Bekijk voordat je gaat lezen de trailer van het spel die je verderop in dit artikel kunt vinden. Goed zo, want dat legt een stukken makkelijker uit wat dit spel inhoudt. Het is namelijk een soort swipen met kaarten, maar dan zonder superlikes. Het is namelijk veel meer strategisch dan je zou denken. Reigns: Three Kingdoms is een turn-based game waarin je een koninkrijk runt, vrienden moet maken, maar natuurlijk ook moet vechten.
Reigns: Three Kingdoms is op een bepaalde manier een heel nederig zijn, althans, zo voel je je wanneer je het speelt. Het is gebaseerd op een Chinese, historische vertelling en het speelt zich af tijdens de Han-dynastie tijdens de bekende Three Kingdoms-periode van China. Niet dat dat het een spel is met enorme historische feiten en geschiedenislessen, maar er zit zeker wel een vleugje waarheid in. Alleen wordt dat gedaan in een heel moderne animatiestijl die strak is, en niet direct met China geassocieerd wordt. Verfrissend.
In het spel krijg je steeds mensen te zien en is het afhankelijk van jou of je links of rechts swipet om te bepalen wat er dan gaat gebeuren. Het voelt daardoor heel erg alsof jij het verhaal leidt en dat is gaaf, want het is verder geen enorm actieve game, mede door dat turn based karakter. Het gaat ook helemaal niet zoveel om strijden, het gaat vooral om zelf bepalen hoe je wil dat het spel werkt. Je kunt boeddhist worden, waarbij het belangrijk is om alles goed in balans te houden en respect te hebben, maar er zijn ook andere stijlen die dat minder hebben. Het is aan jou.
Dat swipen met kaarten maakt het een heel simpel spel, maar wel eentje met diepgang. Ik verwachtte toen ik het uiterlijk zag, en dat kaartenidee, dat het heel erg saai zou zijn, maar ik heb me er heel goed mee vermaakt. Je gaat toch door het leuk geschreven dialoog steeds mee meeleven met de personages en je zit er voor je het weet helemaal in. Wat ik wat minder vond, maar dat is heel persoonlijk, dat is dat dood wel vrij dood is. Je kunt gelukkig bepaalde voortgang wel bewaren, maar het is zeker niet zo dat je meteen weer verder kunt waar je was gebleven.
Soms is doodgaan ook gewoon knap vervelend. Bijvoorbeeld wanneer je het eigenlijk helemaal niet verwacht en het spel soms net een soort survivalspel lijkt. Ook kan het een heel moeilijk spel zijn, wat je misschien niet verwacht gezien het ‘eenvoudige’ uiterlijk. Je zit jezelf soms echt wel achter je oren te krabben over hoe je iets het beste kunt aanpakken en dat verraste me. Het is niet per se negatief trouwens, maar het is wel net zo onverwacht als die plotselinge doden die je soms sterft.
Reigns is niet een spel dat ik nog heel vaak ga aanzwengelen. Niks ten nadele van de makers, want die hebben het goed aangepakt, maar die plotselinge ‘foute’ keuzes die je kunt maken, daar word ik wat sneller gestressd van en dan is mijn plezier eraf. Gelukkig kun je het spel gratis spelen als je een Netflix-abonnement hebt: je kunt ze downloaden onder ‘Games’ binnen de Netflix-app. Je bent er snel achter of dit wel een game voor jou is, in ieder geval is het een geweldige vertelling over een tijdperk en een plek die veel mensen totaal niet bekend zijn.
