Het is winter, het is de tijd van het jaar dat je het liefst zo min mogelijk buiten bent. Liever zit je knus op de bank jouw titel naar keuze urenlang te spelen terwijl je soms naar buiten kijkt en medelijden hebt met de mensen die buiten zijn. Maar je hebt natuurlijk ook de waaghalzen die aftellen tot dit mooie seizoen, aangezien de winter voor hen die tijd van het jaar is dat ze op de pistes te vinden zijn.
En wat als je nou beide wilt? Dat kan met Steep, de nieuwe titel van het Franse Ubisoft Annecy. Steep is in het kort een extreme sports en open wereld game tegelijk en doet z’n naam – met al die steile afdalingen – eer aan. De game speelt zich af in een digitale variant van de Alpen die je op eigen tempo vrij kunt ontdekken. Of je dat nou doet op een snowboard, een paar ski’s, per parachute of juist met een rotvaart langs een berg in een skydivepak is volledig aan jou. Dat is stiekem ook wel de grote kracht van de game. Steep doet ontzettend veel dingen goed, maar doet ook ontzettend veel dingen fout. Lees gauw verder wat wij van Steep vonden.
Vorig jaar wist onze eerste afdaling in Steep ons niet echt te bekoren. Wat wilden wij deze game ontzettend graag goed vinden! Helaas waren we niet zwaar onder de indruk van de bèta en waren we zelfs een klein beetje teleurgesteld. Vooral de besturing was een hekelpunt in het voor de rest zo mooi afgewerkte extreme sports avontuur. Nu we inmiddels de volledige versie uitvoerig getest hebben kunnen we stellen dat Ubisoft Annecy wel degelijk een klein laagje polijst heeft geplaatst. Maar of het voldoende is om de game het kaliber episch mee te geven laten we voor nu even in het midden.
Wat Steep erg goed doet is het gevoel van vrijheid nabootsen. Je wordt niet erg lang aan de hand vastgehouden voordat je jezelf kunt storten op jouw mooie avontuur in de Alpen. Na een korte introductiesessie leer je de basiselementen van de game aan en vanuit daar kun je doen waar je zin in hebt. Het gebrek aan lineariteit voelt eerder verfrissend dan dat het echt een gemis wordt. Zo kun je lekker op eigen houtje rond slalommen totdat je opeens een mooie berg ziet. Verrekijker erbij en je hebt weer een nieuw startpunt met evenementen ontdekt! Wel moeten we erbij vermelden dat je vooral aan het begin niet zomaar elk evenement kunt starten. Nee, sommige evenementen zitten nog achter slot en grendel totdat jij het gevraagde level bereikt. Wees echter niet getreurd, er is voldoende te doen en leren voordat je jezelf kunt wagen aan de moeilijke evenementen.
Vooral het leren is iets waar we een haat-liefdeverhouding mee hebben gekregen. Zo lijkt de game aan de hand van de introductiefilmpjes super simpel, maar we kwamen er snel genoeg achter dat je wel degelijk flink moet oefenen om de game echt onder de knie te krijgen. Tijdens de eerste uurtjes brak bij ons het frustratiezweet vaak uit tijdens de afdalingen waar we flinke jumps moesten nemen om een breed scala aan tricks uit onze mouwen te toveren. Zo voelde het aan alsof de game ons echt niet aardig vond. We haalden netjes de handelingen uit zoals geïnstrueerd maar het leek alsof de game bijna op willekeur de input goed- of afkeurde. De timing onder de knie krijgen was voor ons iets wat klinische precisie vereiste en alhoewel uitdagend vonden we dat toch niet zo fijn.
Inmiddels hebben we gelukkig de smaak goed te pakken en doen we zelfs mee aan de meest debiele afdalingen waar de adrenaline door het lijf giert, dan komt Steep wel goed echt tot zijn recht! Vooral de skydives zijn enorm gaaf om te doen, zelfs als je na dertig pogingen pas de eindstreep haalt met die felbegeerde gouden medaille. De vaart gaat echter totaal uit de game als je gaat paragliden. De besturing voor dit gedeelte is eveneens moeilijk aan te leren maar vooral de windrichting zorgt voor frustratie. Aangegeven met een kleine indicator is dit kreng je grootste vijand. Vlak langs de berg pak je de meeste opwaartse luchtstroom, maar wil je punten scoren dien je op de “lijn” te blijven. De balans tussen deze twee uiterste vinden is als water en vuur combineren, het werkt gewoon niet.
