Het Amerikaanse IT-bedrijf Chetu Inc. heeft enkele maanden geleden een Nederlandse werknemer ontslagen omdat die weigerde zijn webcam aan te zetten tijdens het werk. De man werkte van huis uit. Om te controleren of de medewerker ook echt aan het werk was stelde het bedrijf een regel in dat hij zijn webcam moest aanzetten zodat ze vanuit kantoor konden zien of hij wel aanwezig was en zijn werk deed. De man weigerde dat dus omdat hij dat een te grote inbreuk op zijn privacy vond. Het leidde tot ontslag, waarna de werknemer naar de rechter stapte. Die heeft hem nu in het gelijk gesteld. Chetu Inc. moet de man nu zijn achterstallige salaris, een forse schade- en transitievergoeding betalen.
Dat werkgevers willen weten of hun (thuis)werkende personeel ook daadwerkelijk aan het werk zijn, is op zich niet zo gek natuurlijk. De vraag is echter wel hoe ver ze daarin mogen gaan. Visuele controle via een webcam is een mogelijkheid die schijnbaar vaker ingezet wordt.
De ontslagen medewerker stelde echter dat zijn werkgever voldoende andere, minder ingrijpende, opties had om te controleren of hij zijn werk wel deed. De logfiles van het IT-systeem waarop hij moest inloggen tijdens zijn werk bijvoorbeeld. Of door het ‘meekijken’, via remote desktop, naar de activiteiten op zijn computer. De webcam ging de man vanwege privacy overwegingen te ver.
Nadat de medewerker weigerde de webcam voor zijn baas aan te zetten, werd hij meerdere keren gesommeerd dat alsnog te doen. Toen hij dat bleef weigeren werd hij via een e-mail ontslagen. Dat ontslag vocht hij aan in een rechtszaak. De wekgever, Chetu Inc. reageerde daar niet op, en verscheen ook niet op de zitting.
De rechter bepaalde vervolgens dat het ontslag onterecht was en dat de werkgever achterstallig loon plus een transitie- en schadevergoeding van in totaal zo’n 60.000 euro moet betalen. Ook vernietigde de rechter het concurrentiebeding van de medewerker zodat hij vrij is om weer bij een ander (concurrerend) IT-bedrijf aan de slag te gaan.
