Dominique Dewitte is hoofdredacteur en mede-uitgever van het in Belgie populaire zakenportaal Express.be. Daarnaast is hij schrijver van boeken en publiceert hij als Blogger artikelen op Dutchcowboys.
Er was een schaduwkant aan het mediacircus dat de beroemdste en lucratiefste renner van de planeet omringde, schrijft Justin Davis op zijn blog op het AFP. Sommige journalisten – of individuen die zich voor journalist lieten doorgaan – waren waarschijnlijk mollen die voor het Armstrongkamp werkten. Inderdaad, onder het broederschap van wielerspecialisten die Armstrongs onwaarschijnlijke verhaal rapporteerden, is het bewijs van zulke mollen legendarisch. (…) Naarmate de jaren verliepen begon het journaille zich op te splitsen in een pro- en een contra-Armstrongkamp. Terwijl een aantal journalisten probeerden de waarheid te weten te komen, hielden velen er een heel andere agenda op na. (…) ‘Wat is het verhaal achter je zwarte sokken, Lance?’, vroeg een journalist tot verbazing van vele anderen tijdens een persconferentie in 2009. Vermoed werd dat de vraag niet was ingegeven door nieuwsgierigheid.
“Dames en heren wielerjournalisten en -bestuurders: u wist ervan af, maar zei er niets van omdat de wielrennerij big business was – het was immers juist in de tijd dat die sport echt groot, populair en welvarend werd,” zo schrijft Michael Van der Gallen op de Dagelijkse Standaard. “Vervolgens doet u nu net alsof Armstrong ‘de grote zondaar’ was, terwijl hij helemaal gelijk heeft – en u weet dat het klopt – dat er toen een dopingcultuur was in het peloton, dat iedereen gebruikte, en dat het enige verschil tussen Armstrong en zijn concurrenten was dat de Amerikaan het wat professioneler aanpakte en dat hij hardhandiger afrekende met zijn criticasters dan de meeste andere wielrenners.“
Boos op Lance? Verontwaardigd? Het wielrennen afzweren? Kom op, zeg, aldus Frank Depoorter, chef sport van Het Laatste Nieuws, op Trouw. “Een mens zou al goed gek moeten wezen om zijn eigen feestje te verzieken door met een zuur gezicht rond te lopen. Heiligen zijn bovendien even zeldzaam in het wielerpeloton als in andere beroepsgroepen. Zelfs De Allergrootste uit de wielergeschiedenis – het is een Belg en hopelijk géén abonnee van Trouw- mag niet zonder dopingzonden heten. Maar dat doet er niet toe. Wij, koersminnende katholieken, vereren onze heiligen ondanks hun imperfecties. Is dat niet prachtig?“