De nieuwe telefoon van Xiaomi heeft geen FastCharging, geen QuickCharging, geen WarpCharging maar… HyperCharging. Hiermee kun je de Xiaomi 11T Pro in zeventien minuten helemaal volladen naar 100 procent. Waarom ligt die focus bij smartphones zo erg op dat snelladen?
De meest voor de hand liggende reden dat smartphones kunnen snelladen, heeft natuurlijk alles te maken met de gebruiker. Smartphones zijn door het grootverbruik en de vele mogelijkheden die ze bieden allang niet meer wat de gsm was. Met een gsm was je soms wel een week zoet met één keer laden: de Pocketline Swing 280 ging gerust 285 uur (!) mee (anderhalve week).
Inmiddels doen we -gelukkig- veel meer met onze telefoon dan slechts een smsje sturen, een potje Snake spelen en een telefoontje plegen. Het is dan ook om die reden dat smartphoneleveranciers het een goede prestatie vinden als een telefoon een dag meegaat op één batterij. Om de telefoons een beetje handzaam te houden gaan er geen grotere of zwaardere batterijen in, zelfs niet al zouden die wel de accuduur verlengen. Al heeft ook veiligheid daar veel mee te maken, want het is niet voor niets dat je niet zo’n grote powerbank mag meenemen in het vliegtuig: zo’n batterij kan zomaar te heet worden en voor brand of een ontploffing zorgen.
Oke, veel groter wordt die accu op dit moment nog even niet, dus gaan smartphoneleveranciers kijken naar dat snel kunnen opladen van je telefoon. Hierdoor hoef je niet uren te wachten tot je telefoon weer meegaat. Misschien kun je je dat nog herinneren van festivals in de jaren ‘00: je had op Lowlands dan laadkluisjes waar je telefoon even een paar uur in kon doen, zodat je die drie dagen festival wel bereikbaar bleef. Nu zou zo’n laadkluisje niet nodig zijn: alleen een stopcontact is voldoende omdat je in twintig minuten opladen ook wel even bij je telefoon kunt blijven staan.
Juist omdat de smartphone maar een dag meegaat, is het handig dat je hem wel snel weer kunt opladen voor wat meer uren aan batterij. Het breekt ook met de gewoonte om een smartphone een hele nacht in de lader te leggen als je slaapt: iets wat de batterijduur in veel gevallen niet ten goede komt. Nu laden mensen eerder een keertje overdag: het is niet voor niets dat er regelmatig een collega op kantoor voorbij schuifelt om te vragen of iemand nog een iPhone-lader heeft. Het is niet meer zo standaard om ‘s nachts op te laden, waardoor je moet blijven opletten of je telefoon nog genoeg ‘juice’ heeft.
Om meer te weten te komen over hoe snelladen werkt, is het handig om de basis te weten over laden. Je hebt de stroom en de spanning. Stroomsterkte betekent de hoeveelheid elektriciteit die van de batterij naar een aangesloten apparaat stroomt en spanning is hoe sterk die stroom is. De ene smartphonemaker kiest ervoor om de stroom te verhogen, de ander werkt juist aan de spanning. FastCharging betekent dat de stroomsterkte toeneemt door de spanning te verhogen in intervallen (5 volt, 9 volt, 12 volt en zelfs meer). Daarom kan een fabrikant ook zo specifiek zeggen hoe snel je telefoon opgeladen is: die intervallen zijn namelijk niet willekeurig.
Bovendien zijn er vaak meerdere fases: als je telefoon heel erg leeg is, dan zal je verbaast zijn over hoe snel die eerste 50 procent vol is. Tik je echter bijna de 100 aan, dan merk je dat je bijvoorbeeld op 94 of 96 procent toch wat langer nodig hebt. Gelukkig hoeft een telefoon helemaal niet 100 procent opgeladen te zijn, waardoor je hem op een ander percentage ook makkelijk uit de snellader kunt trekken om weer op pad te gaan.
Waarom dat is? Bij snelladen gaat er veel energie in één keer in je batterij, waardoor hij waarschijnlijk wat opwarmt. Hitte is nooit goed voor een batterij en het is daarom dat je je telefoon beter zo kort mogelijk in een lader kunt leggen. Fabrikanten doen er alles aan om dat snelladen zo ‘koud’ mogelijk te laten verlopen, maar uiteindelijk is het juist door die twee fasen van opladen niet al te schadelijk voor je batterij om te snelladen.
Direct met een draad op stroom zijn aangesloten is sneller dan draadloos opladen, hoewel er ook in dat expertisegebied enorm veel veranderd: Motorola heeft draadloos opladen op 3 meter afstand ontwikkeld. Ook dat zal niet zo snel gaan als snelladen met een draad, maar het voordeel is dat je je telefoon nog gewoon zo kunt gebruiken als je gewend bent, in plaats van dat je dichtbij het stopcontact moet blijven.
De reden waarom snelladen bestaat, dat is simpelweg omdat het batterijstress wegneemt bij de gebruiker. Als een vriend van je nu belt dat je echt naar hem toe moet komen, dan kun je in de tien minuten die je nodig hebt om je klaar te maken je telefoon opladen tot een zeer comfortabel batterijniveau. En zelfs als je bij een event bent en je je QR-code van de CoronaCheck-app niet kunt laten zien omdat je smartphone leeg is, dan kun je hem in een paar minuten al zodanig opladen dat je hem toch weer aankrijgt en niets van het event hoeft te missen.
Natuurlijk is het fijn als je in een ruim kwartiertje je hele telefoon al op 100 procent hebt, maar de wedloop die op dat gebied plaatsvindt tussen smartphonemakers zit hem vooral in de marketing en het mooie praatje: voor veel mensen is vijf of tien minuten langer opladen nog steeds net zo fijn.
