Stichting Het Vergeten Kind is een nieuwe campagne en bijbehorende petitie gestart om het wisselen van hulpverleners te stoppen. Kwetsbare kinderen in het jeugdzorgsysteem zien veel te veel verschillende hulpverleners. En dan hebben we het helaas niet over maar een paar hulpverleners. Met name voor kinderen die op een groep wonen ligt het aantal hulpverleners hoog, zij hebben in hun korte leven gemiddeld al 65 hulpverleners gehad.
Voor een kind is het continu wisselen van gezichten ‘normaal’ geworden. Maar normaal, dat is dat absoluut niet. Iedere keer weer iemand opnieuw leren vertrouwen, weer opnieuw over een trauma vertellen en ook steeds weer een vertrouwenspersoon kwijtraken, is bovenop de trauma’s die ze al hebben, psychisch erg zwaar.
Annemara (18) zag in 2,5 jaar tijd ongeveer 40 hulpverleners, waarvan maar vijf langer dan twee maanden. En Jules (18) zag in zijn leven al zo’n 120 hulpverleners. Toen hij op een leefgroep woonde, was er vooral veel verloop. Hij rekent het de hulpverleners zelf niet aan: “Het ligt aan het systeem. Er is veel te weinig tijd en alles moet volgens het boekje. Daardoor zien ze niet de mens, maar een nummer.”
In de driedelige podcastserie ‘Mijn leven is geen leuk kinderboek’ (hier te beluisteren via Spotify) hoor je actrice Angela Schijf, Tweede Kamerlid Attje Kuiken, en muzikant Glen Faria in gesprek met ervaringsdeskundigen en leden van de jongerenraad van Het Vergeten Kind; Danisha, Daan en Annemara. In deze podcast vertellen ze hoe het is om op te groeien in een jeugdzorgsysteem waarin hulpverleners constant wisselen.
Binnen de jeugdhulp krijgen kinderen veel wisselende hulpverleners aangewezen. Er zijn veel verschillende instanties bij betrokken en de kinderen worden telkens doorverhuisd, wat bijdraagt aan de wirwar van hulpverleners. Deze wisselingen en het niet kunnen opbouwen van een vertrouwensband met stabiele volwassenen heeft negatieve gevolgen voor de ontwikkeling van jongeren.
In het onderzoek ’Constant nieuwe gezichten, ik crash daarvan’ van Het Vergeten Kind geeft meer dan driekwart van de kinderen aan dat ze te vaak hun levensverhaal moeten vertellen. Daardoor voelen kinderen zich niet begrepen en herbeleven ze onnodig vaak nare herinneringen. Ook vinden ze het moeilijk om nieuwe hulpverleners te vertrouwen en hebben ze geen behoefte (meer) om een band op te bouwen met hun begeleiders. Het verliezen van een hulpverlener kan traumatiserend zijn en veel kinderen vinden het lastig om zo veel hulpverleners te hebben. 71% vinden het er té veel. Daarvan vindt 25% dat het door dat hoge aantal hulpverleners ook slechter gaat met hem of haar.
Met de campagne en de petitie roept Het Vergeten Kind op om de jeugdzorg zo te organiseren, dat kinderen substantieel minder verschillende gezichten zien dan nu het geval is. Een grote hoeveelheid handtekeningen maakt het mogelijk dit te agenderen en een verandering teweeg te brengen. Daarom roept de stichting iedereen op de petitie (tot 13 februari) te ondertekenen op www.hetvergetenkind.nl om het wisselen van hulpverleners te stoppen.