Robin Sprokkereef
Robin speelt alles wat los en vast zit zo lang hij zich kan herinneren. Heeft een passie voor PC's, motors en reizen
World of Warcraft heeft een aantal jaar een ferme positie in mijn leven ingenomen. Sinds de bèta ben ik eigenlijk non-stop gaan spelen tot aan de uitbreiding Wrath of the Lich King. Gaandeweg sloop toen langzaamaan de verveling erin en heb ik mijzelf los weten te weken van het WoW-virus. Ik ben toen nog heel even teruggekomen voor Cataclysm, maar het greep me niet meer zoals voorheen. Ondertussen had ik ook al een wat drukker leven qua baan en kinderen en was het spelen van een MMORPG eigenlijk niet meer te doen. Ik was vrij. Mists of Pandaria en Warlords of Draenor konden me niet meer warm of koud krijgen. En toen lag er onlangs ineens een reviewcopy op de deurmat van WoW’s laatste uitbreiding, Legion. Was het dan toch tijd om nog een keer terug te gaan naar Azeroth?
Zoals ik al zei was WoW in de hoogtijdagen (de eerste 4 jaar) hét spel om te spelen en hadden ze een vaste basis van zo’n twaalf miljoen spelers. Gaandeweg zagen we dit afnemen tot waar ze nu zo rond de vijf miljoen actieve en betalende gebruikers blijven hangen. Blizzard probeert dit tij natuurlijk te keren door nieuwe zaken te introduceren in de game, maar ook door nieuwe uitbreidingen uit te brengen, zo nu dus ook met de laatste, genaamd Legion. Met deze uitbreiding heeft Blizzard voornamelijk geprobeerd om weer eens een grote vijand te introduceren in de vorm van Gul’dan en het demonische leger van Sargeras. Is dit de strijd waar de moegestreden strijders van de Horde en Alliance op hebben zitten wachten? Ontketent dit opnieuw het vuur op de servers van Blizzard? Ik betwijfel het.
Ik zeg dit, omdat de staat van de game echt niet meer te vergelijken is met vroeger. De game is vele malen simplistischer geworden en het ontbeert aan echte uitdagingen of motivatie om het echt weer een interessante game te maken. Ja, je kunt opnieuw vechten tegen een grote invasiemacht zoals we dat ook zagen in Wrath of the Lich King toen de Scourge over het land trok, maar toch deden de legers van Sargeras me veel minder. Ja, we krijgen weer nieuwe gebieden voorgeschoteld die er op zich best leuk uitzien, maar het blijft in feite meer van hetzelfde.
Het enige echt nieuwe is de nieuwe Hero-klasse, de Demon Hunter. Je kunt hier in de voetstappen treden van een strijder van de Illidari, ofwel de aanhangers van Illidan Stormrage, wat misschien wel een van de tofste karakters is uit de Warcraft lore. De invasiemacht van Gul’dan is op zoek naar het lichaam van Illidan zodat Gul’dan nog meer macht naar zich toe kan trekken. Aan de Illidari de moeilijke taak om deze aanval af te slaan. Als je als Demon Hunter start in de game dan sta je dus direct op een slagveld in plaats van een rustige startzone zoals we gewend waren.
De Demon Hunter is op zich best een stevige klasse en staat direct zijn mannetje. Door de vaardigheid Metamorphosis vergroot je je overlevingskansen, omdat je personage een demonische vorm aanneemt. Je beschikt over verschillende sterke vaardigheden, zoals Eye Beam en Soul Cleave. Deze vaardigheden laten de Demon Hunter meerdere vijanden tegelijk aanvallen, waarmee je met relatief gemak door het nieuwe gebied heen komt. De Demon Hunter kent twee specialisaties (pure kracht om aan te vallen of meer uithouding, oftewel de Tank-build) en is doordat deze makkelijk te wisselen zijn echt wel een klasse om rekening mee te houden. Welke rol dan precies het beste tot zijn recht komt in de raids en instances moet nog blijken natuurlijk, maar daar zullen de nodige discussies wel weer over gevoerd worden.
