De dag van de verpleging: hulp is onderweg!

Vandaag is het de dag van de verpleging, maar eigenlijk beleven we die dag natuurlijk al meer dan een jaar. De mannen en vrouwen die in de verpleging werken in ieder geval wel, zeker als het gaat om de werkdruk die zij voelen. Als waardering komt af en toe een applausje, bloemetje, ballonnetje, kaartje… en, ow ja… een bonus. Toch is dat doorgaans niet de belangrijkste reden waarom iemand ervoor kiest in de verpleging te gaan werken. Het is, hoe cliché dit ook mag klinken, een roeping!

Van Florence Nightingale…

Dat was het ook al voor de grondlegger van de moderne verpleegkunde, Florence Nightingale. Een intelligente en goed opgeleide Britse aristocratendochter die voorbestemd was een rijk, rustig en welgesteld leven te leiden. Tot groot verdriet, en met veel tegenstand, van haar ouders besloot Florence echter haar roeping, die tot haar gekomen was via de stem van God, te volgen en zich in te gaan zetten voor de verzorging van zieken en gewonden.

Vanaf haar eerste grote klus, het opzetten van een ‘ziekenhuis’ voor gewonde en zieke Britse soldaten in de Krim, werd al duidelijk dat Florence over een bijzonder organisatietalent, doorzettingsvermogen en geduld beschikte. Haar scholing en kennis op het gebied van statistiek en wiskunde zette in om met ‘data’ aan te tonen waar de schoen in de verpleegkunde van de 19^e eeuw wrong. Uiteindelijk startte Florence Nightingale een van de eerste verpleegstersopleidingen en schreef ze diverse boeken over verpleging en sociale hervormingen, waaronder ook het handboek voor de verpleging, ‘Notes on Nursing: What it is, and What its not’.

… tot zorgrobots Tessa en Sara

Natuurlijk is er in de afgelopen 175 jaar het een en ander veranderd in de verpleging, maar de kerngedachte, het zorgen voor zieken en gewonden, staat nog steeds fier overeind. Helaas gaat het tegenwoordig (te) vaak over personeelstekorten, oplopende zorgkosten, administratieve lasten, de almaar toenemende werkdruk en het feit dat verplegers en verpleegsters steeds minder tijd overhouden voor die broodnodige, extra, aandacht die veel patiënten nodig hebben. Die ontwikkelingen maken de verpleging helaas niet meer tot een van de meest geliefde beroepen om voor te kiezen. Daarom moeten wij ons gelukkig prijzen met het feit dat er elk jaar toch nog duizenden mannen en vrouwen zijn die zich geroepen voelen om in de verpleging te gaan werken.

En… er is hulp onderweg. Naast geavanceerde computersystemen waardoor veel dubbel papierwerk verdwijnt is een nieuw soort verpleger in opmars: de zorgrobot. De ontwikkeling van deze robots is de afgelopen jaren in een stroomversnelling gekomen. Ook in Nederland hebben deze robots, zoals Tessa, Sara en Guardian, al hun intrede gedaan. Zij zorgen ervoor dat ‘menselijke’ verplegers meer tijd kunnen besteden aan de patiënt door ‘eenvoudige’ maar tijdrovende taken uit handen te nemen. Denk aan herinneringen voor het innemen van medicatie of het maken van een praatje. Je ziet de zorgrobots nu vooral nog opduiken in de ouderen- en thuiszorg, maar ze kunnen nog veel meer. Denk aan taken als het optillen van een patiënt in een rolstoel die verzorgd moet worden. Zwaar werk dat voor de gemiddelde rug van een verpleegkundige na een aantal jaren in het vak funest kan zijn. Zo niet voor een robot. Die tilt ook de 10.000 patiënt even makkelijk uit de rolstoel.

Dit zijn natuurlijk maar een paar voorbeelden en de technologie staat relatief gezien nog in de kinderschoenen. Toch is Nederland er klaar voor. Uit onderzoek dat al in 2019 uitgevoerd werd, bleek dat meer dan de helft van de Nederlanders de inzet van robots in de zorg een goed idee vond. En dan vooral als hulp bij fysiek zware taken, om tijd te besparen en voor het overnemen van monotone taken.

Hoe de toekomst van de verpleging er ook uit gaat zien, het is altijd goed om er even bij stil te staan. Dat mag (moet) élke dag, maar 12 mei is er speciaal voor in het leven geroepen. Hulde aan Florence en haar miljoenen collegae!