In het metaverse besta je zelf als een avatar. Nu kun je ‘s ochtends wel je echte zelf kleren aantrekken, maar hoe zit dat met je avatar? Waarschijnlijk krijgt die een standaard outfit en kun je binnen het metaverse kiezen voor een andere outfit. Maar: waarom zou je?
Het is makkelijk om te bedenken waarom je het wel zou doen, want we kopen al decennialang digitale kleren. Misschien niet voor iets als het metaverse, maar wel iets als een game. Als je een online game speelt en je ziet iemand lopen in een heel bijzondere outfit, dan valt dat toch op. Op die manier is de online ruimte eigenlijk hetzelfde als die van de echte wereld: als je iets bijzonders draagt, dan val je op.
Zelfs kleine kinderen worden er al mee geconfronteerd in spelletjes als Toca Boca: wil je je personage een hemdje aandoen van Hello Kitty, dan moet je je ouders vragen het voor je te kopen. Kleding is en blijft een manier om jezelf te uiten en het is dus logisch dat we dat ook in de online omgeving willen laten zien welke stijl we leuk vinden. Misschien wel juist in de online omgeving, omdat personages hierin meer op elkaar lijken dan mensen in het echt.
De vraag is dan ook niet zozeer of je kleding zou kopen voor je online personage, maar misschien wel of je daar veel geld aan zou uitgeven. Dat is natuurlijk heel persoonlijk. Als Louis Vuitton een online winkel zou openen met digitale kleding, dan kunnen we ons voorstellen dat bekende rappers en influencers in het metaverse zullen pronken met hun dure designer-outfits. Het heeft eerder al een lijn League of Legends-lijn uitgebracht, dus het is absoluut iets waar het luxe merk oren naar zal hebben. Verder hebben outfits in games of het metaverse waarschijnlijk ook geen extra functies dan alleen mooi zijn of een bepaald imago aanmeten.
Het is in games wel eens zo dat bepaalde outfits je bijvoorbeeld pantseren tegen de vijand, maar in veel spellen is daar al vrij snel vanaf gestapt. Dit soort constructies worden namelijk al snel ‘pay to win’ genoemd, wat betekent dat mensen die dus (meer) geld betalen, beter beslagen ten ijs komen en makkelijker kunnen winnen. Waarschijnlijk voel je het al aan: dat is niet iets wat door andere gamers wordt gewaardeerd, omdat het niet bepaald eerlijk is.
Digitale kleding is tegenwoordig dus meestal alleen voor het oog. Toch zouden bijvoorbeeld merken als Zara en H&M er graag meer mee willen doen: wat als je de kleding die je je avatar aandoet ook in het echt kunt kopen? Als je dan iemand op de virtuele straat ziet lopen in een geweldige outfit, dan kun je die ofwel voor je avatar bestellen, ofwel voor jezelf thuis. En bedrijven zouden ook kunnen overwegen om kleding in de vorm van NFT’s te maken: Nike kocht recent nog een bedrijf dat NFT-verzamelitems maakt: RTFKT. Zo kunnen populaire sneakers in het echte leven een NFT te worden in het metaverse. En die kunnen enorm oplopen in prijs.
Dat is goed voor de makers van schoenen, die zich mogelijk zorgen maken over hoe het nu met de fysieke schoenenhandel moet door de pandemie. Winkels in de stad moesten voor de pandemie al vaak hun deuren sluiten door de verschuiving naar online winkelen, maar door de pandemie is dat alleen maar erger geworden. Straks kunnen kledingbedrijven hun digitale kleding wellicht slijten als NFT, die meteen reclame maakt voor hun digitale én echte-wereld-kleding. Bovendien kun je ook nog bedenken dat er straks tools komen die heel specifiek in kaart kunnen brengen hoe je lijf eruit ziet, zodat je kleding uit het metaverse geheel op maat gemaakt kunt bestellen voor je echte ik, met een simpele druk op de knop.
De online kledingmarkt kan ook grote invloed hebben op het leven van jonge kledingontwerpers, omdat het makkelijker is om online iets te creëren dan in het echt. Zo kunnen ze zich sneller in de kijker spelen van grote merken. Wat je alleen wel mist als je online shopt voor je online personage, dat is het gevoel dat kleding je kan geven. Een stof door je vingers laten glijden, kijken hoe een kleur zich gedraagt als er licht op schijnt: dit zijn allemaal sensaties die je niet hebt bij online kleding, waardoor het toch een heel andere tak van sport is dan je zou denken.
Uiteindelijk hangt het van het metaverse af en hoe mensen zich hierin gedragen wat digitale kleding betekent. Eén ding is zeker: het zal op bepaalde gebieden exact overeenkomen zoals in de echte wereld, waarin de één het prima vindt om in de standaard outfit te lopen, terwijl een ander veel geld neertelt om op te vallen in een designer-outfit. En op bepaalde gebieden totaal niet, want je zal van je virtuele aankoop niet kunnen ervaren van welke stof het is gemaakt en hoe deze op je echte lijf voelt.
Mede daarom is het de vraag hoeveel mensen uiteindelijk bereid zijn om neer te tellen voor een kledingstuk. Aan de andere kant: als er mensen bestaan die 2 miljoen euro voor een plaatje van een aap over hebben, dan ongetwijfeld ook voor een digitaal kleedje voor hun avatar.
