Robin Sprokkereef
Robin speelt alles wat los en vast zit zo lang hij zich kan herinneren. Heeft een passie voor PC's, motors en reizen
Oorspronkelijk zou het een releasetitel worden voor de Xbox One, maar helaas bleek niets minder waar. Ondertussen zijn we zo’n 3 jaar verder en na tal van trailers en warmhoudertjes mogen we dan eindelijk aan de slag met 1 van de meest spraakmakende en exclusieve titels voor de Xbox One. Ik heb het dan natuurlijk over Quantum Break. Remedy, De studio die ons Max Payne bracht is terug met een originele game waar tijd de hoofdrol in speelt.
Remedy kennen we als een studio die toch vrijwel altijd vernieuwend durft te zijn en games met iets anders brengt dan de concurrent. Waar zij ooit begonnen met het concept “bullet time” waarmee je de tijd kon vertragen en je vijanden makkelijker kon uitschakelen, hebben ze dit in Quantum Break nu doorgetrokken tot het maximale. Bullet time is voor noobs, want in Quantum Break speel je met de tijd zoals nooit tevoren. Tijd stilzetten, tijd terugdraaien, vijanden opsluiten in de tijd, het kan echt allemaal. Maar Remedy gaat ditmaal nog verder met een nieuw probeersel. Tijdens het spelen schakel je zo nu en dan over naar een heuse televisieserie. Deze serie gaat verder waar je gebleven bent in de game en vertelt meer van het verhaal. Deze serie is enigszins interactief, want er zijn diverse scenes opgenomen en welke er getoond worden is afhankelijk van de keuzes die jij in de game gemaakt hebt. Op zich dus een tof concept, maar wel heel gedurfd vond ik zelf. Ik kom hier later nog op terug.
Laten we eerst even terug gaan naar de game zelf. In de game neem je de controle over Jack Joyce. Het spel begint als je gebeld wordt door een oude bekende, Paul Serene, welke je uitnodigt om een experiment bij te wonen op zijn universiteit. Paul is samen met de broer van Jack, Will, bezig met een project rond tijdreizen. Omdat het tussen Paul en Will niet meer zo lekker klikt (Will is van mening dat het experiment het einde van de wereld betekent) is Jack geroepen om als getuige aanwezig te zijn bij de ongeautoriseerde test van het project. Ik ga niet heel het verhaal verder uit de doeken doen, maar logischerwijs gaat het gigantisch mis en door de gevolgen krijg je als Jack de gave om controle op de tijd uit te oefenen. Je zult hierna in contact komen met Monarch, het vijandelijke bedrijf in de game die behoorlijk wat invloed uitoefent om alles van tijdreizen onder de pet te houden.
Na deze inleiding mocht ik eindelijk echt aan de slag met de game. De game speelt redelijk traditioneel als andere shooters qua besturing. Het kent een coversysteem waar je karakter automatisch achter een muurtje duikt als je er tegenaan rent. Dit was even wennen, zeker omdat dit soms onbedoeld gebeurt, maar je hebt het redelijk snel in de vingers. Verder kun je drie wapens tegelijk bij je dragen (onder andere SMG’s, assault rifles, pistolen, shotguns, etc), maar de game draait natuurlijk vooral om het gebruik van je tijdgaven. De wapens zijn daarom eigenlijk meer aanvulling dan echt noodzaak. Het is eigenlijk ook gewoon veel leuker en spectaculairder om je gaven te gebruiken vond ik zelf. Je hoeft verder ook geen zaken te gebruiken als handgranaten of zelfs maar op je levensmeter te letten. Deze vult vanzelf als je maar lang genoeg buiten schot blijft. Dat je vijanden wel over wat grover geschut beschikken, maakt de game wel uitdagend genoeg en is het dus echt niet de bedoeling dat je als kip zonder kop gaat rondrennen, maar effectief je wapens en gaven goed weet in te zetten.
