Perry Rodenrijs
Perry Rodenrijs begon zijn gameverslaving met een NES op een zolderkamer en is er sindsdien nooit van genezen. Zijn andere passie is zijn metal band.
Potje Tekken? Iedere gamer heeft deze vraag inmiddels vast wel eens een keer gehoord. Of dat nu op een feestje was waar er toevallig een console aanstaat, of bij die ene vriend thuis nadat de schooldag om was. We kunnen allemaal onze hand opsteken en onszelf schuldig bevinden aan een dag brute moves op het scherm toveren met een personage naar keuze.
Het mooiste is dat het nog lekker voelt ook: Even die wijsneus die willekeurig wat knoppen in ramt op de arme controller de les lezen met jouw favoriete personage. Wees gerustgesteld, daar is in essentie niets aan verandert in Tekken 7. Alhoewel de game zeker met zijn tijd mee is gegaan voelt het even vertrouwd aan als vroeger, zelfs Eddy Gordo zit er nog in…
Onder fans van fighting games staat Tekken wellicht niet bekend als de meest pure game in het genre. Dit vooral omdat je zonder ook maar enig benul van wat je doet ook potjes kunt winnen van een serieuze speler. In iedere Tekken game beweeg je met iedere knop aan de rechterkant van de controller een ledemaat. Een leek kan dus vrij snel combo’s aanleren en daardoor wordt de game een beetje als de instap fighting game gezien.
Als je echter wat langer speelt kom je er al snel genoeg achter dat er wel degelijk een diepere laag in de game zit waar je als liefhebber helemaal los kunt gaan met fraaie combo’s en combinaties in timing. Dat maakt de Tekken reeks al jaar en dag een toegankelijke fighter die voor ieder wat wils heeft. Zoals hierboven benoemd is Tekken 7 daarin geen uitzondering, maar wel zijn er wat vernieuwende elementen geïntroduceerd.
In deze game heeft ieder personage namelijk een soort superaanval tot zijn of haar beschikking. Dit werkt al volgt: Als je genoeg klappen gevangen hebt wordt automatisch Rage geactiveerd. Dit zie je doordat de levensbalk rood begint te knipperen, maar er zijn ook voldoende geluidseffecten die aanduiden dat het toch echt raak is nu. In de voorganger Tekken 6 deed je net iets meer schade, maar in deze game doe je met een simpele combinatie een Rage Art. Met spectaculair camerawerk zie je hoe de tegenstander in sommige gevallen letterlijk alle hoeken van het speelveld te zien krijgt.
Minder spectaculair maar ook zeker de moeite zijn de Rage Drives, deze zijn in tegenstelling tot de vorige iets moeilijker te activeren – oefening baart kunst – maar doen net even dat extra beetje schade en zijn heerlijk te combineren met bestaande combo’s. Deze aanvallen kunnen in een potje het tij doen keren en zorgen ook voor een extra laag strategie tijdens het uitwisselen van klappen en trappen.
Dan even de Michael Bay factor, want een ding wat echt even wennen was waren de vele visuele effecten tijdens een potje. Doe je tegelijk een zware aanval? Dan veranderen we het beeld even in zwart/wit met lichtflitsen. Doe je een speciale move? Dan veranderen we vijftien keer het camera standpunt om even goed duidelijk te maken wat er nu precies gebeurd is. Daarnaast bestaan er nog veel andere geluidseffecten en lichtflitsen die allemaal wat anders aanduiden.
Doordat er zoveel op het scherm gebeurt raakten wij in het begin helemaal van de leg en verloren we totaal het ritme gevoel van de game. Eenmaal eraan gewend ziet het er best bruut uit, maar voelt het stiekem wel een beetje overdreven. Het had met iets minder saus gemogen dachten wij zo. Los daarvan voelt Tekken 7 heerlijk aan en ziet het er gelikt uit. De vele grafische onderbrekingen doen geen afbreuk aan de snelheid waarmee de game draait en de personages bewegen en reageren voor zover mogelijk realistisch.
Verder bevat de game een schatkist aan fanservice door middel van een zeer uitgebreide gallery modus. Je kunt namelijk van iedere Tekken game de artwork en cutscenes vrijspelen. Erg gaaf gedaan en voor de fans zeker een leuke herinnering aan al die potjes vroeger. Tevens kun je ook de soundtracks van alle voorgaande delen selecteren of deze zelfs helemaal zelf samenstellen. De gemiddelde speler zal er niet veel mee doen, maar dit is wel een hele leuke toevoeging voor liefhebbers van de reeks.
Helaas is niet alles geweldig aan Tekken 7 en een van de grootste problemen is het rare verhaal. We hebben natuurlijk een bepaald verwachtingspatroon bij een fighting game. Als we immers een goed verhaal willen spelen we wel iets anders. Maar Namco Bandai heeft flink ingezet op de “epische conclusie van de Mishima verhaallijn” dus koesterden we stiekem de hoop dat het nu wel een keer ergens op zou slaan. Na een half middagje ploeteren met personages die we normaal nooit zouden kiezen kwamen we er al snel genoeg achter dat het nog steeds driewerf ruk is.
