Het bericht dat Nintendo dit laatste half jaar een verlies moet laten optekenen is niet geheel onverwacht, maar wel eng: het is de eerste keer in bijna tien jaar dat er rood geschreven moet worden. Nu is een netto verlies van bijna 20 miljoen euro niet wereldschokkend voor een bedrijf van het formaat Nintendo, maar de weg die lijkt ingeslagen gaat alleen maar verder omlaag. Althans, grotendeels. Dus moeten we ons zorgen gaan maken over Nintendo?
Het is natuurlijk erg makkelijk om te zeggen dat Nintendo een flinke flater heeft geslagen met de dit jaar uitgebrachte 3DS en de inmiddels beruchte prijsverlaging die noodzakelijk was om de verkoop nog aan de gang te houden. Dat is echter niet het enige dat hier aan de hand is. Het bedrijf zit midden in een periode tussen consoles in, met de Wii op een aflopend pad (dit is het tweede jaar waarin de verkopen niet achteruit lopen, maar hollen) en de Wii U nog verre van in the picture bij mensen. Niet gek ook, na het ijskoude onthaal dat de console vorig jaar bij de aankondiging heeft gekregen.
Nee, er is meer te doen: de Japanse yen is te veel waard waardoor de inkomsten na het omwisselen van dollars naar yens (het overgrote deel van de verkopen van Nintendo worden in Amerika gedaan), een probleem waar veel bedrijven uit Japan mee kampen en waar dringend een oplossing voor nodig is. Maar dat is niet zo belangrijk voor ons als spelers. Belangrijker is dat Nintendo haar gewoonten niet heeft aangepast en dat de soms starre houding ten opzichte van de concurrerende machines waarop je games kunt spelen en de prijs van een game ook niet helpt.
De Wii zal alleen maar verder in het zwarte gat vallen (na Skyward Sword is het met de software die er toe doet redelijk afgelopen), de 3DS loopt ondanks de prijsverlaging nog geen storm en de Wii U is nergens te vinden, dus als er niets gebeurt wordt volgend jaar een verdere stap achteruit. Wat er nu is gebeurd is in de context van het bedrijf niet zo heel spannend, maar als dit heb begin van het einde wordt heb je de poppen aan het dansen, want dan zullen de aandeelhouders zich ook ZSM gaan bemoeien met Nintendo. De kerst kan wellicht nog de redding brengen, als straks blijkt dat mensen de crisis negeren en toch alle Mario’s (Kart of anderszins) massaal gaan inslaan, maar anders moet Nintendo aan de bak en zal er volgend jaar vanalles moeten gaan gebeuren waar we als gamers en consolekopers heel, heel blij van worden.