De gaven die je ter beschikking krijgt dienen allemaal een ander doel. Je begint met Time Dodge waarmee je jezelf razendsnel een paar meter vooruit kunt bewegen en er twee à drie seconden hierna even een slow motion is om vijanden neer te maaien (hallo bullet time). Time Vision zendt een soort puls uit waarmee je vijanden door muren heen kunt spotten of verborgen opties kunt zien om te activeren met een andere gave. Later krijg je ook nog Time Stop waarmee je vijanden in een soort bubbel van tijd kunt vangen en er wat kogels in kunt schieten. Als de tijd dan verder gaat na enkele seconden raken je kogels ook hun doel. De laatste die ik nog snel wil benoemen is Time Shield waarmee je inkomende kogels en andere projectielen kunt stoppen zoals Neo in The Matrix. Al deze gaven kennen echter wel een (kleine) cooldown dus je moet ze wel goed inzetten, want ze constant spammen zit er niet in. Het is dus noodzaak om tactisch te werkt te gaan met je gaven en de vijanden. Je zult je gaven verder ook aan dienen te wenden om puzzels op te lossen in de game. Denk hierbij aan bijvoorbeeld het slopen van een aantal kisten om een doorgang te creëren en een minuut later de tijd terug te spoelen om dan weer over de kisten heen te kunnen lopen. De puzzels zijn nooit echt moeilijk, maar visueel ziet het er door de tijdgaven wel heel erg tof uit.
Om daar gelijk dan maar even op door te pakken, moet ik echt zeggen dat de game een pareltje voor het oog is geworden. De karakters zijn goed gedaan en de acteurs zijn erg goed herkenbaar. Ik durf misschien zelfs wel te zeggen dat dit de mooiste gezichtsmodellen zijn die ik ooit gezien heb in een game. De game is door het gebruik van het spelen met tijdselementen grafisch goed uit de veren gekomen. Hier en daar zit er soms wat hapering in, maar de game kent een aantal momenten waarin ik echt met open mond naar het scherm heb zitten staren van de grafische pracht, maar ook van wat er gewoon allemaal gebeurde. Qua algeheel geluid en vooral ook de voice acting zit het ook prima in orde. De mondbewegingen lopen in sync en het komt heel goed over.
Zoals gezegd zou ik nog even terugkomen op de tv-serie. De game kent een vijftal Acts en vier Episodes. Tijdens de acts speel je zelf een deel van het verhaal en na elke act is er dus een episode van ongeveer een kwartier tot twintig minuten. Ik had hier zo mijn twijfels over in het begin. Ik kan een goede cut-scene in een game echt wel waarderen, maar om steeds voor minimaal vijftien minuten uit mijn game gehaald te worden leek me irritant. Gelukkig bleek dat ik hier toch flink naast zat. De combinatie van game en serie zorgt voor een uiterst spannend verhaal in mijn beleving. Zeker omdat je tijdens de game keuzes kunt maken of objecten kunt vinden die de serie die je te zien krijgt beïnvloeden. Mocht je de game dus nogmaals willen spelen en je andere keuzes maakt krijg je dus ook andere scenes uit de serie te zien. Wat de serie ook zo interessant maakt is dat je tijdens de Acts het verhaal volgt van Jack, maar tijdens de Episodes vooral het verhaal van Monarch en Paul Serene te zien krijgt.
Leuk detail vond ik dat er voor de Episodes toch best een hoop bekende acteurs zijn gebruikt. Het zijn niet direct AAA-acteurs, maar wel erg bekende gezichten uit andere grote series zoals Game of Thrones en Fringe. Hierdoor is het acteerwerk gewoon van prima niveau en valt er weinig te klagen. Het enige minpuntje is dat de Episodes gestreamd worden vanaf de servers van Microsoft en er soms een melding komt dat er dus geen verbinding gemaakt kan worden. Dit gebeurde voor mij gelukkig slechts één keer, maar naar wat ik begrepen heb kan dit soms frustrerend zijn.
Quantum Break is wat mij betreft een geslaagde game geworden. Remedy heeft gegokt en dit heeft goed uitgepakt. De game is niet bijzonder moeilijk, maar zet een ijzersterk verhaal neer met een toffe setting en twist. De combinatie van game en serie vond ik bijzonder tof, maar zou voor sommigen ook een tegenargument kunnen zijn, omdat het wel de snelheid uit de game haalt. De gaven die tot je beschikking komen zijn niet zo sterk dat je als een dolleman door de wereld heen kunt raggen, maar ze geven je de mogelijkheid om tactisch voordeel te behalen op je vijanden. Grafisch kan ik enkel lovend zijn en ik kan de game aanraden aan iedereen die van een goed verhaal houd. De die-hard rambo’s kunnen deze game wellicht het beste links laten liggen
...