Vandaag is TenPages.com geïntroduceerd. Het idee is simpel en klinkt direct bekend in de oren: je plaatst 10 pagina’s van je manuscript online, je moet 2.000 aandelen t.w.v. 5 euro verkopen en voilà: je boek wordt uitgegeven door een gerenommeerde uitgeverij. Jouw aandeelhouders delen mee in de eventuele winst bij uitgave.
Inderdaad: het concept waarmee Sellaband hoge ogen gooide in de muziekindustrie, past TenPages toe op de boekenindustrie. Ik kan me best vinden in de gedachte “beter goed gejat, dan slecht bedacht”, maar ik vraag me ten zeerste af of het Sellaband-model ook werkt op de boekenindustrie.
De naam TenPages doet vermoeden dat het om een internationaal concept gaat, maar het is wel degelijk puur op Nederland gericht. Daarmee wordt de markt wel erg klein. De meeste succesvolle artiesten op Sellaband zijn de Engelstaligen. Zij bereiken een groot internationaal publiek en zij zijn dan ook (niet verrassend) de acts die doorgaans aanzienlijke bedragen ophalen.
Daarnaast is het heel laagdrempelig om met nieuwe muziek in aanraking te komen. Binnen een aantal seconden weet je vaak al of een track of artiest je aanspreekt en of je eventueel een aandeel zou willen kopen. Bij een boek werkt dit anders. Die 10 pagina’s zul je waarschijnlijk wel moeten lezen om een goed beeld van een manuscript te krijgen. Niet echt laagdrempelig dus.
Kortom: 2 belangrijke factoren die in mijn ogen een stormachtige ontwikkeling van TenPages.com in de weg zouden kunnen staan. Ik hoop overigens dat ik ongelijk heb, want ik houd wel van dit soort initiatieven en ondernemerschap. Ik ga het in de gaten houden.
...