Skylanders Imaginators is een typische Skylanders-game, met verschillende types Skylanders, de gebruikelijke slechterik in de vorm van Kaos en kleurrijke levels vol met simpele vijanden, puzzels en platform-elementen. Het grote nieuws in dit deel is dat je eindelijk je eigen Skylander kunt maken. De rest van de game houdt dusdanig vast aan de inmiddels bekende formule dat we daar niet veel woorden aan vuil hoeven te maken, want de serie loopt inmiddels al vijf jaar en de basis is bekend: Skyland is in gevaar en je verzameling Skylanders moet de zaak gaan redden. Hoe meer Skylanders-poppetjes je hebt, hoe meer kans je maakt om de levels te halen en alles te zien wat er te zien valt.
Het Toys to Life-genre, waar Skylanders mee begonnen is en dat leeft bij het gegeven dat je fysieke poppetjes omgetoverd worden tot karakters op je scherm, is nooit zo groot geworden als menigeen had gedacht, wellicht omdat er op een gegeven moment te veel poppetjes in de schappen lagen die bij te veel games hoorden, of gewoon omdat de gimmick op een gegeven moment wel op was. Skylanders heeft echter altijd ook er aan gedacht om gewoon een leuk spel te maken dat voor de echt jongeren onder ons wel leuk maar niet te ingewikkeld is.
Als ik zeg “niet te ingewikkeld” bedoel ik dat de moeilijkheidsgraad aan de lage kant ligt als je ‘normaal’ of lager kiest. Hoewel het voor een hardcore gamer onder standje ‘nightmare’ niet heel interessant is om door de levels heen te komen, want zo lang je de aanvalsknop kunt vinden komt het zelden voor dat je een Skylander op de reservebank moet zetten en een andere moet nemen om het gevecht af te maken. Is ook prima, want dat betekent dat het voor de doelgroep prima te spelen is en dat ook bijvoorbeeld een oudere casual speler hier heel goed mee uit de voeten komt. Het wordt nog opgeleukt doordat in elk level een klassieke Skylander met je mee gaat en zich in meer of mindere mate bemoeit met wat er allemaal gebeurt.
Dat wil echter niet zeggen dat er niet veel te doen valt in Imaginators. Integendeel, naast de verhaalmissies, die op zichzelf al constant afwisselen tussen platformen, actie, schieten, vliegen en puzzelen zit er nog een hele racegame met twaalf tracks bij en kun je in de vele zijmissies nog meer puzzels vinden, als je tenminste een paar extra Skylanders hebt gespaard door de jaren heen. Het racen kan trouwens met ‘interne’ auto’s (maar je kunt ook prima je Superchargers gebruiken) en de Sensei, de grotere Skylanders die elk de mogelijkheid hebben om kleinere Skylanders een extra set krachten aan te leren die uniek zijn voor de leraar, hebben wel allemaal hun eigen level maar zijn vooral erg handig als het wat lastiger wordt. Die levels zijn dan wel weer allemaal uniek en laat zien dat ontwikkelaar Toys for Bob niet bang is om game-niches uit te kammen voor goede ideeën en die toch helemaal kunnen laten passen binnen het Skylanders-concept.
Uiteindelijk is het echter toch het leukste om te klooien met je eigen Skylander. Je krijgt in het starter pack één plastic kristal dat je op je portal kunt plaatsen om je eigen held te bouwen. Tijdens het spelen vind je meer dan genoeg ‘onderdelen’ van poppetjes (hoofd, armen, romp en benen) die je naar hartenlust kunt combineren. Je moet wel een klasse kiezen uit tien mogelijkheden als je nieuwe Skylander gemaakt wordt, maar alles is aan te passen met nieuwe onderdelen naarmate je ze krijgt in het spel. Zelfs je catchphrase is aan te passen en er zijn zoveel mogelijkheden dat er altijd een serieuze of hilarische (we zijn thuis voor “beware of bananas” gegaan) slogan gemaakt kan worden. Er zitten microtransacties in, maar uiteindelijk zijn die helemaal niet nodig: je krijgt zo veel door gewoon te spelen dat je nooit het idee hebt dat je iets wordt onthouden. Met de levels is het niet anders: los van de Sensei-karakters, die je eenmalig nodig hebt om bepaalde levels te openen (dus even vriendje vragen is genoeg ;D) is alles in de basis te halen met de drie karakters die je bij je starterkit krijgt.
Als je speelt op PS4 is er nog een mooie extra mogelijkheid om de game uit te breiden, namelijk door Crash Bandicoot en Neo Cortex erbij te kopen, want dat speelt een extra Crash-level vrij dat erg groot en leuk is, zeker als je als toeschouwer of speler nog herinneringen hebt aan de Crash-tijd. Kost extra, en Imaginators kost al iets meer dan het gemiddelde spel, dus je moet het er wel voor over hebben, maar leuk is het. De rest van de game is ook leuk, alles is heel erg leuk aan deze Skylanders. Op één random crash van de game en wat raar uitgekozen camera-standpunten na heb ik geen vervelend moment gehad en dat is precies de vibe die een game als Skylanders moet hebben: happy happy, joy joy. Je weet prima of je daar van houdt, of dat je kinderen nog in de charmante fase zitten en dan is het makkelijk om Skylanders: Imaginators aan te raden.
[Afbeeldingen © Activision]
