Het was maar een klein berichtje, maar mijn oren spitsten zich direct: Elizabeth McGlynn had op haar Facebook pagina gezet dat ze weer ging samenwerken met Akira Yamaoka, en toen gamesite Joystiq navraag deed bij Grasshopper Manufacture werd hun vermoeden bevestigd: die twee zijn bezig aan muziek voor het nieuwe project van Shinji Mikami (Resident Evil 4) en Suda 51 (No More Heroes).
En als dat project ook maar in de buurt komt van de kwaliteit van de laatste game die ze met hun tweeën gemaakt hebben, cultexplosie Killer7, dan ben ik bij deze fan. Nu is Killer7 zo…euh…kunstig dat de meeste mensen misschien liever iets anders zien, maar wat het ook wordt (want we weten er nog weinig van), het feit blijft dat een samenwerking van deze orde niet zo vaak voorkomt.
Het zal echter wel nog wel even duren voordat we echte details krijgen: nu Mikami met Vanquish de interesse heeft zou het niet zo’n goed idee zijn om daar doorheen te fietsen met andere aankondigingen, waarbij nog eens komt dat die mysterieuze game misschien nog niet ver genoeg is om al veel te laten zien. Van die opnames van Elizabeth McGlynn weten we verder natuurlijk ook niks, maar haar materiaal in Silent Hill (waar ze Yamaoka van kent) was niet verkeerd:
Jaja, ik hoor jullie al zeggen: “Komt er nog een punt, Smeets?” Eh, ja. Mikami en Suda in één game gaat knallen, en als Yamaoka ook nog de muziek gaat maken, wat wil je dan nog meer? Executive producer Shigeru Miyamoto? Misschien dat ze Fumito Ueda nog vragen voor de sfeer? Ik wil maar zeggen dat dit groepje potentieel een kneller van een game kan afleveren als ze allemaal hun beste kanten kunnen combineren.
Het gegeven van een groep mensen die je bijna als all-star development team zou kunnen zien is iets dat je bijna alleen maar in het oosten ziet. Of de westerse ontwikkelaars te grote ego’s hebben om dat soort samenwerkingen aan te gaan, of dat ze elkaar te zeer als concurrent zien dan als mede-createur? Of heb ik niet zitten opletten en zijn dat soort samenwerkingen wel aan de orde van de dag?
Hoe dan ook, het zou toch gaaf zijn om Warren Spector met Cliff Bleszinski samen te laten werken, met Marty O’Donnel als componist? Hopelijk gaat het creatie- en studiosysteem zo veranderen dat goede mensen niet altijd gebonden zijn aan één werkgever en dit soort dingen geen utopie zijn in de toekomst.
