Het is bijna niet te doen om een MMO als Star Wars: the Old Republic te recenseren zoals je dat met een reguliere game doet. Er is te veel te doen, de game verandert van content terwijl je hem aan het spelen bent en je bent te veel afhankelijk van andere mensen om te kunnen zien wat zo’n game echt te bieden heeft. Voor iemand met te weinig tijd en te weinig kennissen die MMO’s spelen een lastige wedstrijd dus. Het enige voordeel dat The Old Republic wat dat betreft voor me heeft gehad is dat het zo aanvoelt als een ‘gewone’ RPG waar toevallig ook nog andere mensen in rondlopen. En dat scheelt.
Zie dit dus niet als een definitieve review van de game maar als een algemeen verhaal van mijn ervaringen in de game, voor mij de eerste PC-MMO die ik ooit gespeeld heb (mijn experiment met DCUO op de PS3 laten we even buiten beschouwing). En wat beter dan iets in het Star Wars-universum: lightsabers, Hutts en Sith zijn toch zaken die het nerdje in mij laten kirren van plezier, dus dan ben ik wel te porren voor een tripje door de oude republiek in die galaxy far, far away…
The Good
Het moet gezegd worden dat het Star Wars-sausje en de afwerking van het verhalende gedeelte dusdanig veel goed maakt voor fans van het universum (en wie is dat nou niet?) dat het zelfs voor spelers die niet warm of koud kunnen worden van het spelen van deze game (ik kan toch niet wennen aan een game die alles zo terugbrengt tot eindeloos klikken) toch leuk is om zich onder te dompelen in de werelden. En dan heeft Bioware het toch gedaan: een RPG gemaakt dat je met zijn allen online kunt spelen, maar waarbij je zelfs als je dat niet doet toch met een goed gevoel door het verhaal heen kunt lopen. Dat wil niet zeggen dat er niets te doen is voor spelers die al wat verder zijn en in groepen aan de slag willen gaan: de Flashpoints laten je met vier spelers tegelijk speciale -relatief korte- scenario’s spelen die daar voor bedoeld zijn en daarnaast kun je in de Heroic missies en gebieden en zelfs loslopende eindbazen die je echt alleen met partners van kaliber kunt verslaan, met een navenante beloning natuurlijk.
Als je ooit hebt zitten denken over wat er zou gebeuren als er nog een KOTOR zou komen, dan is SWTOR je antwoord. Het is flauw om te zeggen, maar het maakt het niet minder waar. En het is niet alsof dat erg is: de KOTOR games waren tof omdat ze je een keuze gaven in welke kant van de Force je aanhing en dat is in de MMO-variant niet anders, met directe keuzes en consequenties op de langere termijn, afhankelijk van welke kant je kiest. Niet iedereen kan een Jedi zijn, maar juist het interessant maken van de verhalen van de andere klasses (ik heb expres voor mijn langste run een smokkelaar gekozen) is prijzenswaardig en de immersie wordt door de goede voice-acting (echt alles wordt gezegd) en de iconische en fantastisch geïmplementeerde muziek en geluidseffecten omhooggehouden.
En hoewel het terugkerende thema bij SWOTR is dat je het allemaal al eens gezien hebt en de game buiten de karakterisering niet zo veel nieuws doet betekent dat echter ook dat alles supersolide is. Een hoop designfouten die andere bedrijven (ok, ok, Blizzard) al gemaakt heeft zijn al meegenomen in het design en daardoor is het voor fans van het genre MMORPG een genot om te spelen, zeker als je graag solo door de game heengaat, een wens die door Blizzard mogelijk is gemaakt door je zo goed als constant een companion te geven, een karakter dat met je meevecht en die ervoor zorgt dat je nooit helemaal alleen hoeft te spelen. En als je toch met echte mensen wilt spelen is dat makkelijk te regelen, want je kunt van waar dan ook samen praten en supermakkelijk iemand erbij vragen en/of joinen.
