Een spel wat je nooit uit kan spelen. Is dat nou leuk of vervelend? Dat hangt er een beetje vanaf, denk ik. Voor sommige gamers is het doel een spel uit te spelen en daarna pas ga je naar het volgende spel. Anderen hoeven niet zo nodig een spel uit te spelen en spelen zo lang ze het leuk vinden of het te moeilijk wordt. Ook zijn er games die eenvoudig geen einde hebben, zoals EA’s FIFA; je kunt altijd iemand vinden (online of offline) om tegen te spelen.
Hello Games komt nu met een Sci-Fi game die zo groot is dat je het niet KUNT uitspelen. No Man’s Sky heeft ongeveer 18 triljoen planeten, om precies te zijn 18.446.744.073.709.551.616. Als je iedere planeet in een seconde zou vinden dan ben je al 5 miljard jaar bezig. Gezien het (geschatte) feit dat onze zo’n nog zo’n 4,6 miljard jaar mee gaat is dat ook kansloos.
Al deze planeten worden gegenereerd door de algoritmes die Hello Games heeft ontwikkeld en ze zijn allemaal uniek en te bezoeken. Je vliegt in een klein gewapend ruimtevaartuig en je kunt kiezen of je eenvoudig weg over de planeten heen vliegt of een kijkje gaat nemen naar bergen, oceanen en dinosaurussen en stopt en zeldzame materialen meeneemt.
Iedere planeet is een speelbare open wereld ter grootte van die van een gemiddelde game. En daar heb je er dan 17 triljoen van! De algoritmes zijn in staat om iedere planeet de eigen uitstraling te geven, het licht op iedere planeet wordt bepaald door de zon in dat sterrenstelsel.
Het is duidelijk een nieuw soort spel waarin dingen gedaan worden die eerder nog niet konden, volgens Hello Games oprichter Sean Murray. Je kunt vanuit de ruimte hup, de planeet bezoeken en ben je het zat, dan schiet je weer de ruimte in.
Om te zorgen dat de planeten ook inderdaad uniek zijn heeft Hello Games naar verluid een team van computer bots die alle planeten in kaart brengt (door screenshots te maken) en te zorgen dat er niet teveel ‘dezelfde’ planeten komen. Hierbij wordt ook het algoritme gecheckt.
De vraag is natuurlijk of No Man’s Sky een leuke game gaat worden. Natuurlijk is een grote open world mooi, maar dit is zo groot dat de vraag is of het nog iets extra’s brengt. Het hang denk ik van de gameplay af.
In de trailers zie je dat je nieuwe soorten dieren kunt ontdekken dat je bepaalde mineralen en/of grondstoffen kunt meenemen en dat je schiet op astroïden. De grondstoffen kan je verhandelen en daar ruimteschepen en wapens van kopen. Dit soort games kunnen denk ik best wel rekenen op het enthousiasme van een hele hoop gamers.
No Man’s Sky komt in 2015 uit voor PS4 en PC.
Rob schrijft over innovatie, vernieuwing en eigenlijk alles wat hem interesseert. Hij speelt verder games vanaf het eerste begin. Nieuwsgierigheid is wat hem drijft als hij een artikel schrijf. De vraag 'waarom ...' brandend op zijn lippen. Hij is gesteld op originele gameplay of gameconcepten, of het nou een indiegame is of een release van een van de grote distributeurs. Meer vernieuwing en minder 'me too' games graag.