Martijn Steinpatz
Martijn Steinpatz schrijft al jaren over games en speelt ze nog veel langer. Wil meer dan alleen standaard artikelen schrijven.
Doet de gemiddelde eindbaas je gapen? Zoek je naar een echte uitdaging in plaats van tien miljoen kogels in de zoveelste grote jongen te pompen? Zoek niet verder. Deze dames en heren brengen bezweten controllers, gebroken zielen en verwoeste apparatuur naar de huiskamer.
Deze lijst draait om skills. Geen geknoei met statistieken, niets gesmeten met geld of gebruik van de omgeving. Het zal je niet helpen met deze bazen. Reflecties, inschattingen en vaardigheden zijn de enige zaken die je hier uitredden. Anders wacht je een heus hels gevecht.
Er zit ook geen rangorde in deze lijst. Waarom zouden we? Van ieder lid van deze illustere lijst zal je de haren uit je hoofd trekken. Of weet je toevallig betere eindgevechten? Laat het ons weten.
Seth (Street Fighter IV)
SNK eindbazen zijn een begrip in de fighting game scène. Het betekent smerige moves, een overkill aan projectielen en heel veel vals spel. Rugal Bernstein, Krizalid, Geese Howard allemaal namen die veteranen met zeer gemengde gevoelens herinneren.
De heren van Capcom namen in 2008 echter het stokje over met de onuitstaanbare Seth. De eerste ronde zou je je misschien nog afvragen waarom dit figuur in deze lijst voorkomt. Hij wandelt sloompjes door het veld, doet wat bewegingen en daar blijft het bij. Niet echt intimiderend.
Totdat je hem verslaat en ronde twee begint. Dan blijkt de smeerlap zich al die tijd te hebben ingehouden en slaat je met een arsenaal aan gejatte moves het hele veld door. Gemiddelde spelers trekken meestal 20 minuten uit om Seth te verslaan – en dan zijn ze optimistisch. SNK en deze lijst waardig dus.
Alma (Ninja Gaiden Black)
Het grootste raadsel van Tairon is de prachtige kathedraal. Niet dat er geheimzinnige rituelen gebeuren, ofzo, maar er is iets met de pilaren. Er staan er volgens ons toch echt 8, terwijl eindbaas Alma er per potje minstens 96 naar je hoofd smijt.
Niet dat ze die stenen gevaartes echt nodig heeft. Met haar vernietigende vuurballen, dodelijke grepen en de kamikaze duikvlucht legt ze Ryu Hayabusa al voldoende het vuur aan zijn schenen. Dan krijgt ze ook nog hulp van de camera, maar na vier uur frustratie weten we iedere steen in de kerk wel te vinden.
Sony maakte zich daarom waarschijnlijk niet zo druk toen Ninja Gaiden exclusief voor de Xbox verscheen. Dankzij het enorm aantal verwoeste televisietoestellen, afstandsbedieningen en andere apparatuur kregen ze meer inkomsten dan ze ooit met deze game hadden kunnen dromen.
Queen Larsa (Mushihime-sama Futari)
Geen grotere hel dan Bullet Hell en geen grotere Bullet Hell dan Mushihime-sama Futari. Voor de niet-ingewijden, de term slaat op het aantal kogels en projectielen die je in een side-scrolling shoot ‘em up moet ontwijken. En in deze game zijn dat er veel. Enorm veel. GIGANTISCH veel.
Dan moeten we het nog over Queen Larsa hebben. Deze dame komt in drie vormen en spuwt een enorme hoeveelheid aan dodelijke zooi op je af. Nu kunnen we dat allemaal wel gaan beschrijven, maar het is beter dat je deze video bekijkt. Anders geloof je ons niet.
Onmogelijk is ze vreemd genoeg niet. Als we de bronnen mogen geloven zijn de vloedgolf aan kogels vrij traag en makkelijk te onthouden. Het draait vooral om ontwijken en de vuurknop in te houden. Wij doen het ze echter niet na, misschien dat ons Patrick het wil proberen.
