond staat. Veel van deze ervaringen en lessen zult je tegenkomen in latere publicaties. Ik ben alle betrokkenen nog steeds dankbaar dat ik hierbij mocht zijn.
