We hebben veel rare dingen gezien: mensen die met een computer trouwden, met een huisdier of zelfs met jezelf. Maar tegelijkertijd werken we steeds meer online, ontmoeten we daar ook steeds meer mensen en wordt het mede dankzij het metaverse straks ook nog normaler om een online leven te hebben. Wat nou als je iemand tegenkomt en zo hoteldebotel raakt, dat je besluit te trouwen in het metaverse?
Trouwen in het metaverse betekent je avatar een mooie outfit aantrekken, mensen uitnodigen voor de ceremonie en een officieel persoon vragen om het huwelijk daadwerkelijk te voltrekken. Dat klinkt allemaal super, en je hoeft het ook zeker niet alleen te doen met iemand die je online kent, het kan ook gewoon met de man of vrouw die dagelijks naast je op de bank zit, alleen de vraag is, is je online gesloten huwelijk rechtsgeldig?
Als je de persoon waarmee je trouwt in het echt ook ziet of hebt gezien, dan is het aan te raden om toch ook even naar het gemeentehuis te gaan, want echt officieel is een huwelijk het metaverse op dit moment (nog) niet. Dit hebben ook twee Amerikanen ervaren die vorige week met hun tweeduizend gasten een huwelijksceremonie hadden om in het huwelijksbootje te treden. Er waren zelfs een officier van justitie en een advocaat aanwezig. Een idee van het advocatenkantoor, dat in het betreffende metaverse Decentraland een stuk land bezit.
Het advocatenkantoor meent dan ook dat het een legaal bindend huwelijk heeft ‘ontwikkeld’ door de juiste juridische bouwstenen te gebruiken. Het komt in de vorm van een huwelijkscertificaat als NFT (non-fungible token). Deze is te vinden op de blockchain en wordt bij bijvoorbeeld kunstobjecten in de virtuele wereld gebruikt als certificaat van echtheid. Maar ja, het blijft de vraag hoe echt een huwelijk dan is: het is in de Verenigde Staten eigenlijk pas legaal om een virtueel huwelijk te voltrekken als het koppel elkaar in het echt kan zien en zonder uiterlijke aanpassingen. Dat laatste is toch een beetje raar, want je avatar is nu eenmaal altijd een creatieve uitspatting en niet zozeer een realistische weergave van jezelf.
Het is afwachten of overheden dit in de toekomst gaan veranderen, het online kunnen trouwen. Waarschijnlijk zal dat nog lang op zich laten wachten en zullen mensen alsnog samen naar het gemeentehuis moeten gaan om hun huwelijk rechtsgeldig te maken. Toch heeft het trouwen in het metaverse wel iets: zo was er laatst een koppel dat in het metaverse trouwde waarbij iemands overleden vader toch aanwezig kon zijn in de vorm van een avatar. Zo’n goede representatie waarbij de overledene toch een soort gelijk is aan de rest, dat kun je in de echte wereld nagenoeg niet nabootsen.
Er komt nog iets interessants kijken bij een huwelijk in het metaverse, want meer nog dan bij offline huwelijken worden ook de virtuele bezittingen van elke persoon vastgelegd. Hiervoor wordt de blockchain gebruikt, wat een veilige manier biedt om digitale objecten te bewaren. Toch zullen dingen die in de blockchain spelen ook steeds vaker van invloed zijn op huwelijken die in de ‘echte’ wereld worden gesloten. Dus als wet- en regelmakers er al iets mee willen, dan moeten ze niet alleen nadenken over de rechtsgeldigheid van echt naar virtueel, maar ook van virtueel naar echt.