Senator Steven Armstrong (Metal Gear Rising: Revengeance)
Een Texaanse politicus als eindbaas? Serieus? Een dikke kalende bebrilde onzin uitkramende veertiger? Die zich in de cockpit van een enorme Metal Gear verschuilt en daarmee de meest geavanceerde Ninja Cyborg Killer te lijf gaat? Makkie toch? Hahahahahaha. Nee.
Hij oogt zo simpel. Totdat je met je zwaard tot hem inhakt en merkt dat er maar een tiende procent van zijn levensmeter afgaat. Totdat je merkt dat hij zelf een paar enorm zware beuken kan uitdelen. Totdat je hem een half later hem nog niet hebt verslagen.
Armstrong is de meest onaangename verrassing in de games geschiedenis. Wat een formaliteit lijkt blijkt ineens het zwaarste gevecht dat de speler in Revengeance moest leveren. Hoe onze senator dat voor elkaar krijgt? Nanomachines, son!
Mike Tyson (Mike Tyson’s Punch Out!)
Tegenwoordig heeft IJzeren Mike een slechte naam dankzij de talloze schandalen en geldproblemen. Ooit was hij echter een gevierd bokser en nergens zien we dat beter dan in zijn eigen NES game. Zelden zagen we een baasgevecht waarin reflexen en timing zo belangrijk zijn.
Wat heet. Tyson gooide er de eerste anderhalve minuut alleen maar klappen uit die je in één keer tegen de grond werkte, en daarna kwamen uppercuts, hoeken en de razendsnelle stoten. Hem lezen was super belangrijk, maar je kreeg hem pas door nadat hij je al 30 keer knock-out had geslagen.
Wilde je een coole gast in de jaren 80 zijn, dan moest je Mike Tyson verslaan. Voor veel Punch-Out fans bleef het de heilige graal van de NES. Toch mochten ze zich in één ding berusten: wat er ook gebeurde in het potje, ze hoefden niet voor hun oren te vrezen.
Indalecio, Limiter off (Star Ocean: The Second Story)
Iedere keer als we een waardige RPG/MMO baas zagen, stuitten we op hetzelfde probleem. Hoe sterk ze ook zijn, je kan ze er altijd uit levellen. C’thun van World of Warcraft was een uitzondering, totdat Blizzard hem aanzienlijk verzwakte. Je vaardigheden worden dus nooit tot het uiterste getest.
Behalve dan bij Indalecio. Tenminste, als je de pech had zijn sterkste versie tegen te komen. Gruwelijk snel, enorm krachtige basisaanvallen en nog veel machtige aanvallen die in een handomdraai konden worden voorbereid, maakte van hem een absolute nachtmerrie.
Het maakte weinig uit of je level 60 of 255 was, Indalecio sloopte je karakters. Het vereiste al je RPG vaardigheden om hem überhaupt bij te benen, laat staan te overleven. Veel spelers besloten daarom zijn dochter niet te doden, om zo zijn zwakkere versie te verslaan.
Smough & Ornstein (Dark Souls)
De eerste ontmoeting met dit duo duurt maar kort. Op 0,2 seconde zie je ze nog op je aflopen, op 0,3 spiest Ornstein je aan zijn lans, rond 1,0 slaat Smough met zijn hamer je hoofd aan puin en bij 1,5 zie je het You Are Dead scherm al verschijnen. Het enige wat je uit zal stamelen is: … Wat?
Ornstein raast door je scherm en Smough is overal. Ze bieden weinig openingen maar ieder gaatje dat zij vinden wordt maximaal benut. Denk niet dat je ze allebei tegelijk kan verslaan. Als de één het loodje legt, dan neemt de ander zijn krachten over en veranderd een gloednieuwe baas met volledige levensbalk. En extra krachten.
Smough & Ornstein staan ook bekend als de zwaarste bazen van Dark Souls – en gezien de competitie is dat geen kattenpis. Nog erger, deze jongens maakte zoveel indruk dat From Software besloot om in deel 2 vaker met duo-eindbazen te werken. Veel dank daarvoor, heren S&O…
...