In een notendop gaat het verhaal over een journalist die onderzoek doet naar de Mishima Zaibatsu en dienst concurrent de G-Corporation. De twee bedrijven zijn namelijk zo erg aan het concurreren dat ze een nieuwe wereldoorlog ontketend hebben. Hij komt vrijwel automatisch op het spoor van Jin Kazama, Heiachi Mishima en Kazuya Mishima. Maar wordt ondertussen ook geïntroduceerd aan nieuwe personages die niets of nauwelijks iets aan context toevoegen. Het resultaat is een onsamenhangende bende waar we nog steeds niet helemaal begrijpen wat er nu precies gebeurt is.
Naast de hoofdverhaallijn zijn er voor de andere personages ook korte verhaaltjes toegevoegd die bestaan uit een klein stukje tekst en een enkel gevecht met diens rivaal. Na dit gevecht wordt je beloond met een kort filmpje wat nog probeert wat context te bieden aan het hoofd verhaal of juist meer dient als een geinige intermezzo omdat de ontwikkelaars waarschijnlijk ook al doorkregen dat het niet meer te redden was. Als Namco Bandai voor Tekken 8 ook een episch verhaal aankondigt moeten ze iets beter hun best gaan doen, want naast een vage cliffhanger is het einde van Tekken 7 alles behalve concluderend.
Dan weer even terug naar de wat fijnere punten van de game. Want je kunt als creatief persoon ook helemaal losgaan in het “pimpen” van jouw personage! Je zult echter eerst wel flink wat potjes moeten spelen om alle opties vrij te spelen en dat doe je in de treasure mode van Tekken 7. Het principe is vrij simpel, je speelt een potje en als je wint verschijnt er een schatkist in beeld. Uit deze schatkist komt dan een nieuw vrijgespeeld voorwerp waarmee je jouw personage kunt uitrusten. Omdat het niet te voorspellen is wat er vrijkomt werkt dit ook nog eens verslavend en voor je het weet is het alweer veel te laat om nog voldoende uren slaap te hebben voor de werkdag morgen.
Dan zijn er nog de potjes online. Net na verschijningsdatum liep alles nog niet zo heel erg lekker maar inmiddels lijken de ergste problemen verholpen te zijn door een patch. Waar wij heel erg over te spreken waren was de optie om de kant van het scherm te kiezen. Als je bijvoorbeeld graag links speelt en jouw tegenstander ook zien jullie in beide gevallen het personage links staan. Dit wordt gewoon gespiegeld en heeft geen invloed op de game. Erg gaaf en het doet ons afvragen waarom andere fighting games deze optie nog niet hebben.
Naast het kiezen van de kant kun je ook kiezen voor een makkelijke match met een lobby waarop je zelf de restricties zet. Maar je kunt ook je lol op door een heus toernooi te introduceren. Alle opties die je vroeger dus met een clubje op de bank deed zijn goed vertegenwoordigd en werken ook fijn. Dit verhoogt de speelduur van de game aanzienlijk aangezien je na een paar uurtjes rondkijken in de offline modi het wel gezien hebt daar.
Tekken 7 is los van de tegenvallende storymode toch een aardig leuk pakketje geworden met voldoende toevoegingen voor de liefhebbers. Verder voelt het vooral vertrouwd maar tegelijk zit er ook genoeg vernieuwing in. Voor fans zeker een aanrader en als je gewoon op zoek bent naar een leuke fighting game is deze ook aan te raden.
En voor die Street Fighter fans die afvragen of er nog trouw gedaan is aan Akuma: Verhaaltechnisch klopte er toch al niets van en helaas is Akuma niet de uitzondering op die regel. Als tegenstander deed hij pijn aan ons ego en heeft hij bijna controllers doen sneuvelen, maar eenmaal geselecteerd als personage is het wel een erg brute baas die wij niet tegen willen komen in een steegje.
...
Verder lezen over Games
Gaming14.11.2024
Blizzard pakt uit voor 30 jaar Warcraft & 20 jaar World of Warcraft
Nieuwe Features, Remastered en Classic
Gaming06.11.2024
Netflix Games Review: Word Trails is onze nieuwe verslaving
Entertainment14.10.2024
Welk kaartspel speelt James Bond graag in het casino?
Gaming20.09.2024
Hebbeding: Sony komt met limited edition PlayStation 5 voor 30ste verjaardag
Gaming10.09.2024
PlayStation onthult vandaag waarschijnlijk de PlayStation 5 Pro
Gaming05.09.2024
EA Sports FC 25: ruim 700 teams, 30 competities en 120 officiële stadions
Gadgets05.09.2024
Een nieuwe versie van de Philips Hue Play HDMI-sync box
Gaming05.09.2024
Acer Project Dualplay: een laptopconcept met afneembare controllers
Verder lezen over Review
Gaming12.11.2024
Mario Party Jamboree review: met Mario is het altijd een feestje
Gaming06.11.2024
Netflix Games Review: Word Trails is onze nieuwe verslaving
Gadgets30.10.2024
Lenovo Yoga Pro 9i Gen 9 review: goede ‘designer’-laptop
Gaming24.10.2024
Netflix Games review: The Case of the Golden Idol doet je goed
Gaming18.10.2024
Netflix Games Review – Battleship leert je op speelse wijze Zeeslag
Gaming15.10.2024
Just Dance 2025 review: de botsauto’s op de kermis zijn er niks bij
Gaming14.10.2024
Astro Bot review: retro genieten op een futuristische manier
Automotive06.10.2024