Robin speelt alles wat los en vast zit zo lang hij zich kan herinneren. Heeft een passie voor PC's, motors en reizen
Wat heb ik genoten van de reboot van de Tomb Raider franchise. In 2014 begon het met een Lara Croft nieuwe stijl in Tomb Raider, in 2015 mochten we het verhaal verder induiken met Rise of the Tomb Raider en nu is er dan het slotstuk van de trilogie, Shadow of the Tomb Raider. Ik heb buitengewoon hoge verwachtingen van deze game. Gaan ze ook waargemaakt worden?
Laat ik allereerst even benoemen dat de game echt verbluffend mooi is geworden. De voorgaande titels waren al niet misselijke, maar deze game is volledig gefinetuned voor 4K en HDR settings. Zelden heb ik een game van dit grafische niveau mogen spelen. De omgevingen zien er kleurvol en uitnodigend uit, de details van kleine dieren in de jungle en afwerkingen van beelden in gebieden bijvoorbeeld is echt prachtig. Ik weet dat gameplay boven graphics gaat, maar geloof me als ik zeg dat je dit gewoon gezien moet hebben.
Zo, mijn gekwijl op de graphics is eruit, nu inhoudelijk even inzoomen op de game. Doet Shadow of the Tomb Raider iets heel anders dan zijn voorgangers. Nee. In basis is het nog altijd een zelfde type game en is er nog steeds geen open wereld om te verkennen. Je loopt de vooraf ingekaderde banen met hier en daar wat zijpaadjes. Toch voelt het niet alsof je echt zit opgesloten, mede doordat de gebieden er bijzonder realistisch en levendig uitzien. Natuurlijk zijn er wel weer wat nieuwe gadgets bijgekomen zoals dat je nu bijvoorbeeld kunt abseilen met een touw in plaats van dat je steeds ergens via een rots vanaf moet klimmen.
De grootste, en naar mijn mening beste, verandering is dat je nu meer vrijheid hebt in welke aanpak je kiest. Voorheen werd je geforceerd om OF te stealthen OF te vechten. De game bepaalde welke tactiek je waar MOEST gebruiken. Nu is het mogelijk om bij sommige situaties je eigen tactiek te bepalen. Zie je een groep vijanden in een kamp? Je kunt gewoon Rambo gaan uithangen, maar je kunt ze ook voorbij sneaken en ze zelfs volledig negeren en doorgaan in het spel. Tuurlijk kun je ze vanuit donkere bosjes ook een voor een afmaken. Maar je hebt nu dus keuzes die voorheen voor je gemaakt werden. Ik vind het persoonlijk ook erg fijn omdat de grote gevechten nou niet direct goed voelen bij een game als Tomb Raider. Als ik wil schieten speel ik wel Call of Duty. Ook werken de mechanics tijdens de gevechten gewoon niet zo lekker. Deze game moet het hebben van het sluipen en schieten met bij en boog. Daar is het heer en meester in.
We krijgen ook een diepere inkijk in de vorming van Lara Croft. Natuurlijk kennen we het karakter al vele jaren, maar in Shadow of the Tomb Raider worden ook herinneringen uit Lara’s jeugd bezocht. Je kunt als jonge Lara nu ook Croft Manor gaan verkennen en hier kleine opdrachtjes doen. Je leert hier ook meer van de historie van de familie en dat geeft soms leuke inzichten. Ook speel je soms even een soort van flashbacks van jaren dat Lara al niet meer zo klein was. Verwacht er echter niet teveel van, want de focus blijft op de Lara uit het heden. Toch vond ik het een leuke toevoeging voor de fans.
Als je de eerdere games ook gespeeld hebt weet je ondertussen dat het overkoepelende verhaal gaat over de strijd tussen Lara en de mysterieuze organisatie Trinity. Dit is de hoofdlijn van het verhaal, maar zoals je mag verwachten zijn er natuurlijk weer een hoop zijmissies en vooral veel tombes om te verkennen en om schatten te verzamelen. De hoop was wel dat de puzzels en tombes deze keer van een wat hoger niveau zouden zijn, maar hoewel er best pittige tussen zitten werd het voor mijn gevoel nooit echt heel moeilijk. Als je op de normale stand speelt geeft Lara zelfs nog mondelinge tips over wat je misschien eens moet proberen of waar je heen kunt lopen. De schatten en spullen die je in de tombes verzameld kun je dan weer gebruiken om upgrades of materialen te maken die Lara kan gebruiken of om haar sterker te maken.
Buiten de kampen die je in de game vind waar je kunt rusten en materialen kunt craften zijn er nu ook steden die je kunt bezoeken en die dienen als hubs. Je kunt hier handelaars vinden waar je materialen, maar ook schatkaarten van tombes kunt kopen. Ook kun je hier van de bevolking de nodige tips krijgen over Trinity. De steden zien er ook erg mooi ontworpen uit en passen perfect in de stijl die de ontwikkelaar wil neerzetten in deze game. De kampen en steden kunnen ook gebruikt worden om tussen te fast travellen. Hier zit ook direct een van de weinige(zo niet de enige) minpuntjes, want de laadtijden hiervan zijn echt wel veel te lang.
De overgangen tussen het spelen en de tussenfilmpjes is heel vloeiend. Dit zorgt voor een filmische ervaring en ik heb mijzelf er meermaals op betrapt dat ik dacht nog in een filmpje te zitten terwijl ik eigenlijk alweer verder kon spelen. Qua audio worden er ook hoge ogen gegooid. De voice-acting is van topniveau, maar ook de geluiden die je in de wereld tegen komt zijn erg realistisch. Of het nu watervallen, afbrokkelende stenen of dierengeluiden zijn, het is allemaal spot on.
Shadow of the Tomb Raider is een waardige afsluiter van de trilogie. Op elk vlak weet de game zijn voorgangers te overtreffen en levert het een game op die hoog in de lijstjes van beste games van 2018 zal belanden. De gameplay is solide, de grafische pracht en praal een absoluut hoogstandje. Ik zou niet weten hoe of waarom ik deze game iemand niet zou aanraden, want het is een absolute must om gespeeld te hebben.