Een andere verandering zien we terug in het levelsysteem. Waar je vroeger per gebied een levelcap had zien we nu in de nieuwe gebieden, de zones Azsuna, Val’sharah, Highmountain en Stormheim, dat de levelcap zich aanpast naar jouw level. Dit is handig gedaan, omdat tijdens de release de spelers zich dus meer konden spreiden en kiezen waar ze gingen starten om te levelen. Dit voelde wel heel goed, want bij elke nieuwe release stond je allemaal op een kluitje te wachten op dezelfde monsters om te killen wat echt frustrerend was. Dat is nu dus gelukkig voorbij. Het verhaal van de specifieke zones staat ook op zichzelf, want per zone zul je op zoek gaan naar vijf relieken die verborgen liggen. De Archmage Khadgar en The Kirin Tor zijn naar The Pillars of Creation op zoek om daarmee Gul’dan te stoppen en zo zul je via hen in elke nieuwe zone een ander thema en verhaal voorgeschoteld krijgen.
Azsuna bestaat uit ruïnes van een eeuwenoude Night elf beschaving en wordt geteisterd door The Burning Legion en aan mana verslaafde Nightfallen. Stormheim is de tweede thuishaven van de Vrykul en eveneens de locatie waar de spanning tussen Greymane en Sylvanas hoog oploopt. Val’sharah is het geboortegebied van Illidan en Malfurion Stormrage, waardoor het een rijke geschiedenis kent. Highmountain draait om de verbintenissen tussen meerdere Tauren-clans en de strijd tegen de drogbar.
Waar de game op zich redelijk hetzelfde is gebleven en ik weinig nieuws kan melden, moet ik wel zeggen dat het verhaaltechnisch sterk in elkaar zit, wat voor een WoW-uitbreiding best uniek is. Er zitten behoorlijk wat tussenfilmpjes in die het verhaal op een goede en vloeiende manier uit de doeken doen terwijl je aan het spelen bent. Dit gaf de uitbreiding voor mij eindelijk eens weer een fris gevoel en het idee dat Blizzard nieuw leven probeert te pompen in de franchise. Of dit gaat lukken is natuurlijk de vraag, maar het is een stap in de goede richting. Ik hoefde in ieder geval niet direct zo snel mogelijk te levelen naar de nieuwe levelcap van 110 om de leuke dingen te gaan doen, want er was gaandeweg het spelen voldoende om te zien en ontdekken.
Als je dan eenmaal wel de levelcap van 110 bereikt hebt en je alle zones hebt afgewerkt kun je verder aan de slag met het nieuwe Artifact-systeem, de Class Halls en de nieuwe World Quests. Blizzard belooft voornamelijk meer uitdaging in de wereld te brengen zodat de overbruggingsperiode naar een eventuele nieuwe uitbreiding niet zo snel saai wordt. Het is wel heel duidelijk aan het worden dat Blizzard echt probeert het roer om te gooien. Ze kiezen voor meer verhaal en immersie en stappen af van de losse en vooral saaie missies uit voorgaande delen. Ze willen dat de spelers zich betrokken voelen bij de gebeurtenissen en dat lijkt aardig te lukken.
Ja, ik begon de review redelijk negatief, en ja, ik ben nog altijd niet 100% overtuigd. Hoewel Blizzard hier echt wel nieuwe zaken weet te brengen en vooral het verhaal gewoon veel beter wordt gebracht blijf ik erbij dat het tijdperk van World of Warcraft ten einde gaat komen, beter zelfs, ten einde moet komen. Waar Blizzard de game met wat make-up hier en daar beter weet te maken zien we dat de motor van de game echt op zijn laatste benen aan het lopen is. Grafisch blijft het ondermaats (want het moet vooral op elke pc speelbaar blijven) en de game vervalt in herhaling. Begrijp me niet verkeerd, Blizzard probeert voor de fans echt weer iets nieuws te brengen, maar ik vraag me gewoon af hoelang de mensen
hier nog op zitten te wachten.
Dat gezegd hebbende, Legion is een van de betere uitbreidingen tot nu toe, zeker door het verhaal en hoe dit verteld wordt. Er worden weer nieuwe zaken toegevoegd, maar verder blijft het gewoon WoW en krijg je meer van hetzelfde. Hoewel ik het voor even wel weer leuk vond ben ik toch blij dat ik gewoon weer verder kan met mijn leven en niet opnieuw het WoW-virus te pakken heb.
...