De Nederlandse samenleving wordt inmiddels al 4 of 5 jaar in toenemende mate geteisterd door anonieme geweldsmisdrijven middels vuurwerkexplosies op woningen en bedrijven. De oprichting van het Strategisch Offensief Tegen Explosies op 21 november 2024 valt daarom op zijn zachtst gezegd als rijkelijk laat te classificeren.
Met name sinds het afgelopen jaar lijkt de beer volledig los te zijn. Met de aanslag aan de Tarwekamp te Den Haag als het absolute dieptepunt lijkt het steeds normaler te worden om je persoonlijke gram te halen met vuurwerkexplosies. Al dan niet onder de volstrekt criminele toevoeging van brandversnellers. Zonder de intentie om volledig te zijn, zijn er sinds die tijd al weer de volgende woningen bestookt:
Het is in Nederland inmiddels de normaalste zaak van de wereld dat tieners met zware vuurwerkexplosieven – min of meer gelijkwaardig aan een handgranaat (zgn. Cobra’s) – kunnen rondlopen. Je kunt dit illegale spul gemakkelijk clandestien kopen en de straffen op het bezit ervan zijn ronduit een lachertje. Als je al gepakt wordt natuurlijk, want naast de strafmaat is ook de handhaving een lachertje.
Eerder schreef ik dit artikel waarin ik betoog dat zowel de pakkans als de strafmaat voor het veroorzaken van vuurwerkexplosies bij woningen en bedrijven niet bepaald indrukwekkend zijn. Gezien de impact op buurten betoogde ik dat dergelijke vuurwerkexplosies onder bepaalde omstandigheden als een terroristisch misdrijf behandeld zouden moeten worden.
Met ingang van 2025 lijkt F4-vuurwerk – waaronder Cobra’s – tenminste eindelijk onder de Wet wapens en munitie te gaan vallen. Een welkome eerste stap.
Door vuurwerkexplosieven op een voordeur of een raam te plakken, kun je als jongere of jongvolwassene gemakkelijk en vrijwel risicoloos voor een paar honderd euro bijverdienen. In Nederland loop je bijkans meer risico vanwege per ongeluk gemaakte administratieve fouten tijdens het aanvragen van noodzakelijke inkomensondersteuning, dan als je probeert wat bij te verdienen middels het faciliteren van zware vuurwerkexplosies.
Het blijft overigens volstrekt onbegrijpelijk dat het aantal explosies op woningen en bedrijven eerst voor het tweede jaar op rij moest verdubbelen, voordat er uiteindelijk een landelijke werkgroep werd opgericht. Al enkele jaren is namelijk glashelder dat er sprake is van een duidelijk opwaartse trend.
De vuurwerktraditie in Nederland lijkt een gedeeltelijke verklaring te vormen voor het feit dat vuurwerkexplosies op woningen en bedrijven voornamelijk in Nederland een maatschappelijk probleem vormen. De brede acceptatie van consumentenvuurwerk lijkt er toe te leiden dat mensen de stap naar explosieven vermomd als vuurwerk min of meer gedachteloos kunnen maken.
Dat de overheid er net zo lang gedachteloos achteraan sukkelde, is daarentegen geenszins te verdedigen. De overheid werd immers van meet af aan geconfronteerd met de ernstige gevolgen van explosieven vermomd als vuurwerk. Gelukkig vormt de actuele onderbrenging van F4-vuurwerk onder de Wet wapens en munitie een welkome eerste stap.
Onze Nederlandse vuurwerktraditie is inmiddels schromelijk uit de hand gelopen. Ieder jaar zetten gezagsdragers, hulpdiensten en zorgverleners zich noodgedwongen schrap in de aanloop naar het nieuwe jaar. In de dagen na Nieuwjaar wordt keer op keer pijnlijk duidelijk met welke enorme materiële en immateriële schades gemeenten, verzekeraars en zorgverleners nu weer worden geconfronteerd.
Daarnaast mag niet worden onderschat hoeveel mensen tegen het einde van het jaar hierdoor hun routines noodgedwongen aanpassen. Tussen Kerstmis en Driekoningen voelt het op straat namelijk niet geheel veilig. Ik zie dat veel ouderen en huisdiereigenaren hun dagelijkse routines gedurende deze periode aanpassen om zodoende groepjes jongeren die buiten lopen te knallen zoveel mogelijk te ontlopen.
Sporten doe ik tussen Kerstmis en Driekoningen sowieso niet langer buiten en verplaatsen doe ik mij hoofdzakelijk nog per auto. Je leest immers elk jaar dat er zonder aanleiding met vuurwerk naar onschuldige voorbijgangers wordt gegooid. Met soms levenslange letsels tot gevolg.
Nederland is de afgelopen decennia verworden tot een papieren samenleving, waar de treurige politieke notie heerst dat met name alles wat op papier staat, moet kloppen. In Nederland is hierdoor alles enigszins omgedraaid, theorie gaat hier boven de praktijk. Handhaving komt daarbij niet zelden op de allerlaatste plaats.
De strafmaat voor geweldsmisdrijven waarbij achteraf geen letsel ontstaat, is bovendien vaak ronduit bespottelijk. En dan vinden politici en beleidsmakers het gek dat mensen zich nauwelijks meer iets aantrekken van verboden op illegaal zwaar vuurwerk, categoriale vuurwerkverboden, vuurwerkvrije zones of vuurwerkvrije gemeenten?
Je moet maar vooral blijven lachen om zulke onbenulligheid, maar eigenlijk is het natuurlijk gewoon om te huilen!