Waar we wel erg van onder de indruk waren is de opvallend lage aanwezigheid van laadschermen. Enkel aan het begin van de game moeten er wat dingetjes geladen worden voordat je aan jouw avontuur kunt beginnen. De kaart, of beter gezegd digitale variant van de Alpen is dan volledig ingeladen. Dat houdt in dat je tijdens jouw speelsessie dus vrij kunt pauzeren en uitzoomen om direct een andere plek naar keuze te selecteren om te spelen. Het gevoel van vrijheid wordt mede hierdoor alleen maar groter, de volledige kaart is direct speelbaar.
Zoals eerder vermeld heb je voor sommige evenementen wel een bepaald level nodig. Een hoger level behaal je door ervaringspunten te verdienen met evenementen of gewoon domweg nieuwe startpunten ontdekken. Naast het vrijspelen van moeilijkere evenementen doet het levelsysteem niets. Dat had van ons iets beter gemogen. Onze level 14 snowboardheld heeft in al die tijd bijvoorbeeld niets nieuws geleerd. Hij is ook niet sneller geworden en hij gaat heus niet strakker langs de berg tijdens een skydive. Zelfs niet toen we – speciaal voor hem – een batman-achtig pak voor hem gekocht hadden met onze zuurverdiende Steep credits.
Het komt dus allemaal neer op pure skill en alhoewel dat lekker hardcore is motiveert het niet enorm om dan door te spelen. De enige reden dat wij doorspeelden was omdat we zo verdomd graag die moeilijke Red Bull evenementen wilden spelen. Zit dat er ook in dan? Ja, naast helicopters vol met stickers zijn er speciale Red Bull evenementen die je kunt vrijspelen. Maar dat geld ook voor Salomon afdalingen en zelfs de mogelijkheid om GoPro fimpjes te maken. Oh, hadden we al gezegd dat er ook een GoPro parachute te koop is? Of de bedrijven een grote zak geld neergelegd hebben om spelers dood te gooien met in game commercials is voor ons een raadsel. Het kan ook zijn om de authentieke extreme sport cultuur goed te presenteren, want dan heb je die merken natuurlijk ook hard nodig. Wij weten het niet maar vinden het vooral jammer.
Steep is net zoals andere nieuwe Ubisoft games naadloos online, dat houdt dus in dat je regelmatig andere spelers kunt tegenkomen. Veel meer dan elkaars score in de online leaderboards breken kun je hiermee niet. Het wordt pas leuk als je een sessie betreedt met vrienden die de game ook hebben. Dan kun je samen evenementen spelen of samen lekker op ontdekkingsreis gaan. Mocht je dus geen vriendjes of vriendinnetjes hebben die Steep spelen voegt het niet erg veel toe. Tijdens die ontdekkingsreis zijn we trouwens ook nog wat vage verhaalmissies tegengekomen waar “de berg” ons een verhaal vertelt over zijn of haar historie. We vinden het leuk dat Ubisoft Annecy nog geprobeerd heeft er iets van te maken, maar het slaat kant nog wal en voegt eigenlijk niet veel toe aan de ervaring. Had het dan niet toegevoegd, want een game zoals Steep heeft eigenlijk niet echt een verhaal nodig.
Als Ubisoft Annecy dan toch geld of tijd teveel had mochten ze van ons iets meer tijd spenderen aan het finetunen van de game. De besturing had echt wel iets toegankelijker gemogen, een level systeem met meer diepgang en een skill tree was zeker geen overbodige luxe geweest. Maar bovenal hadden ze wat meer moeite mogen steken in de speelbaarheid. Het kwam bij ons echt te vaak voor dat we tijdens een race bleven haken in een gebouw of rots en daar ook niet meer uitkwamen. Zeker tegen het einde van een race is zoiets enorm frustrerend en geeft het ons de impressie dat het totaalproduct niet helemaal “af” is. Als we dan toch bezig zijn had er ook iets meer onderscheid gemaakt mogen worden tussen skiën en snowboarden. Want alhoewel het er iets anders uitziet voegt het geen andere ervaring toe.
Desondanks de verbeterpunten is Steep zeker geen onspeelbare game, nee hoor Steep is zelfs de absolute nummer één extreme sports game van deze generatie. Maar dat heeft meer te maken met het feit dat er nog geen andere game in dit genre is verschenen. Kom er maar in SSX?
