Hatred, de controversiele game die recent werd aangekondigd als speelbare “genocide crusade” werd even door Valve uit Steam Greenlight verwijderd. De reden was simpel: Valve wil Hatred niet uitgeven. Inmiddels is de game weer toegelaten en heeft de baas van Valve, Gabe Newell, zijn excuses aan de ontwikkelaar aangeboden.
Hatred is vanaf de aankondiging al onderwerp van hevige discussie over welke grenzen er aan alle creatieve vrijheden zouden moeten zijn, of de game te ver gaat, en of de game überhaupt wel gemaakt zou mogen worden. Dat Valve, die over het algemeen soepel omgaat met de vrijheden van ontwikkelaars en praktisch alles toelaat op Steam, hier moeite mee heeft en een beslissing nam die het bedrijf vervolgens terugdraaide zegt veel.
Blijkbaar is een game die over het vermoorden van onschuldige, ongewapende mensen een stap te ver, maar ik denk dat alle oproepen van fans voor “Anita DLC” – Anita Sarkeesian, feministe, bekend van haar kritiek op de representatie van vrouwen in games – het verkeerde keelgat is ingeschoten. Maar, Steam heeft een extreem groot deel van de PC gaming markt in handen. Een game niet toelaten op Steam is vrijwel zeker een doodsteek voor (commerciëel) succes van de game.
Laten we
duidelijk zijn: Valve heeft het recht om games te weigeren. En nee, dat is geen censuur. Valve heeft als bedrijf zijnde geen enkele verantwoordelijkheid om alle games aan te bieden. Ze mogen naar eigen inzicht games weigeren. Pas als Valve zelf een game uitbrengt die vrijwel hetzelfde is, bestaat er de kans dat via Europese wetten kan worden afgedwongen dat de game wel op Steam verschijnt – voor zover dat ik dit juridisch moeras kan interpreteren.
De ontwikkelaars zijn in ieder geval blij, de game staat op Greenlight en heeft volgens de laatste cijfers al ruim 13.000 upvotes gekregen. Tegelijkertijd zijn er in de Steamfora verschillende discussies losgebarsten, variërend van de vraag of deze game genoeg reflectie biedt op de acties van de speler binnen het verhaal, tot het roepen van “Death to the cultural Marxists”. Waarschijnlijk is dit niet het laatste wat we van deze ‘echte game’ voor ‘echte gamers’ zullen horen.
