Super Mario Run is uit! Niks geen notificatie van Apple trouwens, maar de game is wel degelijk al te downloaden via de App Store. Terwijl vermoedelijk toch heel veel mensen proberen de game tegelijkertijd te downloaden gaat het allemaal prima en ben je zo aan het spelen.
Was het het wachten waard? Op het eerste gezicht lijkt Nintendo het ‘m toch weer geflikt te hebben: Super Mario Run is afgewerkt tot en met. De World Tour modus, waarin de ‘gewone’ levels van de game zitten, bestaat uit 6 werelden met elk 4 levels. De eerste drie levels van de eerste wereld kun je naar hartelust uitproberen, maar als je bij het eerste kasteel van Bowser komt houdt het op. Tot die tijd heb je al genoeg gezien en van mijn avonturen in de latere levels kan ik mededelen dat alle Mario-locaties en trucjes hun eigen twist of variant krijgen in Super Mario Run. Lekker.
Het is niet het enige dat je gratis kunt doen, je hebt ook nog de Rally modus, waarin je een bepaald level tegen een ander persoon kunt spelen. Je rent tegelijkertijd door hetzelfde parcours en wie de meeste acrobatiek uithaalt en muntjes weet op te pakken wint de wedstrijd. Wat levert dat op? Muntjes en fans. Die fans heb je dan weer nodig om huisjes, struiken en andere attributen in de bouwmodus te kunnen neerzetten. Heb je daar wat aan? Uiteindelijk levert het weer nieuwe levels op om in rond te rennen en nieuwe karakters om dat mee te doen, dus ja.
Je kunt Rally zo vaak doen als je tickets hebt om mee te spelen. Die kun je verdienen in de World Tour, en zo is het cirkeltje rond. Alles speelt lekker weg en de interface is zoals het hoort: snel, duidelijk en mooi. Het spelen op zich heb je dus binnen no time in de gaten, maar om het precies onder de knie te krijgen is toch een finesse en timing nodig die je moet opbouwen, waardoor maar weer blijkt dat Nintendo meer kan met één knop als besturing dan menige andere ontwikkelaar met een heel joypad. Daar zal het dus niet aan liggen.
De hamvraag is natuurlijk of Nintendo’s verdienmodel nog in goeden aarde valt bij de spelers van iPhone games. De tien euro die je moet betalen om de rest van de game te kunnen spelen na de eerste paar levels hadden in de mobiele wereld net zo goed 1000 euro kunnen zijn, zo schokkend vinden de meeste spelers het om hoe veel euro dan ook te betalen voor een spelletje.
Ik kan wel zeggen dat het de moeite waard is voor de super clever gemaakte World Tour-levels en de ouderwetse moeilijkheidsgraad waar je voor kunt kiezen (probeer maar eens alle varianten speciale muntjes in een level te krijgen), maar het blijft tien euro. Kun je wel een Mario game uitspelen met één hand. Vroeger kwam je dan in het Guinnes Book of Records, maar Super Mario Run laat het de normaalste zaak van de wereld zijn. Als dit de kwaliteit wordt van de rest van Nintendo’s titels op mobiel, dan laat het maar komen.