The Bad
Je moet heel erg van twee dingen houden om The Old Republic te kunnen waarderen: Star Wars en WoW. Dat laatste gedeelte is deels gebaseerd op de vergelijkingen die ik in alle stukken over de game heb gezien en aan de andere kant op mijn eigen reactie op wat ik in SWTOR kon spelen en hoe ik dacht dat MMO’s (en WoW in het bijzonder) zou zijn. Een schier eindeloze rij items die verzameld moeten worden, monsters en karakters die moeten worden neergeschoten of -gesabeld en andere typische MMO-fetchquests veranderen niets aan het cliché van het MMO, dus als je dat in andere games van dat kaliber niet kan boeien zal dat hier ook niet anders zijn.
Het helpt niet dat de startgebieden nou niet bijster interessant zijn om in rond te lopen, waardoor het eigenlijk te lang duurt voordat de game een beetje loskomt (dat is pas nadat je op je tweede planeet beland bent en al langs de -ook ietwat te zeer versimpelde- ruimtegevechten bent gegaan). De formule is dan al bekend en dan beginnen de scheuren al in de wereld te komen: het feit dat iedereen dezelfde companions heeft, de vlakke uitvoering van in essentie spannende locaties en in zekere zin ook het gemak waarmee je kunt klooien als je afgaat. Het zal bij de wens van Bioware horen om je alleen te kunnen laten spelen in de wereld, maar het maakt de gevechten nog minder interessant, aangezien er mechanisch al niets te halen valt (het kunnen selecteren van je volgende actie maakt een battle niet automatisch interessant) en er ook nog eens nauwelijks wat op het spel staat als je niet in een Heroic missie zit.
Maar misschien kun je je hart ophalen bij de PVP? Nou nee, want ondanks dat de verschillende zones wel een aantal leuke modi hebben zoals Huttball en het tactische Alderaan zijn ze niet heel handig opgezet voor beginnende spelers. Iedereen wordt at random bij elkaar gegooid en dat maakt het voor de newbs schier onmogelijk om een potje te kunnen winnen. Jammer, zeker omdat er dus wel degelijk wat potentie in de Warzones zit.
The Ugly
Ik ben benieuwd hoe lang EA nog gaat proberen vol te houden door de volle mep voor SWTOR te vragen en daarnaast ook nog eens een maandelijks bedrag van haar spelers eist. De trend richting free to play is onomkeerbaar en zeker voor een game die zo teruggrijpt naar de bekende weg in MMO-land is het niet realistisch om dit te blijven vragen van je spelers. Ik voorspel dan ook dat we voor het einde van de zomer al free to play gaan Star Warsen en ik denk dat het zo ook fairer is voor de spelers. Ik wil niet zeggen dat de game zijn prijs niet waard is -al speel je maar de eerste 50 uur voor het verhaal dan heb je nog steeds een leuk Star Wars-avontuur gehad- maar het model lijkt me niet houdbaar.
Conclusie
The Old Republic is een feest van herkenning voor zowel Star Wars-fanaten als MMO-spelers en de overlap tussen die twee is groot genoeg om de game te laten slagen. Nee, het voegt weinig toe aan het genre, maar dat is geen noodzaak voor succes. Sterker nog, een leuke game zijn is geen noodzaak voor succes. Maar dat is SWTOR wel, doordat de karakterisering en de integratie van het overkoepelende verhaal door de sterke stemmen en sfeer zoveel meer gewicht krijgt. Dat maakt het tot een verhaal dat het beleven waard is, of je dat nu MMO doet of alleen maar RPG. De combinatie die daaruit komt is de term MMORPG waardig en zal je -mits op zoek naar beide van deze elementen- aan de gang houden tot je geen lightsaber meer kunt zien.
Star Wars: The Old Republic, ontwikkeld door Bioware en uitgegeven door EA op 20 december 2011
