In de hypergeconnecteerde wereld waarin we leven worden we continu gebombardeerd met bergen informatie. Deze onophoudende datastroom maakt de meesten onder ons neurotisch. Potentiële leiders onderscheiden zich door het essentiële uit een zee van banaliteit te distilleren.
Een leider weet belangrijke naalden te vinden in een hooiberg van onbelangrijke informatie, of, anders gezegd, hij weet signalen te ontdekken tussen al het ruis: dit is de boodschap van ‘Antifragile’, het boek van risicomanagementexpert en ‘Black Swan’-schrijver, professor Nassim Taleb.
Het beeld van de typische moderne neuroot is bekend: makkelijk afgeleid, maakt van elke mug een olifant, reageert overdreven op alles en verslikt zich in ieder onbelangrijk detail. Het beeld van de leider is eveneens bekend: kalm, beredeneerd, zegt niet meer dan nodig is, spreekt met gezag, lijkt altijd ‘in control’.
Mensen in het zakenleven en de politieke wereld hebben toegang tot zoveel informatie dat aandacht voor detail al te vaak omslaat in neurose.
Informatie in grote hoeveelheden is toxisch. Langdurige trends, plotse verschuivingen en belangrijke veranderingen zijn signalen. Al de rest is ruis.
Te vaak verwarren we de ruis, vooral als het gaat over statistieken en prijzen, met echte signalen, maar het omgekeerde, significante signalen verwarren met ruis, gebeurt vrijwel nooit. Daarom raadt Taleb ons aan om enkel grote veranderingen in beschouwing te nemen, en kleine te negeren.
De gemiddelde krant bestaat voor 95% uit ruis en 5% uit signalen. Maar wie de ganse dag met data wordt geconfronteerd komt al snel uit op 99,5% ruis en 0,5% signalen. Dat is 200 keer meer ruis dan signalen. Wie dagelijks naar het nieuws luistert – uitgezonderd wanneer zich significante gebeurtenissen voordoen – wordt dus enkel dommer.
Om signalen te onderscheiden moet een goed leider dus zijn aanbod aan informatie verkleinen.
[Afbeelding via Fotolia.com]
