Marnix Suilen
Schrijft al jaren over games, van de kleine indie-games tot de grote najaarstitels. Liefhebber van Dota 2, twijfelt nog over Destiny.
Aliens. Superkrachten. Domme humor. Dat was mijn eerste indruk toen ik Saint’s Row IV startte, en die indruk houdt stand. Saint’s Row The Third ging al het minder realistisch, meer fun pad op. Saint’s Row IV zet die trend door – net zoals dat de paarse kleur gehandhaafd blijft. Een trend die twee kanten kent: Je houdt ervan of je haat het. Zo is het ook met Saint’s Row IV.
Het verhaal is dom, zit vol clichés en is de hoofdzaak waarom je dit niet wil spelen. Het begint nog redelijk aardig, je bent op een missie in een land in het Midden-Oosten en er wordt een nucleaire raket richting Washington DC afgevuurd. Je springt erop en schakelt de raket uit en landt vervolgens zonder kleerscheuren op de grond. Vervolgens sta je in een kantoor en ben je de president van de Verenigde Staten. Waarom ook niet? Als je toch bezig bent, mag je gelijk kiezen of je kanker of voedseltekorten doet oplossen, simpelweg door een van de twee voorgehouden papiertjes te kiezen. En toen kwamen de aliens. Als je van een grootschalig opgezet verhaal met aliens, superkrachten en onsubtiele gesprekken houdt is dit verhaal voor jou, anders moet je niet te veel verwachten van het verhaal.
Yeah Mr. President!
Gelukkig is er ook nog een game onder het verhaal, en mensen, prik alsjeblieft door die gebakken lucht heen, er zal een pracht game overblijven! Om te beginnen met het schieten. Wapens werken soepel, kunnen uitgebreid worden geüpgrade en voelen goed aan. Wapens worden onderverdeeld in categorieën waarin meerdere wapens te koop zijn. Je kan slechts een wapen per categorie bij je dragen, iets wat we wel vaker in een open-world game zien.
De game registreert je bewegingen goed wat zorgt voor soepel schietgeweld. En dan heb ik de superkrachten nog niet genoemd. Extreem hoog springen, rennen gaat sneller dan een auto pakken, in de lucht naar voren duiken biedt snelle ontwijkingsmogelijkheden en als kers op de taart zijn al deze powers ook nog eens, net als de wapens, te upgraden. Lekker RPG smaakje dus!
Voor quests hoef je niet per se naar een bepaald punt te gaan om er een te starten, dat kan vanaf hetzelfde menu waarin je ook upgrades kan kopen. Voor elke quest krijg je dan weer xp die je level verhoogt en cache, geld. Daarnaast zijn over de wereld zogeheten clusters verspreid. Deze blauwe stukken kunnen worden gebruikt om je superkrachten te upgraden. Ook kun je vanuit datzelfde menu homies bellen die je komen helpen, hoef je niet al het werk alleen te doen. Als je liever met mensen samenwerkt is er de co-op mode.
That time again
Grafisch ziet de game er zeker niet verkeerd uit, hoewel ik af en toe toch het idee krijg dat bepaalde stukjes iets te snel zijn gedaan waardoor het een net-niet uitstraling heeft. Ook de voertuigen rijden niet fijn, bochten worden anders uitgevoerd dan je zou verwachten, de handrem heeft een vertraging waardoor je al snel doorschiet en eigenlijk voelen alle voertuigen hetzelfde aan, wat jammer is, want dan waren al die verschillende auto’s en motoren niet nodig geweest. Daarnaast zijn er nog andere probleempjes die de gevechten uit balans brengen. Zo is een headshot bij een alien dodelijk, maar op alle andere plekken lijken ze de kogels gewoon te absorberen. Dat maakt dat pistolen superieur worden tegenover machinegeweren.
Maar wat misschien nog wel de grootste spelbreker is, zijn de physics. Tijdens je supersprint achter een stoeprandje blijven hangen, een enorm hek ren je omver maar een klein muurtje niet. Randjes van daken die uitsteken waardoor je regelmatig opnieuw moet proberen het dak op te springen. Allemaal voorbeelden die een déjà vu geven naar vrijwel elke andere open-world game: bugs en foutjes.
En toch beveel ik je aan Saint’s Row IV in huis te halen. Het is een lichtelijk overdreven, maar zeker geen slechte game. Hier ga je je met gemak enkele uren mee vermaken. Dus mensen, alsjeblieft, prik door die luchtbel van stommigheid heen, er zit een prachtige game achter dat verhaal!
...
Verder lezen over Review
Gaming12.11.2024
Mario Party Jamboree review: met Mario is het altijd een feestje
Gaming06.11.2024
Netflix Games Review: Word Trails is onze nieuwe verslaving
Gadgets30.10.2024
Lenovo Yoga Pro 9i Gen 9 review: goede ‘designer’-laptop
Gaming24.10.2024
Netflix Games review: The Case of the Golden Idol doet je goed
Gaming18.10.2024
Netflix Games Review – Battleship leert je op speelse wijze Zeeslag
Gaming15.10.2024
Just Dance 2025 review: de botsauto’s op de kermis zijn er niks bij
Gaming14.10.2024
Astro Bot review: retro genieten op een futuristische manier
Automotive06.10.2024