Als wij het in Nederland hebben over een extreem zware storm, dan houdt onze ‘telling’ op bij windkracht 12, volgens de schaal van Beaufort. Dat is een storm met windsnelheden van minimaal 117 kilometer per uur. Voor een tropische orkaan begint het feest dan pas. Op de Saffir-Simpson Hurricane Wind Scale praat je bij windkracht 12 over een categorie 1 orkaan. De zwaarste orkanen, met windsnelheden van 252 km/h of meer, categorie 5, komen op dit moment nog zelden voor. Sinds de registratie begon, in 1924, zijn er in totaal 37 van deze extreme tropische orkanen ontstaan.
Een universiteit in Florida wil nu een windtunnel bouwen om de eventuele gevolgen van nog zwaardere orkanen te kunnen ‘testen’. Die wens heeft uiteraard te maken met de toename van extreem weer, door klimaatverandering.
Met de windtunnel, waarvoor de universiteit bijna dertien miljoen dollar subsidie gekregen heeft, moeten windsnelheden tot 200 mijl per uur – zo’n 320 km/h – opgewekt kunnen worden. Vervolgens kan binnen de testfaciliteit onderzocht worden welke schade deze extreme windsnelheden aan gebouwen en infrastructuur kunnen toebrengen en wat de gevolgen zijn voor de stormvloed.
Die informatie moet vervolgens gebruikt worden om te bepalen of dijken en bouwvoorschriften aangepast moeten worden om de schade en het aantal slachtoffers door toekomstige ‘categorie 6 orkanen’ te beperken.
Op dit moment heeft het National Hurricane Center overigens nog geen plannen om de Saffir-Simpson schaal voor orkanen uit te breiden met een ‘categorie 6’, voor stormen met windsnelheden van minimaal 320 kilometer per uur .
Weerdeskundigen zien de afgelopen jaren echter wel een duidelijke toename van de gemiddelde windsnelheden van zowel tropische als arctische orkanen. Van de 37 categorie 5 orkanen ontstonden er 16 alleen al in de afgelopen 30 jaar (sinds 1992). De overige 21 werden in de bijna 70 jaar daaraan voorafgaand geregistreerd.
